Chapter 4
"Nay kayong dalawa lang po ba ng anak nyo ang nakatira dito,? Narinig niyang tanong ni Nico sa matanda, natapos na siyang maligo at magbihis at umupo siya sa tabi ng mga ito.
"Ang totoo'y hindi ko.tunay na anak si Roel bale anak ito ng aking pamangkin na iniwan sa sakin sapagkat nagtrabaho ito noon sa Maynila. Ako na ang nagpalaki at nag alaga sa batang yun at itinuring ko na siyang tunay kong anak. Kaming dalawa lang ang nakatira dito. Pero sa banda roon pa may mga bahay na din. Magkakalayo kasi ang mga bahay dito.
Pagkkwento naman ni Nana Luding.
Natapos na nitong gamutin ang sugat ni Nico.
"Hala sige maiwan ko muna kayo mga anak at ako'y maghahanda na ng hapunan natin.. tugon ni Nana Luding sa kanila.
"Tulungan ko na ho kayo Nay. Pagpprisinta niya sabay tayo.
"Hay naku nak wag na magpahinga muna kayo alam kong pagod kayong dalawa.
Sagot ng matanda.
"Ay siya nga pala kayo bang dalawa ay mag asawa? Biglang tanong nito na nakapagpalaki ng mata niya at binalingan niya agad si Nico.
"Opo nay. Bagong kasal po kami at mag hohoneymoon po sana kami.. mabilis na sagot naman ni Nico sa matanda. Napatingin siya dito ng matiim.
"Dito pa sa Tawi tawi nyo naisip magpulot gata? Natatawang tanong pa ng matanda.
"Kasi ho nay mahilig po itong misis ko ng adventure. Nangingiti pa nitong sagot sa matanda.
"Aba'y ibang klase na talaga ang mga kabataan ngayon, hala siya maiwan ko muna kayo dine at ako'y magluluto ng ating hapunan. Tugon ni Nana Luding at iniwan na sila.
Bigla naman siyang tumayo at akmang aalis ng magsalita ito.
"Hey baby san ka pupunta aren't you gonna accompany me here.. He said at nakakaloko ang ngiti nito sa kanya.
"Babyhin mong mukha mo. She hissed, parang namimihasa na itong magpanggap na asawa nya ah una sa bus ngayon dun naman sa matanda at para pa talaga itong tuwang tuwa sa ginagawa nito sa kanya.
"What? Isn't it that we already pretended infront of the bad guys, so kailangan consistent ang acting natin right my dear wife? Lalo pa itong nang aasar. At dahil napipikon na siya iniwan nalang niya ito at pumasok sa kwartong pinagamit ng matanda sa kanila. Bago pa siya nakapasok sa kwarto she heard him laugh.
"Bwisit tong lalaking to ah. Sa isip isip niya at saka siya nahiga pagod na pagod siya at sobrang puyat dahil sa pagtakas nila kanina sa mga NPA kaya agad agad siyang nakatulog.
And when she finally woke up madilim na sa labas. Lumabas siya ng kwarto at hinanap ang mga taong kasama niya. Nakita naman niya si Nico kausap si Nana Luding at ng isa pang lalaking teenager malamang ito yung anak anakan ng matanda.
"Oh babe gising ka na pala. Tugon ni Nico pagkakita sa kanya.
Kinunutan niya ito ng noo at saka ngumiti kay nana Luding at sa anak anakan nito.
"Halika na ineng at tayo'y kakain na. Saad ng matanda naupo na din siya sa harap ng mga ito.
"Siya nga pala ineng ito si Roel ang anak anakan ko.
Pakilala nito sa binatilyo.
"Hi, Roel kumusta.? Bati naman niya dito.
"Ayos lang naman po ate. Tugon naman nito at tumayo din para tulungan ang matanda.
"So babe how's your sleep? Nakakalokong tanong nito.
"Can you stop calling me babe. Bulong niya dito para di marinig ng mag ina.
Natatawa naman ito na kumindat pa sa kanya.
"Ok ok hindi na. Ang bilis mo palang maasar. Nangingiting saad nito.
