4
Per Yuuki
Od tego dnia mineło parę dni wiem że Stain jest w szpitalu pod nadzorem policji by go zabrali do więzienia gdy tylko pozwoli mu na to jego stan zdrowia.
Izu z jego kolegami z klasy nieźle go poturbowali ale jednocześnie cieszę się bo Izu zaczyna panować nad swoim darem mam nadzieję że przestanie sobie łamać kości.
Gdy chodziłam sobie ciesząc się wakacjami przez to że żadna szkoła mnie nie chciała Izu uczył się w najlepsze napewno uda mu się zdać za nas oboje będzie się starał teraz by oczyścić moje imię oraz nasze nazwisko.
W takich chwilach brakowało mi Miny Momo Uraraki i reszty dziewczyn bo mogliśmy sobie pogadać i mogłam poczuć się jakbym miała siostry ale to jak mnie reszta szkoły potraktowała sprawiła że nie chce być bohaterką a złoczyńcą ale mówią że to dary tworzą złoczyńców i bohaterów a to nie prawda to ludzie co nie mają darów lub ci co uważają się za lepszych złoczyńca to tak naprawdę bohater który stracił wolę walki by nim się stać czyli po angielsku Broken hero... Zepsuty bohater to tak teraz do mnie pasowało Angielki lubiłam to czasem zastępowałam w myślach angielskimi słowami bo bardziej pasowało i brzmiało bardziej poetycko...
Gdy tak rozmyślałam przyszła mama mówiąc że dziś ona zrobi kolację i mam czas wolny gdybym to ja wiedziała jak go zorganizować sobie bez Izu to było trudne i nie wykonalne...
Yuuki-Nie no nie mogę tak leżeć cały dzień może szybkie zwiedzano świata z pomocą mojego daru?
To dobry pomysł przy okazji po ćwiczę go sobie i będę jeszcze lepsza.
Jak pomyślałam tak zrobiłam ćwiczyłam swój dar przenosząc się na stolicę innych krai stopniowo zwiększając odległość i kupowałam se pamiątki by je postawić na półce nad łóżkiem oraz coś mamie co jej by się spodobało.
Inko-Mam nadzieję że humor Yuuki się poprawił martwi mnie to że taka smutna chodzi i żadna szkoła nie chce jej przyjąć a to dobre dziecko... Znowu głośno myślę ale co mam robić martwię się znalazłam Yuuki gdy była mała i od razu pokochałam jak swoją córkę jedyną córkę tak samo Izu pokochał ją jak siostrę rodzoną...
Per:Inko
Myślami uciekałam do sprawy Yuuki jak jej pomóc i to tak że prawie spaliłam obiad gdy wyłączyłam obiad poszłam do Yuuki zawołać ją na obiad to co zobaczyłam zdziwiło mnie i to nie mało.
Cały pokój Yuuki był w różnych pamiątkach z innych krai były przepiękne gdy Yuuki dała mi przyprawy myślałam że to żart ale potem pomyślałam sobie że pewnie sobie je wzięła w końcu lubi gotować i eksperymentować ze smakami.
Dostałam nowe ubrania oraz biżuterię to było przepiękne i miłe z jej strony po obiedzie rozmawiałyśmy przez telefon z Izu i pytałysmy co u niego Yuuki cieszyła się jak dziecko słysząc głos brata.
Wieczorem przy kolacji Yuuki opowiadała mi jak trenowała swój dar byłam pod wrażeniem jak szybko jej się to udało opanować i jak szybko przekracza kolejne limity niestety mało kto ma taki dar jak ja to bym też potrenowała.
Po kolacji umyłam naczynia i poszłyśmy spać życząc sobie miłych snów po czym poszłyśmy spać w naszych pokojach.
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro