Wysiadłam z metra, przeglądając wiadomości na telefonie. Jednak od kilku tygodni nie było w nich nic poza tymi strasznymi zniknięciami młodych kobiet. Znaleziono już dwa gnijące ciała w różnych zakamarkach miasta. Co gorsza, nie kompletne.... Policja niestety nie robiła wiele w tej sprawie. Skierowałam się w stronę schodów od metra, wkładając słuchawki w uszy, kiedy mój wzrok padł na zgnieciony, zadeptany papier pod moimi stopami. Coś nie pozwoliło mi tak po prostu tego zignorować. Podniosłam zmięty - już trochę mokry - papier, rozkładając go. Słowo ZAGINIONA jako pierwsze ukazało się moim oczom. Nie potrafiłam tylko pojąć, dlaczego zaraz pod nim było moje imię i zdjęcie.... Rozejrzałam się dookoła i znowu spojrzałam na kartkę - była na niej wczorajsza data.