Hij wou me opnemen in het ziekenhuis. Mijn moeder was ontzettend bang. Na alles wat er al was gebeurd in en rondom de familie had ze haar vermoeden op kanker gezet, vertelde ze me later.

Dag in dag uit kwam ze naar me toe, ik kon niet zonder haar. Kaarten stroomden binnen en er kwamen een hele hoop mensen langs. Maar de tijd ging maar langzaam voorbij.

Na een tijdje en wat bloed verder kregen ze in de gaten dat ik salmonellabacterie had. Achteraf kreeg ik pas in de gaten dat dat dodelijk is... dat wist ik niet. Dat verklaarde de hoge temperaturen en andere kwaaltjes, maar de pijn en stijfheid in mijn lichaam niet.