Rosamie's POV:

Well, the vacation after the second semester went well...

Sa probinsiya ko sa Aurora, nagkipagswimming ako kasama si Carlo at nakisabay kaming mangisda kasama ang tatay ko. Mas dumadalas naman ang paglaot namin lalo na't hindi na nahihilo si Carlo.

Sa mansion naman ni Carlo, busy naman kaming makipaglaro with his cute little siblings. I can see that Carlo wins in some of our games without cheating.

Kapag iniimbitahan ako na magkwento tungkol sa mga nangyari sa amin noong college, regardless kung sinong nagtatanong, kung magulang namin or kapatid ni Carlo...heto lang ang kinukwento ko...yung unforgettable experience namin noong University Festival namin, back noong second year, second semester...

Start of flashback...

I started my morning sa labas ng aking dorm room at nagpapahangin early in the morning...

Well, tomorrow's Monday. Pero wala naman kaming magiging klase since we are celebrating the University Week. You know, one week full of fun and relaxation and stuff. Of course, may karapatan din kaming makapagrefresh sa kalagitnaan ng stress-filled semester.

"Uy! Ami!"

Tumingin ako sa baba at nakita ko ang akin boyfriend na si Ami na kumakaway sa akin.

"Huh? Ba-bakit ka nandito?" I smiled at him. "Ang aga-aga pa, nandito ka na."

"Hehehe! Wala naman." Napakamot na lang siya tapos sabay ngiti rin sa akin. "Wala naman tayo pasok so...ayun. Gusto ko lang kitang makita."

"Hehehe! Ang sweet mo naman! Alright, bababa na ako."

Even I'm still wearing my sleeping clothes and pajamas, nagmamadali akong makababa ng hagdan para makita ko si Carlo na naghihintay sa akin...

"Hehehe...simula noong cosplay competition, mas madalas ka nang pumupunta sa akin kapag wala kang klase, lalo na kapag Sabado."

Hindi nakapagsalita si Carlo noong sinabi ko iyon, pero ngumiti siya sa akin. Di niya siguro mapaliwanag kung bakit ganyan na ang pagtingin niya sa akin.

"Huy! Hindi nan kita pinagagalitan. Hehehe!" Tinawanan ko siya. "It's ok naman na pumupunta ka dito, napupuna ko lang iyon, ha?"

"Hehehe! Okay. By the way, ready ka na ba  sa opening parade mamaya?"

"Hmm! Bakit mo pa sinabi iyon?" Then I pouted him. "Ang ganda-ganda ng mood ko ngayon tapos sisirain mo pa!"

"Huy! Totoo naman yun eh! Atsaka kailangan nating umattend." Paliwanag ni Carlo. "Yun ang kailangan para maexempt tayo sa religious education. Remember the strict professor, Ami!"

"Ay! Oo nga!" Natauhan ako noong marinig  ko iyon. "Kahit ako, I can't stand him! Patunayan natin na mas magaling ang klase natin then what he expected! Hmph!"

Let me tell you, mayroon kaming striktong professor sa religious education namin for this sem, mas strikto kaysa sa aming professor na nagtuturo ng economics subejcts namin. Paano ba naman, he always compares us with other classes kapag mayroong bumabagsak sa grade niya.

Heto pa, he uses our names as an example for some of the bad deeds na kasama na itinituro na hindi dapat gawin. It's a bid offending kaya naman noong sinabi sa amin na pwede kaming maexempt sa exam if we participated in the University Week's opening parade and win the mass dance competition with it, Carlo and I decided to make a truce from our competition and help the whole class. By the way, ako ang nangunguna sa religious education class pagdating sa grades, huehehe!

And for the dance number na gagawin namin, hindi ako nagiisa sa pagpractice sa  mga kaklase ko. Of course, nandyan sina Iya and Louise to help me.

"Alam mo, Iya. You shouldn't underestimate your friend here. Alam mo ba na nagcocosplay siya?" Paliwanag ni Louise sa best friend ko. "Her secret was her beautiful dance skills that make her win a national competition a few months ago."

"Uy...ehehehe...huwag mo namang ipagyabang iyan kay Iya." Medyo nahiya ako sa mga sinabi niya sa kaibigan ko. "Besides, I'm not here to impress, but to share my skills to others."

The assembly time is still one and a half hour away pero pinagusapan namin ng buong klase na magkita sa harapan ng chapel para makapagpraktis kahit papaano.

"Hey, guys. I know that kabisado niyo na ang mga steps na tinuro namin nina Iya at Louise sa inyo. Kayo na ang bahala sa timing, ha? We'll only play the tunes at babantayan ko kayo."

And so we started playing the music. It's very lively and fits the theme of the University Week, katulad ng mga karakol or yung mga mabubuhay na mga parada sa probinsiya tuwing Easter.

Everybody took the steps that we taught them for the past month. Synchronized, lively and precise...just as we planned. Phew...as compared with the first few weeks na mahirap turuan ang mga hindi marunong sumayaw...ehehehe...including Carlo...kinailangan ko pang sabayan isa-isa sa kanilang sayaw before they mastered it. In the end though, it is all worth it.

"Uy, Ami. Alam ko marami kang gagawin this University Week." Tanong ni Louise sa akin. "Handa ka na ba, especially doon sa cosplay show na inorganize natin?"

"Of course!" Sabay kindat sa kanya. "Gusto kong mapakita yung cosplay skills ko. Huehehe! Not to mention na training ko na rin ito for my next competition!"

"Hehehe! Good luck!"

We finished our little talk just in time for the last stroke of our dance number. For me, that's the best part of the tunes. Doon na inilalabas ang lahat ng energy namin just to impress our potential judges as well as audience.

And the performance ended clean and smooth, with less flaws in between. Siguro naman, maitatama nila iyan before our actual performance.

"Uy, Ami."

"Hmm? What is it, Carlo?" Tumingin ako sa kanya noong tumawag siya.

"Umm...pagkatapos ng parade natin, pwede ba tayo na...umm...magdate?"

Namula si Carlo habang sinasabi niya ito. Perhaps he want this from the buttom of his heart pero nahihiya siyang sabihin ito.

"Hehehe! Ikaw talaga, yun lang pala. Bakit mo la kailangang magpaalam sa akin?" I giggled and smiled sweetly at him. "Alright, idate mo ako, after the parade. Ikaw ang manglibre sa lahat ng gusto ko, ha? Hehehe!"

"Alright! Thanks! Hehehe!"

Pumunta na kaming lahat with the whole class to the University Square, where the parade begins and ends. Iikot kasi ang parada sa malawak naming campus...

"Alright, let's do our best today, okie?"

"YEAAAH!!!"

Carlo's POV:

Everybody give their all sa aming dance number like there's no tomorrow. Sabi pala ng professor sa religious education, nakakalat daw yung mga hurado pero hindi namin sila nakikita because they're one with the crowd kaya tuloy-tuloy ang sayaw namin which we did.

In general, we executed our dance according to what is planned. Lahat ng mga tao ay nakatingin sa amin and took videos and photos of us dancing. Siguro naman sa audience impact, we'll got the perfect score. Pero, malalaman pa ang results namin by the end of the University Week which is in six days.

So we should start relaxing now...

"Well, Carlo. Kamusta naman ang experience mo?" Tanong ni Ami sa akin.

"Hmm? Anong experience?"

"Well, ang experience mo na sumayaw na parang isang cosplayer." Paliwanag niya. "Don't you remem-oh! Oo nga pala! Ehehehe! Di ko pala sinabi sa iyo na yung ilang dance moves natin galing sa performance ko dati na nagpanalo sa akin."

"Oh! I knew it. Kaya pala naisip ko na pamilyar yung mga sinasayaw natin eh."

"Ehehehe! Ikaw talaga, makakalimutin ka na!" Sabay hawak sa kamay ko. "So...ano ang magiging date natin?"

"Well, sabi mo sa akin na ikaw ang masusunod, remember?"

"Ay! Oo nga pala! Ehehehe!" Napakamot na lang siya sa buhok ko. "Heto ang challenge ko sa iyo. Kung talagang kilala mo na ako bulang girlfriend mo, kailangan makahanap ka mga bagay dito sa campus natin na makapagpapasaya sa akin. You should do that until the cosplay show natin kasi kung hindi, may mangyayaring masama sa iyo."

Napalunok na lang ako sa sinabing consequence ni Ami sabay nguso sa akin. Pero nagawa ko na eh...ako na ang nagoffer sa kanya ng date and this is what I get...ako ang nagsimula nito and I need to finish it.

"Alright, it's a deal."

"Good." Ngumiti siya sa akin. "Pero...kailangan muna nating magsimba sa chapel, ha? May opening mass pa tayo."

"Sure."

Sa aming paglalakad papunta ng chapel ay unti-unti kong nararamdaman ang paghigpit ng kamay ni Ami sa akin...at ang nararamdamang init mula dito.

Napatingin ako sa kanya at napatitig ako sa kanyang maamong mukha, nakangiti and she seems humming a song.

It took awhile before Ami notices me and when she does...

"Uy! Ehehehe...ba-bakit ka nakatingin sa akin?"