Hindi na lang niya ito pinansin at nang nasa harap na nila ang pagkain ay nagpasalamat sila sa mag ina saka kumain na sila.
Pagkatapos ng hapunan sinabihan sila ni Nana Luding na maging alerto at wag lalabas sa silid sapagkat anumang oras ay darating ang mga taong humahabol sa kanila. They both said yes at pumasok na sila sa silid.
At dahil iisang papag pa din yun same set up sila pero this time tig isa na silang kumot at nilagyan na niya ng harang ang pagitan nila.
"Lika na Babe tulog na tayo.. tugon ni Nico na nang aasar na naman.
"Okay lang ba yang sugat mo? Pag iiba niya sa usapan, naisip kasi niya na mahihirapan itong matulog dahil sa sugat nito.
"Well I guess I've to sleep carefully because of my wound. He answered.
"Okay then lets take a rest now. Saad niya saka siya nahiga na sa papag.
"Good night Laura. Tugon naman ni Nico.
"Good nyt. She replied and there was long silence. She assume na natulog na ito and since nakatulog siya kanina hindi pa siya dalawin ng antok kaya nagmuni muni muna siya. Maya maya lang may narinig na siyang mga tinig ng mga lalaki kinabahan siya ito a siguro yung mga humahabol sa kanila binalingan niya si Nico he was sleeping ayaw sana niya itong gisingin pero baka pasukin sila ng mga lalaking iyon kaya tinapik niya ito.
"Nico, wake up. Naalimpungatan din ito and he look at her nagtatanong ang mga mata.
"Why? He asked
"I think andito na sila. Tugon niya.
"What?gulat na tanong nito sabay bangon.
Nang bigla ring kumatok si Nana Luding.
"Mga anak magdali kayo malapit na daw sila.
Tugon ng matanda ng pagbuksan nila ito.
"Maghanda kayo sasamahan kayo ni Roel sa dadaanan nyo pabalik ng bayan. Bilisan nyo na. Dagdag pa nito.
Agad agad naman siyang nagbihis at naghanda si Nana luding ng bag na dadalhin daw nila may ilang biskwit at tubig meron din extrang damit. Dali dali silang lumabas ng bahay.
"Nay maraming maraming salamat po sa lahat ng tulong nyo, pasensya na ho wala kaming maiiwan na kahit ano. Tugon niya sa matanda saka niyakap niya ito ng mahigpit.
"Naku wag nyo akong alalahanin bukal sa loob ko ang pagtulong sa inyo. Ang importante makauwi kayo ng ligtas. Sagot nito, nagpasalamat din si Nico sa matanda saka sila umalis na.
Takbo lakad ang ginawa nila ni Nico pinabalik na nila si Roel nang maituro nito ang dadaanan nila ayaw kasi nilang mapahamak pati ito at si Nana Luding ay mag isa pa man din sa bahay ng mga ito.
Nakakailang oras na din silang naglalakad ni Nico at paumaga na. Sinabi niya ditong pahinga muna sila saglit. At naupo sila sa isang putol na punong kahoy.
"Laura don't move.!Si Nico
Magtatanong pa sana siya ng bigla nitong inilabas ang knife na hawak nito at tinarget ang sa likuran niya and when she look what was it nagulat siya kasi isang ahas ang tinamaan nito maliit lang iyon pero kahit pa nakakatakot pa din at the thought na muntik na siyang matuklaw. Parang tumayo lahat ng balahibo niya sa katawan. Takot pa naman siya sa ahas bigla tuloy siyang tumayo.
Kinuha naman ni Nico ang kutsilyo nito at saka nagpatuloy na silang maglakad ulit.
"Grabe buti nakita mo yung ahas, thank you ha kasi niligtas mo ako. Saad niya dito.
"It's fine Laura, no worries. As long as im here you are safe. Sagot nito at ngumiti pa sa kanya.
She smiled back to him.
Ilang kilometro pa ang nilakad nila bago narating ang tulay na sibasabi ni Roel sa kanila paglagpas daw kasi ng tulay makakakita na sila ng bahay at mula dun malapit na sila sa main road, so kahit pagod na pagod na sila sige pa din silang lakad. Hanggang makarating sa tulay at ng makita niyang hanging bridge pala iyon biglang nanginig ang tuhod niya she was scared to pass through that hanging bridge, bukod sa mataas ito at tingin niya malalim ang ilog at sobrang lakas pa ng agos medyo wala siyang tiwala sa tibay ng hanging bridge sapagkat gawa lang ito sa kahoy at uuga uga pa. Tinignan siya ni Nico,
"Let's go Laura. Tugon nito.
"I-I can't. She answered while shaking her head.
"Ha? Why not, we dont have any choice come on baka abutan nila tayo.
"Hindi ko kayang tumawid diyan baka maputol ang kahoy mahuhulog tayo. She said nearly crying pano siya maglalakad eh parang di na niya maihakbang ang mga paa niya sobrang nanginginig ang mga tuhod niya.
"No it won't matibay ang mga kahoy na ginamit nila diyan you don't need to be scared. Pagbibigay assurance nito sa kanya.
"Ayoko!iwan mo na lang ako dito bahala na kung abutan nila ako. She said almost crying takot na takot siya kasi naalala niya yung nangyari nung bata siya, she was barely 8 years old then naglalaro sila ng pinsan niyang babae tapos dun sa kanila may tulay din pero hindi ganito kataas pero gawa din yun sa kahoy at dahil mga bata nga takbuhan at habulan ang laro nila nun nang biglang dumating ang mga batang nang aasar sa kanilang magpinsan at napatakbo sila sa may tulay na bawal sanang tawiran nung mga panahong yun dahil nasira ito ng bagyo pero huli na ang lahat ng maisip nila yun dahil nga bata at natatakot silang maabutan ng mga batang yun tumakbo sila sa tulay at aksidenteng nahulog ang pinsan niya sa tubig at buti na lang nakakapit siya pero ang pinsan niya diretso sa ilog may sumaklolo naman sa kanilang mga tao at nailigtas siya pero sa kasamaang palad yung pinsan niya hindi na naagapan at namatay ito kaya magmula noon hindi na siya tumuntong sa tulay na yon at sa kahit na anong tulay.
Now Laura was crying so hard upon remembering what was happen with her cousin before, Napatingin sa kanya si Nico nung mapansing umiiyak na siya.
"Hey, why are you crying? Tanong nito sa kanya.
And she told him about her experience before that she lost her cousin because of that incident.
"God, that's too tragic. He said and gently tap her shoulders to pacify her.
"Kaya ayokong tumawid diyan. She replied.
"Look Laura you have to face your fears. Maybe your cousin's life is just there. Siguro oras na din nya yun.he said.
"Come I will hold you, kailangan mawala ang takot mo. We have to pass through that bridge para makabalik na tayo ok.
Dagdag pa nito,.
"Im scared. Saad niya.
"Don't be, Im here hindi kita pababayaan if you fall, we will fall together. Pagbibigay assurance nito.
At dahil naisip niyang tama naman ito at kailangan niyang harapin ang takot, she immediately reach his hand na nakalahad and they walked to the bridge together she was holding Nico's hand. Mahigpit ang pagkakahawak niya sa kamay nito and then they walk slowly, uuga uga ang hanging bridge at sobrang nalulula na siya but Nico just hold her and keep telling her its okay. And when finally nakarating sila sa dulo dun siya nakahinga ng maluwag gosh she just made it.
"Thank you,Nico. She told him smiling but so overwhelm that her tears just fall for gratification. He reach her hand and gently press it.
"Your so brave Laura. He said smiling back. Then they headed pero yung mga kamay nila ay magkahawak pa rin.
To be continued......
Ps:sorry po sa mga nabibitin di po continuous yung pagsusulat ko po kasi medyo busy na po.but i will try hard to update as much as I could.. thank you for ur time to read and feel free to comment for corrections or if you want me to add a scene or revise...thanx😊
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro