Perspektywa: Theo

Aktualnie leżałem na kanapie w domu Scotta. Nie byłem pijany. Wypiłem tylko dwa piwa. Spojrzałem na roześmianego Isaaca. Jemu to chyba nie powinni dawać alkoholu.
W sumie to tylko ja, Lydia, Newt oraz Stiles nie byliśmy pijani. Mój wzrok spoczął na tym ostatnim.
Siedział na stole i chichotał z tego co powiedział mu blondyn. Nasze spojrzenia się spotkały i Stiles puścił mi oczko. Więc chyba moje gadanie w szpitalu z Newt'em nie poszło na marne.

Uśmiechnąłem się lekko do niego, po czym chłopak znów wrócił do rozmowy z blondynem.

Nagle Liam podszedł do mnie i wpakował się na kanapę, na której leżałem.

- Zabierz mnie do domu. - wymamrotał, chowając twarz w moją koszulkę.

Spojrzałem na niego z szokiem. Aż tak się najebał?

- No dobra, ale weź wstań, bo nie mam jak sam wstać. - nakazałem.

- To wstań mnie. - wybełgotał.

- Co ty tam gadasz pod nosem? - zdziwiłem się, ale podniosłem się jakoś z chłopakiem z kanapy.

- Zanieś mnie. - poprosił.

- No ty chyba niepoważny jesteś. - prychnąłem.

- To się pierdol. Będę spał tutaj. - burknął, obrażony.

- Na stojąco? - spytałem.

- Ta. - przytaknął i zachwiał lekko.

- Dobra, chodź do samochodu i nie marudź. - zirytowałem się i złapałem go za rękę.

- Nie. - wymamrotał stanowczo - Albo weźmiesz mnie na ręce albo nie idę. - uparł się.

Westchnąłem ciężko.

Liam zbliżył się na chwiejących nogach i zaplątał ręce wokół mojej szyi.

- No weź swojego pięknego, mądrego, seksownego, pięknego i skromnego chłopaka na ręce. - poprosił niewyraźnym, pijackim głosem.

- Skończyłeś już? - zapytałem z założonymi rękoma, unosząc brwi w górę.

- Pierdol się. - wymamrotał i uwiesił na mojej szyi, bo ledwo już stał.

Kurwa!

Złapałem chłopaka i wziąłem go na ręce.

Uwielbiam go nawet jak jest pijany.

Chociaż mnie wkurza w takim stanie.

Liam coś mamrotał pod nosem gdy niosłem go w stronę swojego auta.
Posadziłem go na przodzie, po czym zająłem miejsce obok niego za kierownicą. Zpiąłem mu pasy i chłopak w tym momencie się znacznie rozbudził.

- Hej! Jedźmy gdzieś! - zaproponował wesoło.

- To może do domu? - spytałem z westchnieniem.

- Może być! - zachichotał.

Czy on ma rozdwojenie jaźni czy co? Przecież właśnie po to przyniosłem go do auta. Bo chciał jechać do domu.

Pokręciłem głową i zacząłem szukać kluczy po kieszeniach.

- Gdzie ja je...- urwałem, przypominając sobie, że dawałem je Liam'owi - Daj mi klucze od auta. - wyciągnąłem rękę w jego stronę.

Chłopak zaczął szperać po kieszeniach swojej bluzy i po chwili położył kluczyki na mojej dłoni.

- Te są od twojego samochodu. - westchnąłem.

- Oj, pomyłka! - wymamrotał, zabierając mi swoje klucze i znów zaczął grzebać po kieszeniach.

- Jak je zgubiłeś, to przysięgam, że źle z tobą będzie. - ostrzegłem.

- Ciiiiiiicho. Już mam. - podał mi jakiś klucz niewiadomo od czego.

- To nie jest nawet klucz od samochodu! - wkurzyłem się.

- Czego się drzesz? - burknął.

Straciłem cierpliwość. Pochyliłem się nad nim i zacząłem obszukiwać jego kieszenie.

- Tak, macaj mnie, macaj. - zachichotał.

W końcu znalazłem moje kluczyki w kieszeni jego spodni.

Odpaliłem silnik. Ruszyłem prawie pustą ulicą w kierunku domu Liama.

- Łiju! Łiju! Dostajesz mandant, panie Reaken! Nie zapiąłeś pasów! - upomniał mnie pijacko.

- Zaraz ciebie zapnę. - wyszeptałem pod nosem, patrząc na drogę.

- Nie przekupisz władzy ofertami seksualnymi, panie Reaken! Mandat cię nie ominie! - oznajmił, starając się o poważny ton głosu.

- Czemu ja się z tobą zadaję? - pokręciłem głową.

- Bo mnie kochasz i dlatego, że jestem zajebisty! - odpowiedział z dumą.

- Że niby cię kocham? - uniosłem brew - Kto tak powiedział? - zapytałem.

- A nie kochasz? - jego głos zadrżał.

- Kocham. - wyznałem - Ciebie nie da się nie kochać. - westchnąłem, skręcając w osiedle na którym mieszkał Liam.

- To co mnie straszysz! - ochrzanił mnie - Myślałem już, że zacznę płakać. - odetchnął - No i ja ciebie też. - dodał - Bradzo ciebie też. - zachichotał - Ale mandat i tak dostaniesz. - upomniał.

Zaparkowałem pod domem i spojrzałem na Liama.

- Więcej nie pijesz. - zdecydowałem.

- Nawet ociupinkę? - zbliżył palec wskazujący do kciuka, pokazując mi gestem "troszeczkę".

- Nawet kropelki. - oznajmiłem i wysiadłem z auta.

- To się pierdol! - obraził się.

- Z tobą? Pewnie! - otworzyłem mu drzwi.

- Nie. Beze mnie. Sam się pierdol. - wymamrotał, wysiadając z samochodu.

Przewróciłem oczami.

Złapałem chłopaka za rękę, dziękując w duchu za to iż nie chciał abym znów wziął go na ręce.

- Klucze są....emmm...nie wiem. - powiedział gdy ustaliśmy przed drzwiami.

- To nie ma twoich rodziców? - zdziwiłem się.

- Są gdzieś.....tam. - wskazał na ścianę domu.

- Ty dobrze się czujesz? - spytałem poważnie.

- No pojechali do ciotki. Mieszka w tamtym kierunku. - wskazał znów na ścianę.

- Teraz rozumiem. - wyszeptałem i zajrzałem pod wycieraczkę, szukając kluczy od domu.

Niczego tam nie znalazłem, ale zanim się wyprostowałem, Liam klepnął mnie w tyłek.

- Zrób to jeszcze raz, a skopię ci dupę. - zagroziłem.

- Wolałbym abyś zrobił z nią coś innego. - wybełgotał.

- Tak? - uśmiechnąłem się, lustrując jego sylwetkę.

- O! Mam klucz! - wyjął go z kieszeni bluzy.

Kurwa! Serio?!
Przez niego zaraz szlag mnie trafi!

No ale....przynajmniej się z nim nie nudzę.

Liam otworzył drzwi i wszedł do środka.

- Poradzisz już sobie? - chciałem się upewnić, że chłopak na pewno trafi do swojego pokoju.

- A gdzie ty chcesz iść?! - oburzył się.

- No....do domu? - wzruszyłem ramionami.

- Mowy nie ma! - złapał mnie za rękę i wciągnął do mieszkania - Śpisz ze mną! - rozkazał.

- Skoro tak. - uśmiechnąłem się.

* * *

Położyłem się obok Liama, na co od razu wtulił się w moją klatkę.

- Theo...- wymamrotał niewyraźnie.

- Co? - spytałem, oplatając go ramionami.

- Ja już chyba nie piję. - odrzekł ledwo.

- No ja myślę. - zaśmiałem się - Śpij już. - nakazałem łagodnie.

Chłopak podniósł głowę i zrobił dziubka.

- Buzi. - poprosił.

Uśmiechnąłem się i cmoknąłem go krótko w usta.

- Buzi, buzi. - powtórzył, bo najpewniej to mu nie wystarczyło.

Przywarłem do jego ust. Liam jęknął cicho. Poczułem jego dłonie pod koszulką.
Cóż...trochę mnie to napaliło.

Oderwał wargi od tych moich i zaczął składać mi pocałunki na szyi.
Nagle Liam przestał wykonywać jakiekolwiek ruchy. Zdziwiony, podniosłem głowę.

Zasnął.

To się napaliłem.

Liam, już więcej nie pijesz!

❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