Umarım bölümü beğenirsiniz ♥️

~~~

Sabah erken kalkma gibi bir derdim olmadığından saat ona kadar uyumuştum. Kalktığımda kendime güzel bir kahvaltı hazırlamıştım. Dün ablam için birkaç emlakçıyla görüşmüştüm.

Ablamın çalışmaya başlayacağı iş yerinin yakınlarında ev yoktu. Olanlarda 1+1'lik evlerdi. Ablamda öyle bir yer istemiyordu.

Ama ailemin evine yirmi dakikalık yürüme mesafesi olan bir daire vardı. Ablam ile bugün o eve bakmaya gidecektik.

***

Ablam ile başka bir emlakçıya uğrama kararı almıştık. Ailemin evine yirmi dakikalık mesafesi olan o evi beğenmemişti.

Girdiğimiz emlakçıda Jungkook'un biriyle tartışırken yakalamayı beklemiyordum. Birbirlerine sinirle bakarak konuşan ikilinin yanına gittim hızlıca. Jungkook'un kolundan tuttuğum gibi onu geriye doğru çekmiştim. "Tamam sakin olun" ikisinin de biraz önceki hararetli tartışmalarından dolayı hızlıca soluk alışverişleri ortamı dolduruyordu. Bir anda karşımdaki adam bana hitaben konuşmaya başlamıştı. "Sen tanıyor musun bunu?" Sesinde bariz bir öfke vardı. "Evet tanıyorum. Bir sorun mu var?" Kaşlarımı çatarak adama baktığımda histerik bir gülüş atmıştı. "Daha ne sorun olsun. Dikkat et sıradaki kurban sen olma" Jungkook bir anda öfkeyle adamın üstüne atıldığında şokla bakakalmıştım. "Sen ne iğrenç bir abisin!" Siktir! Jungkook abisini dövüyordu resmen karşımda. "Asıl sen ne kötü bir kardeşsin. İğrenç bir insansın" Jungkook'un yumrukları bir anda durmuştu. Hayal kırıklığı ile abisine bakmıştı. "Yanlış bildiğin bir konu yüzünden beni böyle yargılayamazsın" Jungkook'un dalgınlığından faydalanan abisi bu sefer yerlerini değiştirmiş Jungkook'u yumruklamaya başlamıştı.

Dikildiğim yerden harekete geçmiş hiçbirşey yapmadan kendisine yumruk atılmasına izin veren Jungkook ile abisini ayırmıştım. "İkinizin de arasında ne gibi bir problem var bilmiyorum ama birbirinizi dinlemeden bunu çözemezsiniz" ikisine de sinirle bir bakış atmıştım. Jungkook yerden kalkmış hayal kırıklığı ile tekrar abisine baktıktan sonra kimseye bakmadan kendini dışarı atmıştı.

Ben de harekete geçmiştim. "Abla ben peşinden gideceğim sen bakmaya devam et ben sana yetişirim"

"Sorun yok git ve Jungkook ile ilgilen. Ben kendim hallederim" minnettar bir şekilde yüzüne bakmış ardından Jungkook'un peşinden koşmaya başlamıştım.

***

Jungkook'u ıssız bir ara sokakta bulmuştum. Duvarın dibine çökmüştü. Sarsılan omuzlarından ve duyduğum burun çekiş seslerinden anladığım kadarı ile ağlıyordu.

Yanına gidip ben de çömeldim. "Jungkook" sesimi duyduğunda irkilerek bana dönmüştü. "Gel yüzüne pansuman yapalım hım?" Biraz önce yaşananlar ile ilgili bir konuyu şu an burada konuşmayacaktım. Daha iyi hissettiği zaman konuşabilirdik.

Benim desteğim ile ayağa kalkmıştı. Koluna girdiğim gibi onu benim arabama doğru yürütmeye başladım.

***

"Yüzünde ciddi bir yara yok. Yaraların hepsini temizleyip bant yapıştırdım zaten. Başka bir yerinde ağrı felan var mı?"

Başını olumsuz anlamda sallamıştı. Ardından sedyeden inmiş bana yarım bir gülümseme vererek konuşmuştu. "Teşekkür ederim Taehyung"

"Önemli değil Jungkook. Seni evine bırakmamı ister misin?"

"Beni sadece o emlakçının önüne kadar bıraksan yeter. Arabam orada kaldı da"

"Peki o zaman hazırlan da çıkalım"

Jungkook üstüne ceketi almış ardından kapıyı açıp beni beklemeye başlamıştı. Ben de hızlıca pansuman için kullandığım malzemeleri yerleştirmiştim. İşim bitince hızlıca Jungkook'u açtığı kapıdan geçmiş o peşimde yürürken arabama kadar gitmiştik.

***

Ablam kendine güzel bir daire bulmuştu ama orada iki kişi olarak kalacaklardı. Evet bir ev arkadaşı vardı. "Ee kız nasıl biri?"

"Fena değil açıkçası. Kibar ve uyumlu tanıştığım kadarıyla"

"İyi madem. Hayırlı olsun"

Bir süre sessiz kaldıktan sonra bana dönmüş ardından beklediğim soruyu sormuştu.

"Jungkook nasıl?"

"İyi gibi. Yaralarına pansuman yaptım ama abisi ile kavgası onu üzüyor"

"Kötü kavga ettiler gerçekten. Anladığım bişey varsa abisinin onu yanlış anlıyor olması"

"Açıkçası bu konuyu açmadım. Zaten üzgün ve kötü görünüyordu"

"Mantıklı hareket. Bir de bişey daha soracağım"

"Sor bakalım"

"Jungkook'un gözleri farklı renk mi? Yoksa bir an ışık yansıması yüzünden öyle mi gördüm"

Gülerek ablama bakmıştım. "Farklı renkte gözleri var abla. Ve kehribar rengi gözü çok güzel"

"Merak ettim şimdi. Neyse başka zaman seni görmeye gelmiş gibi yaparım ve Jungkook ile tanışırım"

"Sen çok fenasın gerçekten ama yapacak bişey yok" ablam ayıb ediyosun bakışlarından atmış önüne dönmüştü. "Neyse ben gidiyorum artık. Evime de yerleşeceğim yarın"

"İyi görüşürüz madem"

"Görüşürüz Taetae'm"

Yanağıma öpücük kondurmuş ardından gitmişti ablam. Ben de kendime Mısır patlatmış televizyonun karşısına geçmiştim. Harika bir aktiviteydi bu.

***

Telefonumun çalmasıyla istemeyerek de olsa filmi durdurmuştum. Arayanın Jungkook olduğunu görmem ile ilk başta şaşırıp heyecanlansamda hislerimi bastırıp telefonu açmıştım.

'Taehyung attığım konuma gelir misin lütfen?"
Kesinlikle ağlayan bir Jungkook beklemiyordum.

"Tamam hemen geliyorum"
Telefonu hızla kapatıp anahtarlarımı ve telefonumu aldıktan sonra hızla evden çıkmıştım.

~~~~

Bu bölüm hiç içime sinmedi gerçekten. Özür dilerim sizlere

Diğer bölüm görüşürüz 👋

Ve evet adımı değiştirdim

Leo~