Ik kreeg fysiotherapie en moest weer leren lopen, hoe veel pijn en hoe stijf het ook was. We waren allemaal heel blij toen ik van bed naar de deur kon komen. Hoe vreemd het ook klinkt, ik had mijn eerste stappen weer gezet en ik was echt heel blij.

In eerste instantie mocht ik in geen geval van mijn kamer af. Salmonella is erg besmettelijk, bla, bla, bla. Na een tijd met medicijnen hadden ze het onder controle en kon ik, hihi, op verkenning. Ik kende de hele kinderafdeling al binnenste buiten, en raar maar waar ik lag steeds in dezelfde kamer. Ik bracht zoveel mogelijk tijd door in de kinderkamer. De kamer met met de eettafel, allemaal speelgoed en, belangrijker, het keyboard.

Ik was/ben verslaaft aan muziek maken. Ik zat in mijn tweede jaar AMV en vond het geweldig! Jammer dat ik toen veel lessen moest missen maar dat compenseerde ik weer met het keyboard. Ik was er bijna altijd achter te vinden.

Maar je hebt leuke dingen en minder leuke dingen.

Het was midden in de nacht. Ik was wakker, dat was waarschijnlijk geen eens toeval. Zusters liepen om me heen en ik deed net of ik nog sliep. Waarom weet ik niet. Op een gegeven moment werd ik gek van nieuwsgierigheid en deed of ik net wakker werd. Ze verontschuldigde zich en legden een aantal dingen klaar.

Naalden....

Fuck

A/n
Ik dacht, ik ben nu toch bezig laten we nog een stukje doen met een kleine cliffhanger :) al vond ik het zelf helemaaaal niet leuk