Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Chapter 35

Bianca's POV

Hay! I had just opened the door when I smelled this familiar smell of mouth-watering food.

I ran inside and saw Brent preparing the table. Awww! Ang sweet sweet niya❤.

Tinakbo ko siya at niyakap agad. "King, bakit ka nagluto?" Ngiti ko.

Saglit siyang di nakasagot pero hinalikan niya ako sa noo. "Gusto kong magluto para sa Queen ko." He hugged me back.

He must be so tired kaya di siya nakasagot agad. We ate dinner and layed down on our bed. We watched some movies as he cuddle up to me.

Ang cute namin tignan. Napangiti na lang ako habang yakap niya ako. Natapos na ang movie at napansin kong hindi na siya nagsasalita.

He's already fallen asleep. Inayos ko siya para di siya mangawit at natulog sa tabi niya. I was also about to drift to sleep when I heard his phone buzzed.

I didn't mind it, pero it keeps on buzzing. Nilapitan ko iyon pero napatungan ng tuhod ko si Brent, causing him to wake up.

"Queen?" He said half-asleep.

"Yung phone mo kasi. Sorry." Ngiti ko at bumalik na sa pagkakahiga.

"Sorry for that. Matulog ka na queen. Always and forever, I love you." He kissed my forehead.

I hugged him with this smile on my face. Kung ibang lalaki siguro gagawin ng girlfriend nila yung gagawin ko sana, they'll be hell mad now.

Most men don't really like their phones being touched by their girls. Nakakairita, but that's reality.

How lucky of me to find someone like Brent.

Brent's POV

Pagkagising ko, pumasok si Bianca sa shower room, kinuha ko agad ang phone ko. I quickly texted her.

"Let's stop this, I can't do this anymore. Sorry, Eclaire."

I quickly put my phone down and sighed.

Pumunta na kami sa trabaho. And while were on our way, hinihiling ko na lang na sana tumigil na nga si Eclaire.

She haven't texted me nor called me all day and that was a great sign.

I received a call from an unknown person while I'm eating lunch. I picked my phone up and answered it.

"How can I help you?" Hindi ako natatakot na sagutin ang mga personal calls ko dahil wala naman akong pinagbibigyan ng number ko kundi ang pamilya ko lang.

"Brent! Umuwi kami nina Takeshi dito, like almost 3 weeks. Sorry hindi kita natawagan I was kinda busy. Punta ka dito sa bahay bukas." Pamilyar masyado tong boses na toh.

"Chantal?"

"Brent naman! Four years lang ah." Tawa niya.

She's my cousin on my father's side. And the current girlfriend of Takeshi.

"Okay, I'll be there." Sabi ko nung matapos akong kumain.

"Good! Then bring Ate Eclaire, okay?"

Nagulat ako sa sinabi niya. She knows that I'm done with Eclaire. Nakita niya kaya kami kahapon sa mall?

Ang alam ko rin, alam na niya na iba na ang girlfriend ko at mahal ko ngayon.

"I won't bri-" Then she dropped the call without letting me finish.

Nice! I still won't bring her.

Susunduin ko na sana si Bianca noong tumawag si Eclaire.

I picked it up, excited for her to say she'll leave.

After our talk, I hung up.

Nakita ko si Bianca na kausap si Inigo. Bumaba ako ng sasakyan at lumapit sa kanila. Inakbayan ko si Bianca at hinalikan sa noo. Nilingon ako ni Bianca at nginitian ako. "Hey queen."

"Hey king." Sabi niya din sa akin.

Pinakita ko sa taong yan, na mahal ako ni Bianca at mahal ko siya, at wala siyang lugar sa Bianca KO.

"So can you go?" Tanong niya sa BIANCA KO.

"Um, yeah. I'll go." Ngiti ni BIANCA KO.

Nakakairita! Saan siya pupunta? Wala naman lang siyang balak itanong sa akin kung pwede siyang pumunta? Wala nga siyang binanggit man lang na lugar sa harap ko ngayon para mapaalam sa akin kung saan siya pupunta!

"See you there then." Ngiti ng Inigo at umalis na siya.

Inalis ko ang pagkakaakbay ko kay Bianca at bumalik na sa kotse. Hinintay ko siya na mapakasok sa sasakyan bago kami umuwi.

It was so silent inside the car. Walang nagsasalita sa aming dalawa. Hanggang makauwi kami ganon parin.

Nagluto na ako ng dinner at humiga na ako sa kama. Mag isa niyang kumain.

Narinig kong hinuhugasan niya ang mga plato. Akala ko manunuod pa siya ng TV pero pumasok siya na may dalang tray ng pagkain. Dumapa ako at nagtalukbong ng kumot.

Sumilip ako at nakita kong binaba niya ang tray sa bedside table. Umupo siya sa kama at tinanggal ang kumot hanggang sa bewang ko.

"What?" I asked coldly.

"Nagtatampo ka noh." I know she's trying to surpress a laugh.

"I'm not." Tanggi ko. Hindi naman eh! Nakakairita na kasi!

"You are!" Then burst out laughing.

I sat up and looked at her in the eyes. "Saan ka pupunta?"

She smiled at me, confused. "Pupunta? What do you mean?"

"May pupuntahan ka, yung tinatanong ng Inigo na yun sayo." Walang bakas ng emosyon sa mukha kong sabi.

"Oh," she continued laughing. "Sa homecoming ng retired doctor na kaibigan namin."

"Can't I go?" Tanong ko.

"I don't think so." Sabi niya. "May work ka ba? Baka kasi makaabala lang ako."

"Wala!" Without any hesitation kong sabi. "Hinding hindi ka magiging abala, queen." I kissed her.

"Okay then, bukas 3 in the afternoon until 9 in the evening." Sabi niya at hinalikan niya din ako pero sa cheeks lang.

Natulog na kami pagkatapos niya akong subuan. Akala ko kung saan sila pupunta nung Inigo na yun. Maybe I was just being jealous.





"Hey, Brent!" Tawag sa akin ni Chantal. Pupunta pala siya dito, sana nagsabi man lang siya. "Personal na akong pumunta para hindi ka makaligtas sa akin."

"Yes I'll go. Anong oras ba?" Tanong ko.

"1pm." Sabi niya.

"I won't bring Eclaire." Sabi ko agad.

"It's okay. I invited her." Nagulat ako sa sinabi niya. I know she's friends with Eclaire but she shouldn't had invited her! What was she thinking?! Hindi pa ba niya alam na walang wala na kami ni Eclaire?! "See you later."

What is Chantal even planning? I'm sure she already knows who I'm dating right now and she's not Eclaire.

At 1pm?! That's two hours earlier than Bianca's doctor friend's homecoming party. I have to be there with her. I want to be there with her.






"Brent!" Takbo ni tita papalapit sa akin. "Buti naman at nagpakita ka na din sa amin."

Nandito ako sa bahay nina Chantal. I know I have to go. I'll leave as soon as possible para masamahan ko ang queen ko.

They are Chantal's family. Mga kamag-anak ko, considering them as my second family. Yung totoo kong pamilya, well you already know.

"Tita, kailan pa kayo nakauwi?" Tanong ko. It's been years actually.

"Ah, kahapon lang. Nauna pang umuwi si Chantal." Tita laughed.

We had a nice time but I have to go now. Tita asked me to stay. She is a good second parent to me. She took me in, her whole family did. Hindi man sobrang close nina Tita ang pamilya namin, she still adopted me in their family.

Hindi ko siya natanggihan dahil sa pagiging mabuti niya sa akin at ng pamilya niya sa akin. I stayed.

I texted Bianca and told her that I'll be a little late. Ayos lang daw, she already have some company while I'm not there.

Nainis na lang ako.

Maggagabi na at hahabol na sana ako noong biglang dumating si Eclaire. I wish she never had came. Mas binilisan ko ang alis ko. Nagpaalam na ako kina tita at sinabing kailangan ko na talagang umalis.

Seven na ng gabi noong makarating ako. She's with Inigo laughing and talking with the other doctors. She's so beautiful.

Lumapit ako sa kanila at hinawakan ang kamay ni Bianca. She introduced me to the others and they were so warm to me.

We were having a great time when Bianca received a phone call from Hannah.

"Yes?" Sabi ni Bianca.


"Idala niyo na siya sa ICU. Bigyan niyo na siya ng fluid. Oxyen must be kept stable okay?" Natataranta na si Bianca.

She hang up the call.

"Inigo, kailangan na nating bumalik." Sabi ni Bianca sa Inigo.

Nakakairita. Hindi niya man lang ba ako sasabihan ng, 'King, kailangan ko nang umalis. Isabay na natin siya.' O kaya naman 'King, sorry, pero kasi kailangan ko nang bumalik. Hatid mo na kami.'

Isang Inigo agad hinarap niya.

Hindi nagtagal hinarap niya din ako. "King, balik na tayo sa ospital. Emergency."

Bumalik na nga kami sa ospital pero hindi ko sinabay yung Inigo. Mabuti may sasakyan siya.

As soon as we arrived, she opened the door and kissed me in the cheeks before going out.

"I'll call you to pick me up, okay, King?" She winked at me. I can't lie that she's so cute.

Nagpainit lang talaga nang dumugo ko yung paghila ng Inigo na yun sa kamay ng Queen ko! Alam kong wala akong dapat ipagselos kasi ako lang naman ang mahal ng Queen KO! Pero mapipigilan ko ba?!

Umuwi muna ako. I haven't really received any messages from her nor calls. And that's great! Sana tuloy tuloy na lang na ganito.

I wish she really did stop planning to bother us.

____________________________________________________________________________

Thanks sa mga readers na umaabot pa sa chapter na toh. Sorry kung super tagal kong mag-update.

Busy din ako sa school eh.

Hope na nagustuhan niyooooo~

Vote. Comment. Hopefully, share😅

❤❤❤

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro