İyi okumalar canlarım

Umarım bölümü beğenirsiniz ♥️

~~~

Yukarıdan gelen çığlık sesi ile kendimi nasıl yukarı kata atmıştım bilmiyordum. Hızla Jungkook'un odasına girdiğimde yaralı omzunu tutarak acı içinde inliyordu. Hızlıca yanına gittiğimde sağlam olan omzundan bastırarak onu yatağa yatırmıştım. Sım sıkı kapattığı gözlerini açıp bana bakmıştı. Ah o kahve-kehribar gözlerinden yaşların akmasına dayanamıyordum. "Bebeğim derin nefesler al. Ben ilaç getireceğim tamam mı?" Başıyla beni güç bela onaylamış sımsıkı birbirine bastırdığı dişlerini aralayıp derin nefesler alıp vermeye başlamıştı. Ben bir yandan daha çabuk sakinleşsin diye saçlarını okşuyor kulağına sakin olmasını fısıldıyordum. "Sakinleş bebeğim. Şimdi sana ilaç getirmeye gideceğim sen de derin nefesler almaya devam edeceksin tamam mı?" Yarım yamalak bir onay vermişti bana. Alnından öpüp hızlıca aşağıya ağrı kesici getirmeye gitmiştim.

Elimde ilaç ve bir bardak suyla geri döndüğümde bebeğimin hâlâ gözlerinden yaşlar aktığını fark etmiştim. İçimi dağlamıştı bu görüntü. Daha fazla oyalanmadan yanına gitmiş dikkatlice acı içindeki bedenini doğrulttuktan sonra ilacı içirmiştim.

Solukları düzene girmeye başlamıştı balımın. Saçlarını okşamaya devam ederken konuşmuştum. "İyi misin balım?" Derin bir nefesi ciğerlerine çekmiş aşık olduğum gözlerini gözlerime çevirmişti. "Daha iyiyim" alnına bir öpücük kondurmuş boynuma sokulmasına izin vermiştim. "Aç mısın? Bişeyler hazırlamıştım"

"Pek iştahım yok ama"

"Biraz bişeyler atıştırsan iyi olur. İlaçları tokken içmen gerek"

"O zaman kalkmama yardım eder misin?"

"Tabii ki benim balım. Sorman hata" yattığım yataktan kalktığım gibi Jungkook'un tarafına geçmiş sırtından destekleyerek kalkmasına yardımcı olmuştum. Ardından beraber aşağı kattaki mutfağa inmiştik.

- - - - -

"Jungkook'um omzuna pansuman yapmamız lazım" dudaklarını büzerek bana bakmıştı. "Acıtacak değil mi?" Benim de kalbim acıyordu onun canı yanınca. Kıyamıyordum da. En kısa zamanda iyileşmesini istiyordum sadece. Onu acı çekerken görmek beni mahvediyordu ve daha iyileşme sürecinin başındaydık. "Söz veriyorum acıtmamaya çalışacağım balım. Sen kendini kasma ve arkana yaslan" dediğimi yapmış dudağını kemirirken arkasına yaslanmıştı. Tişörtü sadece yaralı kolundan çıkarmıştım. Ardından yavaş ve dikkatli bir şekilde omzundaki büyük yara bandını çekmeye başlamıştım. İlk başta sorun yoktu ama yara yeni sayıldığından dikişlere denk gelen kısıma yapışmıştı bant ve en çok bu kısım zorlayıcıydı bizim için.

Zaten azıcık çekiştirmem ile sevgilimden acı bir inilti duymuştum. Ellerimi hızlıca geri çekmiş yüzüne bakmıştım. "Taehyung devam et sevgilim. Değişmesi gerek. Yaraya yapışıp kalması iyi değil" kararsızlık ile gözlerine bakarken elini çeneme koyup yüzümü kendisine çektikten sonra dudaklarıma minik bir cesaret öpücüğü verip bana gülümsemişti.

Benim için stresli Jungkook için azıcık acı dolu dakikaların ardından pansumanını yapmıştım. Şimdi beraber oturmuş film izliyorduk. Dikişlerini görünce kendimi pişman hissetmiştim ve Jungkook'da bunu fark etmişti. Ardından tatlı konuşmasıyla bu pişmanlık hissinden kurtulmamı sağlamıştı.

Omzumda hissettiğim ağırlık ile başımı o tarafa çevirmiştim. Balımın gözleri gidiyordu. Uykusu gelmiş olmalıydı. "Jungkook" uyanması için ona seslendiğimde mırıldanarak cevap vermişti. "Hadi gel yatağa geçelim" sersem bir şekilde ayağa kalkmış bana bir bakış atmıştı. Ardından koluna girerek üst kata çıkarmıştım bizi. Sevgilimin uykusu gerçekten ağır basmış olmalıydı ki hızlıca yatağa girmişti. İlk başta kolu için endişelensem de bişey olmamıştı.

Ben de sağlam olan kolundan yana yatmış kolumu beline sarmıştım kafamı da boynuna gömmüştüm. Balımın teni çok güzeldi gerçekten.

- - - -

"Taehyung" sızlanırcasına adımı söylemiş ardından devam etmişti. "Ama bak eve geleli üç gün geçti ve omzum artık daha iyi. Azıcık hareket ettirmemden bişey olmaz ki! Bırak yardım edeyim sana" yine Jungkook omzundan dolayı kahvaltı hazırlamamda yardımcı olamadığı için sızlanıyordu.

Aramızdaki mesafeyi kapatıp yanına doğru adımlamıştım. Ellerimle yüzünü avuçlarım arasına almış şefkatle konuşmuştum. "Benim güzel sevgilim, ben de farkındayım omzunun daha iyi durumda olduğunun ama biliyorsun bu basit bir kurşun sıyırması değil ki! Kurşun direkt omzuna girdi ve kaslarına zarar verdi. Bu yüzden koluna fazla yüklenmemeni istiyorum. Hem sana yemek hazırlamak ya da seni yıkamak ya da giyinmene yardımcı olmak; bunlar beni yoran işler değil ki balım. Hem ben sana yardımcı olmaktan mutluluk duyuyorum zorla yapmıyorum ki bu işleri. Sevgilim için yapıyorum. Nasıl sıkılayım?"

Aramızda duygu dolu bir bakışma geçmiş ardından Jungkook sağlam koluyla sıkıca belime satılıp yüzünü de boynuma gömdükten sonra mırıldanmıştı. "Taehyung sen gerçekten benim için çok değerlisin. Seni çok seviyorum ben tamam mı?" Ah dayanamıyordum işte. Bu kadar tatlı konuşunca ısırmak istiyordum her yerini. "Ben de seni çok seviyorum bir tanem" kafamı saçlarına gömmüş bir süre aynı pozisyonda kalmıştık. Kokusu bile beni rahatlatıp mutlu ediyordu.

~~~~

Beklettiğim için özür dilerim

Kısa bir bölüm oldu farkındayım

Finali 25. bölüm civarı mı yapsam yoksa 30'a doğru gidelim mi?

30'a doğru gidersek eğer sıkılmayın diye yine bir takım olaylar felan olur

Bir de 1k olmuşuz! 🥳
Teşekkür ederim hepinizee

Diğer bölüm görüşürüz ✌️

•Leo🦁