CHAPTER 4
DEMITRIA’s POV
Colton just called me and told me he is sick. I can’t visit him because his mother is so over-acting. In fact she wants Colton to break up with me. But what I am waiting for her to do is to tell me personally, but I know she is afraid LOL!
I am now currently driving my car, on the way to Colton’s school, may bibisitahin lang.
“Ang tagal naman ng uwian nila, tsk!” I said and kick the can of soda in front of me.
“Miss are you okay? Looks like you are mad or something,” tanong ng kung sino.
“Yes I am mad. And it looks like I want to kill someone right now!” Seryoso kong sagot.
Nakita ko naman ang pagdaan ng takot mula sa mga mata niya kaya napangiti ako.
Lumapit ako sa kanya. “So if I were you, umalis ka na sa harap ko!” Bulong ko sa kanya.
Para naman siyang manikang de susi na naglakad palayo sa’kin.
Humagikhik naman ako habang tinitignan ang lalaking palayo na.
Inayos ko na ang sarili ko dahil marami na ang mga estudyanteng lumalabas mula sa gate.
Ilang sandali pa ay nakita ko na ang taong sinadya ko rito.
“Hi,” agad na bati ko dito.
Nakita ko naman ang pagtataka sa mukha niya. “Yes?” Tanong niya.
“You are Colton’s classmate right?” Tanong ko.
Nakita ko naman ang pagkinang ng mga mata niya pagkabanggit ko sa pangalan ng boyfriend ko.
“Oh yes, by the way I’m Cassandra. You are?” Tanong nito at nakipag kamay pa.
“I’m Demi, Colto-"
“You must be his younger sister. Ikaw ‘ang kasama niya sa grocery store last time right?” Putol niya sa sasabihin ko.
Biglang nag init ang dugo ko sa sinabi niya. Younger sister pa nga…
“Oh yes, I am his younger sister.” Sagot ko at palihim na ngumisi. “Actually my KUYA told me to fetch you,” dugtong ko at diniin pa ang word na Kuya.
Nakita ko naman ang pagdaan ng kilig sa mukha ng asong kaharap ko.
“Really? Where is he ba?” Halatang excited pa ang gag*.
“Just come with me, I’ll bring you to him.” Saad ko at nagpatiuna sa pagpasok sa kotse ko.
Ang tanga hindi man lang nagdalawang isip at pumasok din kaagad.
Nagmaneho lang ako habang ang katabi ko ay naka headphone at nakapikit.
Agad akong nagsuot ng mask at inilabas ang binili kong Chloroform deep sleep spray.
“Mas mapapadali ang plano ko kapag hindi ka muna magigising, so sleep now Cassandra.” Saad ko at ngumisi.
Ilang oras din ang ginugol ko sa pagmamaneho hanggang sa narating ko na ang destinasyon ko.
Pagkaparada ko ay hinila ko na palabas ng kotse ko ang asong kasama ko.
“Ang bigat mong bwes*t ka!” Singhal ko pa at tinadyakan siya. Pero wala epek, tulog na tulog ang gag*.
Padabog ko siyang pinasok sa lumang bodega namin dito sa town house. My favorite place…
Pagkapasok ko sa loob ay agad ko siyang pinahiga sa papag at tinalian ang magkaparehong paa‘t kamay.
Pagkatapos ay binuksan ko na ang ilaw. Tumambad sa akin ang mga paborito kong laruan, agad ko itong nilapitan. “My favorite.” Saad ko at kinuha ang aking pinaka paborito.
“My mini electric shocker with a million volts.” Saad ko at tumawa ng malakas.
Lumapit ako sa kasama kong sobrang himbing ng tulog at...
“Arghhhhhh!” Sigaw niya ng kuryentehin ko siya.
“Oops sorry, did I wake you up?” Painosente kong tanong.
“What the fvck is this? Where the fvck am I? And why am I tied up?” sunud-sunod niyang tanong.
“Ang dami mo namang tanong, but I will answer that question of yours.” Umupo ako sa dulo ng kama. “We are here at my favorite place, and we are here to play.”
“Kalagan mo ako!” Sigaw nito.
“Why would I? Am I that stvpid to you?” Tanong ko sa kanya. “Do you know what is this?” Tukoy ko sa shocker na hawak ko.
“Of course I know what that is! I’m not stvpid!” Sigaw nito.
“Why are you shouting?” Mahina kong tanong.
“I said, kalagan mo ako!” Sigaw niya ulit.
Tumayo ako at lumapit sa kanya. “Ang ingay mo!” Sigaw ko at sinuntok ang bunganga niya.
Napahiyaw naman siya dahil sa ginawa ko.
“Busalan kaya kita? Para tumahimik ka.” Saad ko at kinuha ang panyo ko mula sa bag.
“Baliw kang babae ka!” Sigaw niya kaya minadali ko na ang pag busal sa kanya.
Nang matapos na ako ay tumayo ako sa tabi niya. “Alam mo bang galit ako sa malandi? Lalo na sa mang aagaw? Ang pinaka ayaw ko kasi sa lahat ay ‘yung kumikiringking sa pag aari ko. At alam mo ba kung anong ginagawa ko sa mga taong galit ako? Pinaglalaruan ko sila!” Gigil na sigaw ko.
“This shocker contains millions of volts, actually may adjustments ito from weakest to strongest volts. And ‘yung ginamit ko kanina to wake you up is just the weakest one. Try kaya natin itong strongest one?” Saad ko habang pinipindot ang shocker.
Nag umpisa na siyang umiyak at umiling-iling.
“Ay? Where is the Cassandra na matapang earlier? Why are you now crying?” Ngumisi ako. “Ah ayaw mo nito?” Umalis ako sa harap niya at kumuha ng bread knife. “Eh ito? gusto mo?”
Patuloy lang siya sa pag-iling at pag-iyak.
“Alam mo naiirita na ako sa kakailing mo. Hindi ka ba nahihilo?” Natatawa kong sambit. “Alam mo ba marunong akong gumawa ng sushi, ang kaso nga lang daliri ang palaman.”
Hindi na ako nag atubili, I started cutting her fingers. Kahit naka busal ang bunganga niya ay natutuwa parin ako habang naririnig ang hiyaw niya.
“That’s what a b*tch gets. And by the way, I am not Colton’s little sister. I am his girlfriend!” Sigaw ko at tinusok ng hawak kong bread knife ang likod ng kamay niya.
Halos mapaliyad siya sa sobrang sakit dahilan para mas lalo akong magka energy.
“Next, ito naman.” Kinuha ko ang latigong nakasabit. “Ready?” Tanong ko at pinagpapalo siya sa kahit saang parte ng katawan niya.
Sa bawat iyak niya ay mas lalo akong ginaganahan, mas lalong lumalakas ang paghampas ko.
Mas lalo akong natuwa nang makita ko na ang mga tumatagas na dugo mula sa sugat niyang galing sa hampas ng latigo ko.
Tumigil ako sa paghampas at nginisihan siya. “E-video ko kaya?” Kinuha ko ang cellphone ko. “Para kahit nakalibing ka na, ay may remembrance naman ako.”
Nakita ko ang mahina niyang pag-iling. “Ang kj mo naman Cassandra. Okay sige I won’t take a video na lang. You stay here ha, I will just prepare your soft coffin and grave.”
Bago ako umalis ay nakita ko ang mahina niyang paggalaw, pati na rin ang mahihina niyang pag iyak.
Gonna finish this thing. I'm kinda tired and bored.
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro