Bu aralar sınavım olduğu için pek

boş vaktim yok canlarım o yüzden

iki kitabıma da yeni bölüm attım

umarım beğenirsiniz desteklerinizi

ve yorumlarınızı bekliyorum.💋

Şerefsize bak be bir de utanmadan hyunguyum ben onun diyor. Ama ben sana gösteririm hyungum olmak kolay mıymış. Bay Min bileğimden tutuğu gibi dışarı sürüklemeye başladı.

"Arabaya geç MiRan!" "Üzgünüm bay Min kapımı her zaman hyunglarım açar" bay Min bir of çekti "ben hyungun değilim MiRan" içimde istemsizce çiçekler açtı ama bu  vazgeçeceğim anlamına gelmez.

"Kapımı açmazsanız şurdan şuraya gitmem bay Hyung" "sen bilirsin MiRan" deyip sürücü koltuğuna doğru ilerledi. "Tamam o zaman Soobin daha gitmemiştir o bırakır beni Baybay bay Hyung"

Arkamı döndüğüm gibi bay Min'in sesi geldi. " Buraya gel! Tamam kapını açacam" dediği gibi kapımı açmış beni bekliyordu bay Mırmır.. resmen sevimli bir kediye benziyor.

Eh adamı bekletmek olmaz hemen arabaya bindim. Bay Min sürmeye başladı biraz zaman geçtikten sonra yene açtım çenemi "Nereye gidiyoruz bay Hyung" bay Min sinirle bana döndü resmen gözlerinden alev püskürüyor manyağın "Hyung demeyi kes! MiRan"sesi fazla sert çıktı.Bana abim bile bağırmıyor.

Tamam biraz kaşın mış olabilirim ama bu kadar sert olmak zorunda mıydı. "Durdurun arabayı bay Min" "ne anlamadım." "Duydunuz beni durdurun şu arabayı sizinle birlikte gelmiycem" "saçmalama MiRan saat geç oldu yolda falan durmam"

Elimi arabanın kapısına koydum "durmazsanız atlarım" tamam biraz fazla dizi veye flim izliyor olabilirim ama duracak eminim. "Tamam dene o zaman MiRan kendini dizilerde ki gibi dokuz canlı sanıyorsan yanılıyorsun"

Benim dediklerimi umursamadan sürmeye devam etti. "Durun dedin bay Min sizinle aynı ortamda kalmak istemiyorum" bir anda araba durdu "in" şaşkın gözlerle ona bakmaya başladım. "Ne!" Arabadan indi benim olduğum tarafa geldi

Ne ara kapımı açtığından haberim bile yok bileğimden tutuğu gibi dışarı çıkardı. Çantamıda elime tutuşturdu "Lafımı ikiletmeyi sevmem MiRan benimle aynı ortamda kalmak istemiyordun al istediğini yaptım"deyip arabasına binip gitti.

Eh kızım racon kesmek senin neyine iyi mi şimdi bu karanlık ortamda kaldın. "offffff ne yapacam ben yaa!" Sinirden ağlamaya başladım. Tabi her ağladığımda bay Min'e küfür etmeyi de ihmal etmedim.

Etrafa bakınmaya başladım ama hiç taksi yok. Telefonu elime alıp işime yarar numaralara bakmaya başladım. İlk baktığım numara Bay Min oldu tam arayacaktım kii bu durumda olmamın sebebi şerefsiz bay Min.

Biraz daha telefona göz gezdirdikten sonra Soobin'de durdum. Tabii yaa daha önce niye aklıma gelmedi. tabii niye gelsin ki şerefsiz minmin akıl mı bıraktı bende. Hemen Soobin'i aradım çok geçmeden açtı zaten telefonu.

"Alo Soobin bana yardım et!"
"Ne oldu MiRan"
Ağlamaya başladım. Aslında korktuğum dan değil Bay Min'in beni burda yanlız bırakmasından korktum. Geri dönecek sandım ama dönmedi bok herif.

"Tamam ağlamadan konuş miniğim"
"Bay Min'i kızdırdım oda beni yolda bıraktı Soobin!"daha çok ağlamaya başladım "hemen konumu at geliyorum!" Telefonu kapattı. Bende hiç beklemeden konumu attım. Nasıl vakit geçti anlamadım ama şimdiden yirmi dakika olmuş bile

"Şşşşt naber güzellik bir baksana!"