Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Chapter 65

Jake's P.O.V.

NAKATINGIN ako sa monitor habang pinapakinggan ang nagsasalita sa harapan na hindi ko naman maintindihan dahil bumabalik sa memory ko ang nangyari sa asawa ko kagabi. Parang gusto ko ng umuwi pero hindi ako makaalis dito dahil importante 'to.

"Sir?"

Napaangat ako ng tingin sa tumawag sa 'kin. Tinaasan ko siya ng kilay at umayos ng upo.

"Is that okay to you, sir? Or you—"

"Send me the files and I will think about it. Meeting adjourned." Hindi ko na siya pinatapos magsalita at tumayo na. Lumakad ako ng conference room at nagpunta sa opisina ko. Pagka-upong pagka-upo ko sa swivel chair ay pumasok sa loob si Jessie na may mga dala.

"Sir, someone wants to have a meeting with you," anito.

Tumingin ako sa kanya habang nagsasalin ng alak sa baso. "Who's that?"

"Ahm . . . Katherine Hart, sir. She said she wants to talk about the partnership she made with Mrs Anderson."

Nagtaas ako ng tingin at inisang lagok ang alak sa baso. "Tell her to meet you and my attorney because I'm busy."

Nagtataka siyang tumango bago lumabas. Kinuha ko ang cellphone ko at tinawagan ang taong hindi ko akalaing hihingan ko ng tulong. Nakatatlong ring bago siya sumagot.

"Where the hell did you get my number?"

"It doesn't matter. I have to tell you something."

"Can't you tell me here?"

Napa-ayos ako ng upo at malamig na sumagot sa kaniya. "This is all about, Alex. I think she's in danger."

Narinig ko ang pagmumura niya sa kabilang linya. "Fuck you, fucker! What the hell are you talking about?!"

Hindi ko pinansin ang pagtataas niya ng boses. Mahinahon akong sumandal sa upuan.

"We need to talk. In private. Let's meet in my friend's bar." Binabaan ko siya ng tawag. Numero naman ni Alex ang tinawagan ko dahil gusto kong ma-sure na ligtas siya.

Ilang rings pa ang dumaan at hindi niya sinasagot kaya kinabahan ako. Pinagpapawisan ako ng malamig.

"Pick up, wife . . .! Pick up!!" Naka-ilang ring na ay hindi pa rin niya sinasagot. Kumuyom ang kamao ko. "Please, baby. Pick it up!"

Tatayo na sana ako ng magsalita ito sa kabilang linya.

"Hello?" sagot niya gamit ang antok na tono. Bumalik ako sa pagkaka-upo ko at niluwagan ang suot kong necktie. Sumandal ako.

"What take you so long to answer my calls?"

"Hmm . . . I was sleeping . . . w-why are you calling?" inaantok pa rin niyang tanong. Medyo nakahinga ako ng maluwag dahil sa sinabi niya.

Inilipat ko sa kabilang tenga ko ang telepono at nagsalin ng alak. "I just checking on you. How's your day?"

"Sleepy . . . and you?" pahina nang pahina ang sagot niya sa 'kin. Ngumiti ako.

"I'm fine. Don't go outside, okay? Or kung lalabas ka man magpasama ka kay Abby," bilin ko.

Narinig ko ang pag-ungol niya kaya ibababa ko na sana ang tawag ng may maalala ako.

"Wife, I love you," bulong ko. Hindi ako nakarinig ng sagot, dahil siguro ay tulog na siya. Puro hilik na ang misis ko. Napangiti ako ng malaki.

Kaya lang, biglang naglaho 'yon ng ma-realize kung anong sinabi ko. Did I just fucking confess?! Tumingin ako sa phone ko. Patay na ang tawag. Sinabi ko ba talaga 'yon? Shit! Mahal ko na ba si Alex? Alam ko gusto ko siya, nasabi ko na 'yon.

Gusto ko siya . . . pero mukhang oo nga. Mahal ko na nga yata siya. Mahal ko na nga si Alex.

Napakagat ako sa labi ko at tumayo na. Inayos ko ang sarili ko bago kinuha ang coat na nakasabit sa likod ng upuan. Sinuot ko 'yon at naglakad palabas ng office. Huminro ako sa table ni Jessie.

"Let's go," yaya ko sa kanya. Tumango ang babae at nag-ayos ng gamit. Huminto ako sa tapat ng elevator. Si Jessie ang pumindot sa open button. Pumasok kami sa loob. Nasa likod ako kaya si Jessie ang pumindot ng first floor button.

Inilabas ko ang phone ko at tinext siya kung saan kami magkikita.

"Sir, saan po ba tayo pupunta? May meeting ka pa po with your father and father-in-law," tanong ni Jessie.

Binalik ko sa bulsa ko ang phone at nagtaas ng tingin sa kanya. "What time is my meeting with them?"

She checked her table again before answering me. "One o'clock, Sir." I nod.

"We will meet my wife's friend first before we meet them."

Namulta ang babae. "S-sir?"

"Is there a problem? Si Bryan lang naman 'yon."

"Ah—nothing, sir."

Hindi na ko nagsalita. Pumikit ako. Nang huminto ang elevator ay dumilat ako. Pumasok sa loo bang ilang employees na bumati sa 'kin. Tinanguan ko sila. Nang muling bumukas ang pinto ng lift ay lumabas na kami. Nauuna akong lumabas ng building, nakasunod si Jessie. Nasa labas ang sasakyan kaya't sumakay na kami.

Sa backseat ako ng kotse umupo samantalang si Jessie ay sa passenger seat. Tumingin sa rearview mirror ang driver naming si Anton.

"Ser . . . saan ho tayo pupunta?" tanong nito.

"Sa bar ni Henry. Alam mo na 'yon dahil minsan ay doon ako nagpahatid sa 'yon." Tumango naman siya at pinaandar na ang sasakyan paalis doon.

"Jessie, can you call my Father and tell him to move our meeting. Baka matagalan tayo sa pupuntahan natin."

"Noted, Sir."

******

THE bar are still closed when we came. Henry's employees are still cleaning. Sinalubong kami ni Henry.

"Pare, long time no see," aniya. Nakipag-kamay siya sa 'kin bago tumingin kay Jessie na nakayuko. "Hi, Miss Secretary na walang boobs!"

Tiningnan ng masama ni Jessie si Henry at umirap. "Hello, Sir Jerk."

Ngumisi si Henry sa kanya bago ibinalik ang tingin sa 'kin. "So . . . what brings you here?"

"I'm seeing someone. I need a VIP room," sagot ko. Tumango siya at tinuro ang second floor.

"Use the VIP room number three. Malinis na 'yon. Papadalhan ko kayo ng isang bote ng vodka at juice sa itaas." Tumango ako sa kanya at lumakad sa hagdan. Pumanik kami sa itaas. Nakasunod pa rin si Jessie, binuksan ko ang pinto ng makarating kami sa VIP room, pumasok ako sa loob.

"Sir, kaka-text lang po ng Secretary ng Daddy niyo. Sige raw po. Iusad ang meeting," anito. Tumango ako.

"Kailangan ko yung files na hinanda kanina sa meeting. Dapat ay tapos na 'yon."

"Yes, sir," anito. Nakatutok ang mga mata nito sa tablet na hawak. Iyon na ang palagi niyang gamit sa pagtra-trabaho. Napaka-easy dahil hindi na niya kaylangang magsulat sa papel. Magta-type na lang siya. Technology.

Bumukas ang pinto ng VIP room. Pumasok ang isang waiter na dala ang vodka, yelo at juice. Ibinaba nito ang dala sa lamesa bago lumabas. Kinuha ko ang alak at nagsalin sa baso. ANg kay Jessie naman ay juice.

Inisang lagok ko ang alak na nasa baso at sumandal sa upuan. Tumingala ako at pumikit ng mariin. Matapang ang lasa ng alak. Muli kaming napalingon sa pinto ng bumukas ulit 'yon. Pumasok si Bryan. Nakatayo at nakatingin kay Jessie, ngumisi ako. They have a relationship?

"Buti dumating ka," ani ko. Umupo siya sa harap na upuan. Malamig siyang tumingin sa 'kin at kumuha ng isang baso at nagsalin ng alak.

"What about Alex?" malamig niyang tanong. Tumingin ako kay Jessie.

"Lumabas ka muna, Jessie. Mag-uusap lang kami sandali," utos ko dito. Tumango ang babae at kinuha ang gamit bago lumabas ng kwarto. Nilingon ko si Bryan na nakasunod ng tingin sa secretary ko bago tuluyang sumarado ang pinto. Binalik niya ang tingin niya sa 'kin.

"Okay. Last night may muntik ng sumagasa kay Alex na kotse."

He frowned. "Is she okay?" nag-aalalang tanong nya. Tumango ako.

"Yes. It's a good thing I caught up with him or something bad might have happened to her."

"Is that an accident? Did get the plate number?!"

"No. Hindi ko rin nakita ang driver dahil tinted ang kotse. I have a doubt, it's not looks like a simple accident."

He frowned, nagtatanong ang mga matang nakatingin siya sa 'kin. Bumuntonghininga ako at nag-umpisang i-kwento ang lahat sa kanya. Simula una hanggang hulo. Walang kulang dahil kailangan ko ng lahat ng tulong para maprotektahan ang mag-ina ko.

"Fuck! She needs to know!" ani Bryan. Mariin akong umiling.

"No now. I don't know her reasons and I'm not sure, too. But I need to protect my wife. We have to protect her. I trust you because I know you love her like your own sister that's why I asked for your help." Wala na akong pake kung nagmamaka-awa ako sa lalaking 'to. Ang importante ay si Alex.

Tumango-tango siya at tinaas ang baso niya. "Okay. We're going to protect her."

I raised my glass before I drink to it.

*******

NAKATINGIN ako sa main door. Anong oras na kasi pero wala pa si Jake.

"Ate, hindi ka pa po ba kakain?" tanong ni Abby. Nilingon ko siya at matipid na ngumiti.

"Mamaya na. Hihintayin ko pa kasi si Jake pero you can rest na, Abby. Ako ng bahala sa gagamitin namin mamaya."

Nag-aalangan siyang tumango sa 'kin bago nagkakamot ng ulong bumalik ng kwarto niya. Nagpakawala ako ng isang malalim na hininga bago nilingon ang orasan. Eight na, dapat kaninang six pa siya nandito. Noong tinatawagan ko hindi naman sumasagot.

Nagalit kaya siya dahil nakatulugan ko siya kanina? May narinig pa akong sinabi niya pero hindi ko masyadong maintindihan dahil nga sobrang antok na ako.

Lumingon ako nang marinig na bumukas ang pinto. Pumasok si Jake na mukhang pagod galing work. Mabilis akong tumayo at tinakbo ang pagitan naming dalawa. Niyakap ko siya ng mahigpit.

"Hubby . . . bakit ngayon ka lang? Saan ka nagpunta?" Nagsumiksik ako sa dibdib niya. Gumanti ng yakap sa 'kin ang lalaki at naramdaman ko ang pagdampi ng isang malambot na bagay sa ulo ko.

"Sorry, wife. I attended a lot of meetings today," he whispered.

Tumango ako saka humiwalay sa kanya. Nginuso ko ang labi ko't tinaas ang mga braso sa harapan niya.

"Buhat."

Tumaas ang sulok ng labi ni Jake bago walang sabi-sabing binuhat ako ng paharap. Bale nakapa-ikot sa bewang niya ang mga binti ko at nakayakap ako sa leeg niya. Humalik-halik ako sa naka-expose niyang leeg pataas sa pisnge niya. Inamoy-amoy ko rin siya.

Narinig ko pang tumatawa ang asawa ko habang pumapanik kami ng hagdanan. Pumasok kami sa kwarto ay sabay nahulog sa kama. Naka-ibabaw ako sa kanya. Umupo ako at inumpisahang alisin ang necktie niya.

Nginisihan ko siya.

"Kumain ka na ba, hubby?" malambing kong tanong habang inaalis isa-isa ang butones ng suot niya.

Hinuli niya ang mga palad ko't hinalikan ang likod no'n bago ikinulong sa palad niya. Deretso siyang tumingin sa 'kin.

"Yes, sila Dad kasi ang ka-meeting ko. Ikaw?"

Humiga ako sa dibdib niya at yumakap sa kanya. "Nope. I was waiting for you. I thought magkakasabay tayong kumain."

I can hear his heartbeats . . . it's fast. Parang nakikipaghabulan sa kabayo. Napangiti ako. At least now I know hindi lang ako ang mag-isang nakakaramdam ng ganitong feelings. Para kasing palagi akong hinahabol ng mga kabayo sa tuwing magkasama kami.

Hinaplos niya ang buhok ko bago bumaba ang kamay niya sa baba ko. Inangat niya ang mukha ko dahilan para magtama ang mga mata namin. Ang asul niyang mga mata.

"Then let's eat wife. I forgot there's still space for food in my tummy."

"Ayoko na. Gusto ko na ng ice cream."

"Ice cream?" Tinaasan niya ako ng kilay. "Palaging malamig na lang ang kinakain mo, wife. Baka mamaya makasama sa 'yo," nag-aalalang aniya.

Naka-irap akong umalis sa ibabaw niya at umupo sa gilid. Matalim ko siyang tiningnan. I crossed my arms. Naramdaman ko ang pagyakap niya sa bewang ko.

"Okay, wife. Anong ice cream baa ng gusto mo? I'll buy it for you," malambing niyang tanong. Masama ko siyang tiningnan.

"Hmpp! Huwag na! Baka mamaya ay pagalitan mo pa ako."

"Hindi na. I promise. What my baby wants, my baby gets," aniya pa at mabilis humalik sa mga labi ko. 

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro