İyi okumalar canlarım

Umarım bölümü beğenirsiniz ♥️

~~~

Üç saatlik bir uykunun ardından dinlenmiş bir şekilde uyanmıştım. Yerimde Jungkook'un kollarının bana izin verdiği kadar gerinmiş ardından göğsümde uyuyan güzelime dönmüştüm. Saate baktığımda dördü geçiyordu. Altı gibi yemek saati olduğundan Jungkook'u da uyandırmaya karar vermiştim.

Saçlarını geriye itekleyip nazikçe açılan alnından öptüm. Arada adıyla sesleniyor arada sevgi sözcükleri söyleyip öpüyordum güzel yüzünü.

Beyefendi yaklaşık yirmi dakika sonra teşrif edebilmişti gerçi.

Önce esnemiş ardından mırıldanarak yüzünü göğsüme sürtmüştü. Sonra bişey fark etmiş olacak ki hızlıca açmıştı gözlerini. "Günaydın balım" karşısında beni görünce tatlı bir şekilde gülümsemişti. "Sana da günaydın Teyung"

"Hadi daha fazla tembellik yapmadan kalkıp yıkanalım. Yemek saatine az kaldı" beni onaylayıp yerinde doğrulmuştu ama acıyla yüzünü buruşturarak tekrar yatmıştı.

"Taehyung, bana biraz yardımcı olsan fena olmaz"

"Duş mu almak istersin yoksa jakuziyi mi hazırlayayım?" Bakışları saati bulmuş ardından bana dönmüştü. "Duş alalım ama seninle jakuzi keyfi yapacağız sonra ona göre" gülümseyerek alnından öpmüştüm. "Tamamdır patron" o da bana gülümserken dikkatlice kucağıma almıştım onu. Ellerinden biri ensemdeki saçlarla oynarken yanağımdan öpüyordu arada. "Taehyung"

"Efendim balım?"

"Seni çok seviyorum"

Kalp atışlarım hızlanırken yüzümde bir gülümseme oluştu. "Ben de seni çok seviyorum"

- 2 gün sonra -

Ne kadar Taehyung'a belli etmemeye çalışsam da kaçırılmamdan sonra yalnız kalamaz hale gelmiştim. Bu yüzden de bugün Seokjin hyungun bana önerdiği bir psikoloğa gelmiştim. Seokjin hyunga gitmemiştim çünkü o bana 'Biz arkadaş sayılırız ve ben belki yeterince profesyonel yaklaşamaya bilirim Jungkook. O yüzden seni bir arkadaşıma yönlendireceğim' demişti ve sonuç olarak bugün ilk görüşmemiz için gelmiştim. Biraz tedirgindim açıkçası.

Bir süre sonra içeriden çıkan hastayla sekreter yanıma gelmişti. "Doktor Lee sizi bekliyor" ilerleyen sekreterin ardından bende ayaklanmıştım. Sonunda kapısı açık olan odanın önüne geldiğimizde sekreter geri gitmişti. Ben ise içeriye girip kapıyı kapatmıştım.

"Buyrun lütfen bay Jeon"

- - - - -

Seansımız bittiğinde kendimi iyi hissetmiyordum. Sandığımdan daha fazla şey vardı. Düşünmek istemediğim ve geri plana attığım şeyler. Titreyen elimle Taehyung'un numarasını aramıştım ben de. Ona başta gelmesine gerek olmadığını söylesem de şu an buna pişman olmuştum.

Çıktın mı balım?

Taehyung beni alır mısın lütfen?

Tama hemen geliyorum güzelim tamam mı? Ağlama sakın! Gelip sıkıca sarılacağım sana.

Tamam, çabuk gel!

Psikoloğun ofisinden çıkmış yakınlardaki bir banka oturmuştum. Üstümdeki montuma sıkıca sarılmış sakinleşmek için derin nefesler almaya başlamıştım. Etraftaki insanların az olması korkmama neden oluyordu. Ama Taehyung beklediğimden daha kısa sürede gelmişti. Arabadan indiği gibi koşarak yanıma gelmişti. Yüzümü iki eliyle birden sıkıca kavramış burnumdan öptükten sonra sıkıca sarılmıştı bana. "İyi misin güzelim?"

"Sayılır"

Elleri saçlarımı okşarken konuşmuştu tekrar. "Evimize gidelim o zaman zaten bereni de takmamışsın!" Elimden tuttuğu gibi arabaya bindirmişti bizi.

- - - - -

Mutfaktaki işleri hallettikten sonra koltukta kıvrılmış Jungkook'un yanına gitmiştim. Psikologda ne olmuştu bilmiyordum ama tek bildiğim o anları hatırlamak Jungkook için zor olmalıydı. Ne de olsa kendini güvende hissettiği evinden kaçırılmıştı. Saatlerce soğukta tişörtüyle kalmıştı. Bir de silahla vurulmuştu tabii.

Önüne çömeldiğimde parmaklarıyla oynadığını görmüştüm. Şimdi daha iyi görünüyordu ama yine de iyi hissetmiyordu işte. Bu da beni üzüyordu ama bunu belli etmedim. "Balım?" Kahve-kehribar gözleri hemencecik beni bulmuştu. "Uyuyacaksan yatağa gidelim, burası uyumak için rahat değil" başıyla beni onaylamış yattığı yerden kalkmıştı. Elimi beline atıp kendime çektim bedenini.

Başını omzuma yaslayıp beraber yatak odama doğru yürüdük. Jungkook kendi evinde kalmak istemediğini belirtince benim evime gelmiştik.

Onu yatırdıktan sonra su içmek için tekrar aşağıya inmiştim ki çalan telefonum ile arayana baktım. Bilinmeyen numaraydı. Kaşlarım çatılırken telefonu açıp kulağıma götürdüm.

Merhaba, Kim Taehyung ile mi görüşüyorum?

Buyrun benim?

Ben Jeon Jungkook'un psikoloğu Lee Shinwoo
(İsmi tam şu an uydurdum)

Oh, bir sorun mu vardı?

Jungkook'un sevgiliniz olduğunu biliyorum ve şu an ona en yakın kişi sizmişsiniz gibi görünüyor. Jungkook ile beraber mi kalıyorsunuz?

Evet beraber kalıyoruz

Peki Jungkook'un evinde mi?

Hayır benim evimde. Neden sordunuz ki?

Bugün Jungkook'tan kaçırıldığı zamanı anlatmasını istedim. Kaçırıldıktan sonra ki olayların ufak travmalarını beyni bu olay yüzünden olduğunu kabullenmiyor. Şöyle mesela soğuğa karşı duyarlı soğukta bulunmayı sevmiyor ama nedenini kaçırıldığı olayla bir ilgisi olduğunu düşünmüyor. Sadece soğuğu sevmiyorum olarak düşünüyor. Sizden bazı konularda üstüne gitmemenizi rica edeceğim.

İyi hissetmediğinin ben de farkındayım bu yüzden üzerine gitmiyorum zaten. Başka dikkat etmem gereken bişey var mı peki?

Şu anlık yok. Rahatsız ettiğim için üzgünüm bay Kim.

Hayır sorun değil. İyi geceler bay Lee

Size de bay Kim

Telefonu kapatıp tekrar yatak odama gitmiştim. Rahatsızca yatakta yatan güzelimin arkasından sıkıca sarılıp kendine çektim bedenini.  Kafamı da ensesine gömüp derince soluklandım tatlı kokusundan ve güzel bir uykuya daldım onunla.

~~~

Kısa bir bölüm oldu üzgünüm

Artık olayları bir sonuca bağlayıp bitireyim diyorum. Daha fazla uzatmaya gerek yok

Diğer bölüm görüşürüz ✌️

•Leo🦁