De volgende ochtend kwam ik beneden in mijn piama. Het was weekend. Papa was ontbijtkoek aan het snijden. 'Mag ik ook?' vroeg ik. 'Tuurlijk,' lachte hij. Hij sneed twee plakjes. Ik plukte de boter uit de koelkast en pakte papa's mes. Ik deed er een dikke laag boter op de ene plak en legde de andere er op.

Samen zaten we daar gezellig in de grote draaistoel. Een gelukkig moment dat ik me kan herinneren.

Nu bedenk ik me pas, was dat puur geluk? Mis ik die tijd? En hoe zou het zijn geweest als...
Maar van alles is er gebeurd. Te veel. En ik heb weinig onthouden.