Kurt..
One Year Later.

Whooo!! PILIPINAS Feels!
Seven Years na hindi kami nagkita ni nathan, and now I have the time for him, I know he understand me to all my mistakes but, I need to do it, para sa amin din, di na rin ako nag-aalala dahil I know that Liam explain everything to Nathan, I trust liam, since noong classmate ko siya, and now I don't expect that partner pa namin ang company nila at sa amin. so well di ko alam na ganoon kayaman sina liam, di naman kasi talaga siya makwento sa mga ganoong bagay, but he is trustworthy person.

"WELCOME Sir Kurt! Sabay yumakap si Manang linda sa akin, namiss kita ng sobra!"

"I miss you too manang Linda" gumanti naman ako ng yakap sa kanya, wala pa rin siyang ipinagbago since noong umalis ako, medyo may puti ng buhok pero di mo mapapansin agad.

"O tara hijo, kumain ka na muna naghanda ako ng makakain para sa iyo.".

"Sige manang mag bibihis lang ako"

"Namiss ako masyado ni manang linda, sana si Nathan din, i miss him!

Habang kumakain kami ni manang, marami akong naikwento sakanya ng mga karanasan ko sa states, and she's so amazed pati mga napuntahan ko, talagang bakas sa mukha niya ang tuwa, pero noong mapunta ang usapan kay nathan, di siya kumibo, napailing lang siya.

"Manang? Bakit hindi ba nagpunta dito si nathan??"

"Hindi kurt, tska magmula noong umalis ka di ko na rin siya nakitang nagpunta rito."

"Napaisip tuloy ako sa mga sinabi ni manang, parang may kung anong tumarak sa aking puso. At nagsimula na akong magduda."

"Manang I'll have go,." Wala ng kung ano ano pa ay tumayo na ako kahit di pa ako tapos sa akin pagkain.

Agad na akong nagpunta sa parking lot at kinuha ang Ferrari, at agad na akong nagpunta kung saan nakatira si Nathan.

Nathan..
Fastforward!

"Masarap ba? HAPPY ANNIVERSARY BABYKO!" Sambit ni Liam, habang kumakain kami sa isang sikat na restaurant dito sa makati, iba ito sa una naming pinuntahan na restaurant mas magarbo at mas mahal ata dito.

"HUmm masarap! Thank you Baby! Happy anniversary din!"
Matagal na rin noong naging kami ni Liam, tinulungan niya akong makalimutan ang lahat ng mga alala ko kay kurt, at ngayon I started a new life with him, may mga naging problema man pero agad namin iyong nalagpasan, pinatunyan ni liam na ako lang talaga ang mahal niya at di ko alam paano tutumbasan ang pagmamahal na ibinigay niya para sa akin, alam ko siya na at wala ng iba.

"Teka???!! Liam! what are you doing? Bat ka nakaluhod??.. (magpopropose at ito? Di ako handa!)

Halos napukaw ang tingin ng ibang tao sa aming dalawa, may mga nandidiri, meron ding kinikilig.

"I know you are the right Guy for me nathan. Just accept me, and marry me" habang nakaluhod ito sa harapan ko at kitang kita ang seryoso niyang mukha na napakaamo.

"Liam? Tumayo ka nga diyan! Sabi lang ng isip ko. Pero sumisigaw na ito ng Oo".

Naghihiyawan ang mga tao sa loob ng restaurant at sinasabi na Yes!!
Oh my god! Paano to sige na nga!

"Yes baby! I will marry you!"

Sabay sabay naghiyawan lahat ng tao sa loob ng restaurant at sabay sabay kaming kinongratulate ng mga ito.

Sabay yinakap ako ni liam ng napakahigpit. "Thank you nathan, I love you"

Kisss!!!! Kiss! Hiyaw  ng mga tao sa loob.

Tinignan muna ako ni liam sabay ako na ang humalik sa kanya. Feeling ko yun na ang pinakaromantic na nangyari sa buong buhay ko. Deserve ko naman sigurong sumaya after this!

Masayang masaya ang mga tao sa paligid para silang nanunuod ng Romantic stories. May iba namang nagsialisan dahil di nila matanggap pa ang ganoon, well wala naman kaming pakielam ni liam, we are happy and we deserve each other.

Pero sa di kalayuan ay nasulyapan ko ang isang lalaking nakatitig sa akin at parang bakas sa kanyang mukha ang kalungkutan.

Wait!😲 parang pamilyar ang kanyang mukha? Nagkita na ba kami?

"Baby?? Sino ang tinitignan mo??"
Di ko namalayan na nakatingin na pala sa akin si liam..

"Ah wala, tara kumain na ulit tayo" sabay umupo na kami.

" I love you ulit baby!"

"I love you too!

"So tara ? I have also surprises for you. ! Sambit ni Liam

"OH what the!! Di pa ba tapos?!"

"Ganyan kita kamahal baby!"

Di pa rin mabura sa aking isipan ang lalaking nakatitig sa akin, parang pamilyar siya sa akin, di ko na nasuri ng mabuti ang kanyang mukha dahil agad na itong umalis.

Hindi kaya??..

"Hey baby, bakit ang tahimik mo na naman??". Habang nasa loob kami ng kotse.

"Baby? Di mo ba napanasin yung lalaki kanina? Na nakakatitig at parang sinusundan lahat ng kilos ko?"

"Bakit di mo agad sinabi? Wala naman akong nakita doon e atska maraming tao, yun ba iniisip mo?"

"Hindi kasi pamilyar ang mukha niya sa akin... " sambit ko

"Baby, baka naman iba lang huwag mo na alalahanin yun may cctv doon i'll check to the security"..

"Ok sige kahit wag na Baby ko." Sabay hinawakan ko ang kanang kamay niya. At napangiti siya ang cute talaga niya!.

"Ngayon let's enjoy our day, gusto mo mas romantic? May sorpresa ako sa iyo papunta na tayo." Sabay ngumiti siya ng napakalagkit sa akin.

"Osiya sige baby, basta huwag muna ngayon? " you know what you mean!

"Haha! Oo, hihintayin ko iyang virginity mo"

"Umm" Namula ako bigla, hindi naman talaga nag sesex at i don't want to give na basta basta ang viginity ko, only kurt do that to me, pero sa ngayon handa namang mag hintay si liam, at alam ko mas tatagal ang relasyon namin..

"Oh my baby, cute mo talaga!" Sabay tumatawa ito, he like to teased me.

"Okay malapit na tayo, kailangan mu na kitang piringan. Sabay itinigil muna ang sasakyan at piniringan niya ako.

"Ano ba iyan liam, ano ba kasi surprise kailangan pa ba to?"

"Oo kailangan yan! Because you made me happy everyday!"

"Osige na nga", at bigla siyang humalik ng di ko namamalayan!.

"Liam! Makahalik ka ah!" Pero ang sharap! Haha

"okay na baby?? Let's go!" At umandar na ang sasakyan

Ilang minuto pa ay ibinaba na ako at inalalayan niya ako papaunta sa pupumtahan namin at di ko alam kung maiiyak ako o matatawa, napakalaki ng board na nasa harapan ko at nakalagay lahat doon ang mga pictures namin ni liam, pati mga dates, at mga greeting din namin sa isa't-isa, so sweet! Para siyang dedication booth! Ang sweet! Tapos di pa pala tapos sa likuran noon ay my mesa at dalanag upuan, at napapalumutian ang mesa at maraming klasi ng desserts, I love it! 

"Maupo ka my baby", sabay inusad niya ang upuan para makaupo ako, grabe so gentlemen!

"Thank you liam! My baby!" Yun lang ang tangi kong nasabi sakanya.

"Don't worry this is very romantic for me, nagustuhan mo ba??"

"yes naman!"

"Maaga tayo uuwe today kaya ganito set up ng Anniversary natin, balak ko din sana magpunta sa inyo para ipaalam na papakasalan na kita"..

Natigilan ako bigla, "w-Wait Liam, di ba masyado mabilis?"

"Ipapaalam lang natin nathan hindi naman bukas papakasal na tayo" agad na ginulo nito ang buhok ko at tumatawa pa.

"Okay! Haha! Natawa na lang din ako,"

Kurt..

"Crying"
I don't know  how?? Why?? Liam? Nathan?

Hindi ko alam kung magiging masaya pa ako sa nangyari. Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko, agad ako umalis sa restaurant kanina, at nagpunta sa bahay nila nathan.
Hindi ako pinagbuksan ng papa niya kaya nanatili ako sa labas at naghintay.

"Naiisip ko lahat ng mga ginawa ko, why did he do that to me. I need to talk to nathan.

Ilang oras na ang nakakalipas, wala parin sila. Nakatayo lang ako sa may gate nila, pinuntahan na nga ako ni nikol ang nakakabatang kapatid ni nathan, sabi pa niya sa akin na, "bakit daw bumalik pa ako, iniwan ko daw ang kuya niya ng walanag dahilan, hanggang sa nalaman ko na iba ang mga sinabi ni liam sa mga sinabi ko sa kanya, he betrayed me! My Fu*king friend!.

Nagtiyaga akong naghintay hangang sa nakita ko ang isang ferrari na tumigil sa harapan ko.

Bumaba si Liam mula sa Ferrari, and he saw me, gulat na gulat nga ito. Parang nakakita ng multo, at sunod na bumaba si nathan at pinagmamasdan si liam kung bakit tila natulala, and at last we saw each other. Natulala lang si nathan sa akin at unti unting bumagsak ang mga luha niya mula sa kanyang mga mata. Dali dali siyang pumasok pero, huli na ang lahat ng maharang ko siya.

"Nathan? Ano bang problema? Bakit siya na ba ang mahal mo ngayon? Sinabi ba niya ang totoo kong dahilan?!"

"Umalis ka sa daraanan ko Kurt!" At tinulak niya ako dahil ayaw kong umalis. Agad siyang pumasok at nilock ang gate.

"Kurt? What are you doing here? Bakit ka pa bumalik?" Sarkastikong sambit ni liam.

"Gago ka rin e ano? Ano bang sinabi mo sa kanya at napaniwala mo siya liam?" Nilapitan ko siya at tinignan sa mata sa mata.

"Di na siya masaya sayo kurt, ako na ang mahal ni nathan, isuko mo na siya, marami na kaming napagdaanan, malapit na rin kaming ikasal so wala ka ng dapat pang balikan"!

Sabay sinuntok ko si liam! Dahilan upang mapasandal siya sa kanyang kotse." gago ka pinagkatiwalaaan kita! Ang akala ko kaibigan kita! Put*ng ina mo!

Gumati ito pero hindi niya ako nataman, sinuntok ko siya hanggang magdugo ang kanyang ilong. Sa sobrang galit ko sakanya gusto ko siyang patayin!

Di ko namalayan inaawat na ako ni nathan. "Tama na !" Sambit pa niya.

"Kurt bakit ka pa bumalik? Kapal ng mukha mo!"  Habang umiiyak at galit ito.

"Nathan,  I told liam na sabihin sa iyo
Kung bakit ako nakipag break sa iyo, at sinabi ko na babalikan kitang muli kapag naging okay na ang lahat."

"Liam? It's that true? Hindi ko alam kung maniniwala pa ako sa iyo kurt, kung kailan masaya na ako, doon ka pa sumusulpot!"

"Kurt! Umalis ka na, wala ka ng dapat pang balika kay nathan! Sambit ni liam

"Liam! Sinungaling kang kaibigan! Pinagkatiwalaan kita! Tataydorin mo lang pa la ako!" Sambit ko sa kanya habang umiiyak si nathan."

"liam? Totoo ba sinasabi ni kurt?! Sabihin mo ang totoo. Puro kasinungalingan lang ba lahat ng iyon?" Bakas sa mukha ni nathan ang galit at kalungkutan, ni hindi niya alam kung sino ang pagkakatiwalaan niya hanggang may dumating na nakakotse din.

Bakas ang gulat ni Liam noong nakita niya ang lumabas mula sa kotse, isang babae. At agad itong pinuntahan si liam at niyakap, hindi napansin ng babae ang sitwasyon naming tatlo, pero napansin niya na dumudugo ang ilong ni liam kaya agad niya itong hinila at walang nagawa si liam kundi sumakay.

Habang kami ni nathan, nakatingin lang sa kanila hanggang makalayo ang kotse.

"Kurt, I need space, just go!" Umalis ito ngunit agad kong hinila ang kamay niya at niyakap ko siya, nagpumiglas ito pero hinigpitan ko.

"Sorry nathan, If you let me explain and if you give me one more chance gagawin ko ang lahat."

"kurt, huli na ang lahat, ikakasal na kami ni liam, at di ko na kayang mahalin ka pa" biglang lumuwag ang aking pagkakayakap sa kanya.

"Nathan, Im very sorry, nagawa ko lang naman iyon dahil....." agad niya akong tinulak at pumasok na sa bahay ni hindi niya man lang ako pinapasok.

Hindi ko namalayan na nag-iisa na lang ako doon tulala, naalala ko noong iniwan ko si nathan ng nag-iisa sa lugar na iyon upang sabihin lang na tapusin na namin ang relasyon namin.

Itutuloy. ....

Sorry late Guys. I love you 😘