Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Chapter 17

Priscia's POV

I was doing the files when my assistant came in.

"Ma'am were bankrupt."

I stood up in shock. "How could that happen?!"

I took the letter from her and read it. Yes, we're bankrupt. Cristozas!

"Get the army ready." I commanded.

Brent's POV

"Good job everyone! She'll be going down." Then all of us cheered.

"Good job everyone." Ulit ko.

We partied in a formal way and celebrated. Biglang lumapit si Bianca sa akin. She was wearing a black dress. And she looks so stunning.

She came closer to me so I could hear her. "What if balikan niya tayo?"

"Hindi niya na magagawa yun. Ang dami nang lumutang na kaso laban sa kaniya sa America. Hindi na siya makakalabas doon kahit magsarili pa siya ng eroplano niya." Sabi ko.

"Tatawagan tayo ng Embassy kapag naikulong na siya." Dagdag ko.

"Okay." Sabi niya at umalis na. She smells so good. Ang ganda niya, she is also the total opposite of EGU girls.

Weeks passed at hindi pa rin tumatawag ang Embassy sa amin. Kaya ako na ang tumawag sa kanila.

"She is still not found. We went to her company last week but she was not there. The shoe company she owns is also closed." The man said.

"Just keep a close eye to her." Sabi ko at binaba na ang tawag.

"Brent lalabas muna ako, pwede?" Biglang sabi ni Bianca. Wala lang siya kanina dito ah.

"Saan ka pupunta?" Tanong ko.

"May bibilin lang ako." Sabi niya.

"Okay. Just be careful okay?" Sabi ko at umalis na siya.

Bianca's POV

Nasa dressing room ako ngayon, kasama ko ang mga bodyguards ni Brent. Sabi niya ay isama ko daw sila.

Nakaamoy ako ng kakaibang amoy. Ang...... nakakahilo.

Blackout

Memories came rushing back. The dark environment. The cold atmosphere. The same feeling and fear. The sight. The smell. The sound. The feeling. It's all coming back! I want get lost!

"Ganyan ka ba talaga?" Rinig kong sabi ng isang babae. I was blindfolded and tied around on something. I heard footsteps approaching.

"Sino ka?" Tanong ko. My voice is shaky and so's my body. I was uncontrollably shaking.

Nahihilo ako. Ang sakit ng ulo at katawan ko. Pakiramdam ko naitapon ako ng malakas. Pero wala lang toh kumpara kay mang Carding. Umupo ako mula sa pagkakahiga at binuksan ang mga mata ko. Madilim. Tahimik.

Biglang bumukas ang ilaw na naging dahilan para masilaw ang mga mata ko. Napapikit ako.

"How sensitive. Para sa konting ilaw lang." Narinig ko. Boses iyon ng isang babae. Nakarinig pa ako ng mga yapak.

Naging okay naman na ang mata ko kaya minulat ko ulit ang mga mata ko. Biglang hinawakan ng mahigpit ng babae ang baba ko at pinisil yun nh mahigpit. Halos mapangiwi pa ako sa sakit. Okay lang, wala toh kay mang Carding.

Tinignan ko siya. Maikli ang buhok niya. Maputi. Matangos ang ilong. Matangkad. Maganda siya pero masama siya, alam ko!

"Wag kang mag-alala. May mga surprises pa kami sayo." Sabi ng babae.

Pumitik siya at lumapit sa kanya ang isang lalaki. Malaki ang katawan nito at konting mataba. May inabot siyang itim na string bag sa babae. Dumating ulit ang takot at kaba na naramdaman ko kanikanina lang.

I felt a hand on my forehead and it went down causing my blindfold to get off. Ang babang isinusumpa ko ang nasa harap ko ngayon.

"Ganyan ba kayo kadesperado para paghigantihan ako?" Then she chuckled. The place was only lit up by a small lamp. "Alam mo, buti nga at hindi kita napatay. You should thank me for that."

Dinuraan ko ang mukha niya. She's a **it! Pinunasan niya ng galit ang mukha niya. She took a handful of my hair. She pulled it causing me to yell. Ang sakit!

"Wag mong gagawin yan sa akin. I could f***i*g kill you now!" Sigaw niya. "Dapat talaga inuna na kita sa nga magulang mo. Akala mo ba hindi ko alam na ikaw ang babae sa bar at ikaw din ang babaeng nagpapanggap na "secretary" ni Criztosa?"

Mukhang hindi pa niya alam na si Phoenix Paxton yun.

"Bianca Travis. Magandang pangalan para sa isang lapida." Sabi niya at nagsmirk. Kinakabahan na ako. Fear rushed me again. The fading memories I kept on burning and burying are coming back in it's colors.

Brent's POV

"Call the police and military now!" I commanded. Kinakabahan na ako para kay Bianca. To all angels and to God, please save her.

Takeshi called their family army while Kristoff called the police and military. I went to the PI and asked him to track Bianca down immediately.

"Andyan siya." Sabi niya at tinuro ang isang pulang dot sa screen. Buti na lang at may tracking code ang naisuot niyang damit.

I really could kill her now. I'll shed her skin from her body. I'll break every bone in her!

"Mapapatay ko talaga siya!" Sigaw ko at tumakbo pataas.

Pinuntahan namin ang lugar kung asan siya. Hinuli ang mga alagad ni Ghrisha, pero bago yun ay mga putok muna ng baril ang nangyari. Naging mabilis lang ang laban nila dahil madami ang mga kasama naming armado, madami kaming nakuhang pulis at sundalo, idagdag mo pa ang private army nina Takeshi.

Ang daming nasugatang mga pulis pero salamat at walang namatay. Nahanap namin si Bianca. She was tied in a poll and is bleeding. Walang kung ano-anong tinakbo ko siya. She was bleeding and is still bleeding. Binuhat ko siya at dinala namin siya sa pinakamalapit na ospital. She got a shot in her stomach at hi di ko na alam kung saan pa but she is bleeding really hard.

Kaya kong ipalit ang lahat mabuhay lang siya.

They put her in the operating room right away not wasting any second. Nagtagal siya sa loob. I was silently praying, paulit ulit ang mga dasal ko. Iligtas Mo po siya.

Phoenix and Seth are with me. The others are fixing everything. Ang sabi nila sa akin ay nahuli daw nila siya. Pinagpapasalamat ko naman iyon.

Hours passed then the surgeon went out of the room with a smile on his face. "Who's with her?" He asked.

"We are." Kaagad kong sabi.

"How is she?" Seth asked.

"Is she okay?" Tanong naman ni Phoenix.

"Hey, slow down. She's okay now. Kailangan niya lang sumailalim sa mga tests at observations." Sabi niya at inexplain ang mga gagawin sa kanya.

"Just.... just make her okay." Walang lakas kong sabi. I think all my strength we're drained out noong narinig ko lahat ng gagawin sa kanya. Nahirapan na siya ng sobra at mahihirapan pa siya lalo.

Bakit ko pa siya kinuha?! Kung hindi ko na lang siya kinuha, she might be still okay! Hindi sana nasira ang buhay niya! Sana doktor na siya ngayon! Pero hindi na namin siya makikilala. Hindi ko mararamdaman kung anong ang nararamdaman ko para sa kanya ngayon.

________________________________________________________________________________

Thanks!

Sorry at cheezzzzy ah! Tapos sorry kung short yung paghihiganti nina Brent. 😭😭😭😭 salamat sa pagsuporta😭😭😭😢😢😢 (kung meron man) I'm so so sorry kung ang lampa lampa ng revenge ko. Hindi naman kasi ako ganong klase ng tao, again I'm so sorry

Salamat talaga. Sana sama-sama tayong matapos sa story na ito (kung meron man akong makakasama).

Thanks! Don't forget to vote!💓💓💓

Ipino-promote ko po ang isa kong pang work, When Stars Collide. Story po siya ni Phoenix Paxton. It can be a stand-alone story! Thanks!💓💓💓💓

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro