Z tego, co pamiętam, kiedy przebywałam w kompleksie ZPZ uczyłam się mitologii greckiej. Pamiętam, że bardzo mi się podobał ten temat. Chyba jeszcze nigdy nie poczułam tyle emocji podczas czytania tej mitologii. Jednak w moim umyśle pozostał jeden fragment, który zrozumiałam niemal od razu. Prometeusz wykradł ogień i dał go ludziom, lecz kiedy dowiedział się o tym Zeus, kazał Hefajstosowi go przykuć do góry Kaukaz na bardzo długie lata. I każdego dnia przylatywał orzeł, który wyszarpywał mu wątrobę, która ta na drugi dzień była zdrowa. Ta cała mitologia pokazuje nie tylko skutki jednego człowieka, ale również tego, jakie skutki można odnieść, wcześniej je przemyślając.

Ja nie przemyślałam. I nie wiedziałam, że zapłacę za to tak cholernie wielką cenę, która będzie mnie prześladować przez długie lata mojego żywota. Nie była pewna, czy pogodzę się z tą prawdą. Za długo żyłam w bańce słodyczy i szczęścia, kochając się z moim mężem, jednocześnie tworząc cudowną rodzinę.

Wszyscy przeoczyliśmy pewne aspekty, które były małe, a okazały się najważniejsze w całej naszej planecie. 

Teraz wszyscy ponosimy grzechy naszych czynów.

I nie każdy przetrwa.

Nie mogłam się powstrzymać i wstawić szybciej prolog!
Mam nadzieję, że wam się podobał i tak samo jak ja czekacie, aż wstawię pierwszy rozdział, który zapowiada się naprawdę ciekawie!❤
Kocham was!
Miłego dnia/nocy/wieczoru wam życzę!!❤❤