PROLOGUE
Padabog ko siyang pinasok sa lumang bodega namin dito sa town house. My favorite place…
Pagkapasok ko sa loob ay agad ko siyang pinahiga sa papag at tinalian ang magkaparehong paa‘t kamay.
Pagkatapos ay binuksan ko na ang ilaw. Tumambad sa akin ang mga paborito kong laruan, agad ko itong nilapitan. “My favorite.” Saad ko at kinuha ang aking pinaka paborito.
“My mini electric shocker with a million volts.” Saad ko at tumawa ng malakas.
Lumapit ako sa kasama kong sobrang himbing ng tulog at...
“Arghhhhhh!” Sigaw niya ng kuryentehin ko siya.
“Oops sorry, did I wake you up?” Painosente kong tanong.
“What the fvck is this? Where the fvck am I? And why am I tied up?” sunud-sunod niyang tanong.
“Ang dami mo namang tanong, but I will answer that question of yours.” Umupo ako sa dulo ng kama. “We are here at my favorite place, and we are here to play.”
“Kalagan mo ako!” Sigaw nito.
“Why would I? Am I that stvpid to you?” Tanong ko sa kanya. “Do you know what is this?” Tukoy ko sa shocker na hawak ko.
“Of course I know what that is! I’m not stvpid!” Sigaw nito.
“Why are you shouting?” Mahina kong tanong.
“I said, kalagan mo ako!” Sigaw niya ulit.
Tumayo ako at lumapit sa kanya. “Ang ingay mo!” Sigaw ko at sinuntok ang bunganga niya.
Napahiyaw naman siya dahil sa ginawa ko.
“Busalan kaya kita? Para tumahimik ka.” Saad ko at kinuha ang panyo ko mula sa bag.
“Baliw kang babae ka!” Sigaw niya kaya minadali ko na ang pag busal sa kanya.
Nang matapos na ako ay tumayo ako sa tabi niya. “Alam mo bang galit ako sa malandi? Lalo na sa mang aagaw? Ang pinaka ayaw ko kasi sa lahat ay ‘yung kumikiringking sa pag aari ko. At alam mo ba kung anong ginagawa ko sa mga taong galit ako? Pinaglalaruan ko sila!” Gigil na sigaw ko.
“This shocker contains millions of volts, actually may adjustments ito from weakest to strongest volts. And ‘yung ginamit ko kanina to wake you up is just the weakest one. Try kaya natin itong strongest one?” Saad ko habang pinipindot ang shocker.
Nag umpisa na siyang umiyak at umiling-iling.
“Ay? Where is the Cassandra na matapang earlier? Why are you now crying?” Ngumisi ako. “Ah ayaw mo nito?” Umalis ako sa harap niya at kumuha ng bread knife. “Eh ito? gusto mo?”
Patuloy lang siya sa pag-iling at pag-iyak.
“Alam mo naiirita na ako sa kakailing mo. Hindi ka ba nahihilo?” Natatawa kong sambit. “Alam mo ba marunong akong gumawa ng sushi, ang kaso nga lang daliri ang palaman.”
Hindi na ako nag atubili, I started cutting her fingers. Kahit naka busal ang bunganga niya ay natutuwa parin ako habang naririnig ang hiyaw niya.
“That’s what a b*tch gets. And by the way, I am not Colton’s little sister. I am his girlfriend!” Sigaw ko at tinusok ng hawak kong bread knife ang likod ng kamay niya.
Halos mapaliyad siya sa sobrang sakit dahilan para mas lalo akong magka energy.
“Next, ito naman.” Kinuha ko ang latigong nakasabit. “Ready?” Tanong ko at pinagpapalo siya sa kahit saang parte ng katawan niya.
Sa bawat iyak niya ay mas lalo akong ginaganahan, mas lalong lumalakas ang paghampas ko.
Mas lalo akong natuwa nang makita ko na ang mga tumatagas na dugo mula sa sugat niyang galing sa hampas ng latigo ko.
Tumigil ako sa paghampas at nginisihan siya. “E-video ko kaya?” Kinuha ko ang cellphone ko. “Para kahit nakalibing ka na, ay may remembrance naman ako.”
Nakita ko ang mahina niyang pag-iling. “Ang kj mo naman Cassandra. Okay sige I won’t take a video na lang. You stay here ha, I will just prepare your soft coffin and grave.”
Bago ako umalis ay nakita ko ang mahina niyang paggalaw, pati na rin ang mahihina niyang pag iyak.
Gonna finish this thing. I'm kinda tired and bored.
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro