Kurt..

24/ Eve Christmas!(Notche Buena)

Ito na ang pinakaaabangan ko, matapos ang mahabang paghihintay, magsasama na ulit kami nina Papa at Mommy.

Nagtext bigla si mine..

Nathan: Hello mine, Merry Christmas di na muna kita aabalain tutal that is your day para makasama mo mommy mo at daddy mo.

Kurt: thank you Mine, same to you I love you.

Nathan: I love you too.

Dumating na si mommy at papa, at agad naman akong sumalubong sa kanilang dalawa, magkaiba sila ng sasakyan na binabaan, si papa galing pa ng Airport, at si mommy naman galing school sa FEU.

“mommy papa!, sabay akap ko sa kanilang dalawa.
“ohh my baby boy how are you? Sambit ni papa.
“Eto malaki na ako pa! ahaha wag mo na akong tawaging babyboy! I’m no longer a Baby”
“Okay fine Kurt. Tara na pumasok na tayo sigurado marami kang ikekwento sa akin”.
“That’s good syempre ngayon lang ulit tayo makukumpletong pamilya,” tugon pa ni mommy.

Agad na kaming pumasok ng mansion, at sabay sabay na kaming kumain kasabay din namin si manang linda hindi na siya umuuwe kapag pasko dahil matandang dalaga siya, at wala na rin siyang pamilya kaya kami na ang naging second family niya. Nagkwentuhan kami, at bakas sa mga mukha namin na masaya ang isa’t- isa.

“Kurt how’s your study? Gusto mo ba ang couse mo?”
“Yes pa, I really like it.”
“Ow that’s good” dagdag pa nito.
“naging matino nga ang anak mo pa noong nakilala niya si Nathan di na siya gaya ng dati,” sambit ni mommy.
“Oh thanks to nathan, barkada mob a siya? Bakit di mo siya inaya ditto para personal naming siyang makilala?”sabi pa ni papa.

“Hmm pa, Okay na friend si Nathan, atska ma, dati pa naman nagbago na ako”sabay tumawa ako.
Napatawa din sina mommy, papa at manang linda.
“Totoo ba iyon manang linda? Kasi ikaw palagi kasama nitong si kurt.”

“Opo madam at sir, malapit na malapit nga po sila sa isa’t-isa, sa katunayan nga po niyan mag Jowa po silang dalawa ni nathan." At napangiti pa si manang.

Bigla akong napatingin kay manang linda. “Manang ako dapat magsasabi niyan ea!”
biglang nabitawan ni papa ang kutsara niya at natahimik ang buong paligid.

“Totoo ba ang narinig ko Kurt?! You’re a Gay?!” di makapaniwalang sabi ni daddy.
“Yes my dear? Hindi mo ito na o-open sa amin,” tugon pa ni mommy.

“Ma, Pa. I just wanna tell you thi—ss.”
Biglang kinalabog ni papa ang mesa sa sobrang galit niya.

“Are you crazy? Kurt? Are you a Gay? Bawiin mo ang sinabi mo!. Wala akong anak na bakla!”just leave him or else itatakwil kita. Habang nanlilisik ang mga mata nito.

“Romeo, Calm down” sabi ni mommy.
“Huwag mong ipagtatanggol ang anak mo Juliet! Ganyan mo ba siya pinalaki? Habang nasa states ako ah?!!

Hindi na ako makasagot sa sobrang takot ko kay papa. Si mommy naman ay inaawat niya si papa dahil muntik na niya akong masuntok kung hindi lang siya inawat ni daddy, sobra ang takot at galit ko kay daddy, akala ko matatanggap niya ako ng ganito ako, mangiyak ngiyak ako habang kayakap ko si manang linda, nanginginig ako di ko alam, dahil ba ngayon ko lang nakitang galit si daddy ng ganito sa akin? Oh God, is this my fault?
  
“Kurt bawiin mo lahat ng sinabi mo! Ikaw lang ang anak namin at tagapagmana ng lahat. Pero if you will go to that way, hindi ka na namin anak!”

“Romeo, don’t do this to kurt,” Tsaka ano pa ang magagawa natin kung ganon ang pagkatao ng ating anak!.”

‘No Juliet, huwag mong kakampihan ang anak mo kung hindi mawawala lahat ng mayroon kayo ngayon! Habang tinuturo ako ni daddy, sabay umalis ito at lumabas ng bahay.
Wala ng magawa si mommy kung hindi sumang-ayon kay papa,

“Kurt for the sake of our family, and the company, hindi ko naman tinututulan kung ano ka, wala tayong magagawa papa mo na ang nagdecide atsaka Sorry anak, wala akong magagawa.” tuluyan ng bumagsak ang mga luha ng aking ina.

“Ma I- I can’t… !“ sabay tumakbo ako papunta sa kwarto ko, habang umaagos ang mga luha ko.

Next Day. Christmas Day.

“Good morning Kurt! Bati ni mommy, tara na kumain ka na. sabayan mo na kami ng papa mo.”

“umHm, Mommy, Papa, I decide that I will follow you.” Mababang tono kong sambit.
“Oh my son, that’s good, if you want sa States ka na mag-aral ililipat na kita, nakangiting sambit ni Papa, Ibang- iba ang emosyon niya kahapon kumpara ngayon.

“Yes iaayos na namin, lahat para sa flight mo sumama ka muna sa papa mo, doon ka na lang muna,”sambit pa ni mommy.

“Opo ma, and Pa, Thank you, but please give me one more day para makapagpaalam ako sa mga kaibigan ko.”

“If that so, Okay lang sige tapusin mo ang mga bagay na mayroon kayo ni Nathan dahil hindi kayo para sa isa’t-isa. ” pagsang-ayon ni papa.

Hindi na ako nakaimik at kumain na lang, nagilid ang mga luha ko at gusto na itong umagos pero nilabanan ko, and I smile to them. Kitang kita ko naman na tuwang tuwa sila sa akin. Masakit man pero kailangan kong tanggapin, hindi lang sina mama at papa ang mawawala sa akin kundi si Nathan kung siya ang pipiliin ko, alam ko ang kayang gawin ni papa, hindi niya kami titigilan, kaya mas mabuti na ang ganito, I’m so sorry Nathan.

Nathan..

Bakit kaya naka off ang Cellphone ni kurt? It’s Christmas today, excited na ako sa surprise ni Kurt, (nakangiti.) he said last night na magkikita daw kami ng 10 AM. I’m so excited for this, syempre it’s Christmas so it is especial for us.

Hair Checck!, Blue T-shirt check! Ripped jeans check! White shoes check, my handsome face check! All are Perfect! Ready na ako.

“Wow. San ang punta ng gwapo kong anak?” Biglang pumasok sa kwarto si daddy.

“Dad naman nakakagulat ka naman ea!”, sabay inakap ko si daddy

“I love you daddy”

“I love you too.”

“sige pa Mauna nap o ako baka nag-hihintay nap o si kurt sa akin,”

“Uyyy may date ka ah osige ingat ka ah anak, papasyal ko si nikol ngayon, dapat kasama ka, nakakatampo ka kasi, puro si kurt na lang kasama mo.”

“nako nag drama si daddy, love na love ko kayo ni nikol, babawe ako sa inyo, uuwe ako agad dad, I love you , alis na po ako...

.......

Habang patungo ako kina kurt, nakita ko siyang  may kausap sa phone, e kung gulatin ko siya?  Good Idea Nathan.

“!!Bulaga! pangugulat ko kay kurt. But …
“Mine What happen bakit ka umiiyak?
“Ha? Nathan naman napaiyak ako sa pangugulat mo akala ko ano na!

“Ay sorry mine.”
“Nope that’s okay.( malungkot)
“Uy! Bakit ang lungkot mo? Di k aba masaya na nakita mo ako?”
“No nathan I just wanted to say it to you,.. na.. Let’s end it.”

Pulit-ulit na umalingangaw sa aking utak ang bawat salita na namutawi sa kanyang mga labi. Nananaginip ba ako o totoo ba na Let’s end this?  Bakit? !! Pagkatapos ng isang taon na magkasama kami ni kurt tapos sasabihin niya na “Let’s End this?”.
Hindi ako nakapag salita, at kusa na lang umagos sa mga mata ko ang mga luha hanggang bumagsak ito. Di ako makapaniwala na sasabihin niya ang mga salitang ito.

“No Nathan I just wanted to end it, wala kang nagawa o kasalanan, basta ayoko na Nathan. Para sa atin din ito, just make your own path and I will make my own, just Forget me Nathan. Don’t ever call me again. I’m so sorry, Nathan.”

...........
Saka siya lumakad palayo sa akin. At di na ako nakagalaw sa kinatatayuan ko, ni hindi ko man nasabi sa kanya ang nararamdaman ko, I felt drown in the water at hindi na ako makahinga sa sobrang iyak ko, iniwan niya akong mag-isa ng ganon ganon lang.

A Few minutes later...

“Nathan are you Okay? I’m here.
May biglang isang tinig ang aking naramdaman at napabaling ako, si Liam.

“Nathan? Where’s kurt? Pinapunta niya ako dito, may emergency daw?!” mukha pa iyang naguguluhan.

“Liam,”At humagulgol na ako sa pag-iyak, then he hug me at he cmfort me,
“it’s Okay Nathan may nangyri ba sa inyo ni kurt? Tell me.”

“He s-said.. H-he .. – want-ed to B-b-break up – w-with m-me.” Habang sumisinok pa ako.

“why? Why he do that? What the Fuck ! tara na hatid na kita sa inyo.”

At ayun hinatid na ako ni liam sumakay kami sa kotse niya, at ibinababa na niya ako sa bahay naming at bakas sa mga mata ko ang pamamaga nito dahil wala akong tigil sa pag-iyak, buti at wala sila papa aat nikol, dumaretso na ako sa kwarto ko at doon ako nagkulong. Sabi ni liam siya na raw bahala kay kurt, he talk to him.

“Kurt? Why! You are crazy! I - I love you, but you end like this?!!! Hindi pa rin ako tumigil sa pag-iyak ko hindi ko mapigilan ang emosyon ko at di ko na kaya.

Itutuloy...