-ΕΡΜΗΣ-
Αφου εβαλα και το τελευταιο ρουχο στην ντουλαπα ξεφυσισα και ξαπλωσα στο κρεβατι δεν ξερω κανεναν εδω και θα ειναι ολα τοσο βαρετα
Στο μυαλο μου ηρθε ο Ερμης εβαλα το χερι μου στην τσεπη μου και βρηκα την καρτα τωρα να τον παρω;
Τι εχω να χασω
Πηρα το iphone μου και πληκτρολογησα τον αριθμο του αφου πρωτα τον καταχωρισα στις επαφες μου σαν 'Ερμης'
Μετα απο τρια χτυπηματα το απαντησε
"Ναι;" ρωτησε και χαμογελασα λες και με εβλεπε
"Η Σοφια ειμαι" ειπα και μπορουσα να καταλαβω πως χαμογελουσε
"Χαιρομαι τοσο που με πηρες λοιπον βολευτικες" ρωτησε και κοιταξα για μια στιγμη το μεγαλο σπιτι πριν του απαντησω
"Ναι" ειπα τελικα και στο μυαλο μου ηρθε ο Αγγελος δεν ειχα φωτογραφια και ποτε δεν τον τραβηξα ετσι η μνημη μου σιγα σιγα θα αρχιζει να ξεθωριαζει οπως και η αγαπη μου για αυτον
"Λοιπον τι λες να παμε για εναν καφε και μετα να σε ξεναγησω" ειπε και ανασηκωσα τους ωμους μου το σκεφτηκα λιγο δεν εχω να κανω και κατι καλυτερο
"Θα σε περιμενω σε τριαντα λεπτα" ειπα σκεπτομενη το πως πρεπει να βγω και να ξεχασω και λιγο
"Ενταξει το σπιτι το ξερω θα ειμαι εκει" ειπε και αφου τον αποχαιρετησα κλεισαμε αμεσως ετρεξα πανω για να δω τι θα φορεσω απο σημερα ειμαι μια καινουργια εγω
Αγγελου pov
Βγηκα απο το αυτοκινητο και σταθηκα εξω απο το καινουργιο τους σπιτι λοιπον εδω ζεις
Χτυπησα το κουδουνι και ενας γυμνασμενος τυπος με υποδεχτηκε στην πορτα
"Τι θες" ρωτησε ξερα και τον κοιταξα θυμωμενος μπορει να ηταν δεκα πλασιος μου αλλα δεν θα εχανα την ευκαιρια να τον σκοτωσω αν χρειαστει
"Θελω να δω τον κυριο Νικολαιδη" ειπα για να σιγουρευτω πως ειναι αυτοι και εγνεψε αρνητικα
"Ο κυριος ειναι δουλεια" ειπε ξερα και προσπαθησα να κοιταξω μεσα
"Λοιπον δεν ειναι καποιος αλλος σπιτι" ειπα αναβοντας ενα τσιγαρο και αφου πηρα μια τζουρα φυσιξα τον καπνο στην φατσα του
"Λοιπον οχι η κυρια λυπει η δεσποινης ειναι μακρια αρα μονο η οικιακη βοηθος φυγε τωρα" ειπε και τα ματια μου γουρλωσαν
"Που πηγε η δεσποινης" ρωτησα και με κοιταξε σοβαρος
"Δεν επιτρεπεται να σου πω" ειπε εκνευρισμενος και τον κοιταξα
"Ειμαι ο Ηλιας ο αρραβωνιστικος της" ειπα προσπαθωντας να μην του επειτεθω και του χαμογελασα ψευτικα στην θυμηση της Σοφιας να λεει κατι σε αυτη την Στελλα για αρραβωνιαστικο
"Κανεις δεν δικαιουται να μαθει" ειπε κλεινοντας μου την πορτα στα μουτρα και χτυπησα με δυναμη το χερι μου στην πορτα νιωθοντας τα ματια μου να βουρκωνουν
Γαμωτο αυτο θα ειναι πιο δυσκολο απο οτι υπολογισα
Σοφιας pov
"Ποσο εισαι" ρωτησε κατι που μου κινησε την περιεργει ποτε δεν ειχα μαθει την ηλικια του Αγγελου Σοφια σκασε επειτελους
"Δεκα εννια εσυ" ειπα χαμογελωντας του και χαμογελασε πισω
"Και εγω" ειπε και η σερβιτορα ηρθε να παρει την παραγγελεια μας
"Λοιπον τι θα παρετε" ειπε στα αγγλικα κοιτωντας τον Ερμη και στριφογυρισα τα ματια μου δεν ζηλευω η κατι αλλα αυτο ειναι τοσο σπαστικο εννοω αν ειμουν η κοπελα του
"Τι σκυλα" ψιθυρισα στα ελληνικα και ο Ερμης γελασε δυνατα η Σερβιτορα τον κοιταξε θιγμενη χωρις να καταλαβε και κατι και αφου ισιωσε το κορμι της και ξανα ρωτησε πιο θυμωμενα αυτη την φορα
"Εναν λαικο" ειπε στα ελληνικα ο Ερμης και εσκασα στα γελοια αφου η Σερβιτορα κοιτουσε με μια θυμωμενη εκφραση νομιζοντας πως την κατηγορουμε
"Δυο cappuccino" ειπε τελικα ο Ερμης στα αγγλικα και αφου η Σερβιτορα χαμογελασε ειρωνικα εφυγε απο το τραπεζι μας και εγω και ο Ερμης σκασαμε στα γελοια
"Λοιπον τι σε φερνει στην Αγγλια" ειπε στα ελληνικα και πηρα μια βαθια ανασα
"Η αληθεια ειναι πως ειναι λιγο προσωπικο" ειπα και εγνεψε καταφατικα δειχνοντας μου πως καταλαβενει
"Ειναι ενταξει ειναι ακομα νωρις θα γνωριστουμε πρωτα καλα" ειπε κλεινοντας μου το ματι και χαμογελασα μη ξεροντας τι να κανω
Η Σερβιτορα ηρθε και με ενα υποτιμητικο βλεμμα εβαλε τους καφεδες μας στο τραπεζι και μετα εφυγε
"Ειναι τοσο ευγενικη" ειπε σαρκαστικα ο Ερμης και γελασα
(Δεν εισαι αστειος αγορι μου😢)
Ειπια λιγο απο το ροφημα μου και ο Ερμης μου χαμογελασε πινοντας απο το δικο του
"Λοιπον ποιο ειναι το αγαπημενο σου χρωμα" ειπε και το σκεφτηκα λιγο πριν απαντησω ποτε κανεις δεν με ρωτησε κατι τετοιο αν με ρωτουσαν πριν ενα χρονο θα ελεγα το ασπρο οπως ηταν η ζωη μου ενα απλο κενο αλλα τωρα τωρα μετα απο τον Αγγελο η ζωη μου ειναι χειροτερη γιατι η ζωη μου ειναι μαυρη χωρις αυτον
"Μαυρη" απαντησα τελικα και τα ματια του γουρλωσαν
"Λοιπον εμενα το πρασινο" ειπε τελικα και χαμογελασα ηξερα πως ηθελε να ρωτησει αλλα δεν το εκανε και αυτο ειναι τοσο ευγενικο εκ μερους του
"Παμε να μου δειξεις" ειπα οταν τελειωσαμε τα ποτα μας και εγνεψε καταφατικα
"Τεσσερα χρονια ειμαι εδω αν δεν στα δειξω εγω ποιος θα το κανει" ειπε χαμογελωντας και δειχνοντας μου τα καταλευκα δοντια του και χαμογελασα και εγω
Πρωτη φορα το παρατηρουσα αλλα ο Ερμης ηταν πραγματικα ομορφος.
Χευ τερατακια μου😁😈
Στην pic ο Ερμης😨
Ερωτηση: ποιο ειναι ο αγαπημενος σας χαρακτηρας στην ιστορια και γιατι
Μεχρι το επομενο
Ββ αγαπες μου😍😘.
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro