Chapter 14
Bianca's POV
"She killed my parents, both of them, and my younger sister." Brent said. "She heck killed my mom by putting her into a pool of water with electricity! She then put a shock collar around my sister's neck and made her suffer!"
"Tell my why." Sabi ko.
His eyes are getting watery and his face is full of hatred and passion to take revenge. Magsasalita na sana siya pero sumingit si Seth.
"No one knows why." Maikli niya sabi. Tumango naman si Brent.
"Ikaw, Phoenix?" Tanong ko.
He lift his head up and looked at me. His eyes full of sadness. "My siblings." He tried to smile, maybe to calm me down, but his eyes say it all.
"Ayoko nang tanungin kung paano. Please do not tell me. Hindi lang ako ang masasaktan." Sabi ko.
They were all wearing sad faces. Takeshi, who is always wearing a stoic face, is now wearing an agry and revengeful look.
"Ikaw Takeshi." Tawag ko sa kanya. "What did she do?"
"You don't care!" He shouted at me. Nagulat naman ako.
He was held back by Kristoff. "Kung ayaw mong sabihin, wag mo naman siyang sisigawan!"
"Wag kayong mag-away! Hindi ito oras para mag-away kayo!" Sigaw din ni Carlus.
"Shut up guys!" I shouted. Hindi ko na mapigilan. I gained their attentions.
Naawa na ako sa kanila, at sa sarili ko. Mga magulang ko pinatay niya ng walang awa. Mga malalapit na tao sa akin ay pinahirapan niya at pinatay din. I can't held back this revengeful feeling anymore. "You got me."
I stood up and left the room.
Lumabas ako ng bahay at umupo sa edge ng isla. I cried. Bakit ba nangyari ito lahat?! Anong naging kasalanan namin?! Bakit kami?! Bakit sila?! Anong ginawa nila para mangyari iyon sa amin?!
"Anak, alam kong maaring maging mali, pero kung magiging ayos ka, sige papayagan na lang kita." A very familiar voice said. Tita?
Inangat ko ang ulo ko at nakita ko si Phoenix na nakatayo sa tabi ko. Hawak niya ang phone ko na nakaloud speaker. I quickly took it away from him.
"Tita." I whispered while crying.
"Shh, shh. Tama na. Hindi kita mapipigilan kung gusto mo nang maghiganti. Lahat ng tao maiisip yan gawin kung naalala at nalaman nila ang mga bagay na dinanas nila at nagpahirap sa kanila dahil sa isang tao. Anak, mahal na mahal ka ng Mama at Papa mo. Kahit kaming pamilya ml ay mahal na mahal ka. Tandaan mo na lang anak, wag mong gagawin ang ginawa niya. Patawadin mo din siya pagkatapos mong maghiganti. Patawadin mo na din ang sarili mo. Mahal na mahal na mahal ka namin, anak." Sabi ni Tita.
"Tita, mahal ko din po kayo. Namimiss ko na sina Mama at Papa." I continued to cry.
"Tahan na." Sabi niya. "Sige na at aalis na ako. May trabaho pa ako anak."
"Yes tita." Paalam ko na din. She ended the call and I continued to cry.
"Tama na." Pagpapatahan sa akin ni Phoenix. He sat beside me and patted my back gently. "Hindi tayo papatay. Magpapabagsak lang tayo." Sabi niya at tumayo na din.
"Aalis muna ako. Baka kailangan mo pa ng oras." At umalis na siya.
Brent's POV
"Okay na ba siya?" I asked Phoenix.
"Guess so. I left her still crying, she won't stop." He answered. So, she is still not okay.
"She needs a release." Seth said.
"I can't believe she's going to help." Sabi ni Takeshi.
"Me either." I agreed.
"Alis muna ako." Biglang sabi ni Phoenix.
"Why?" I asked.
"Family matters." Sagot niya. I let him leave.
Phoenix's POV
"Anak." My mom hugged me as soon as I got home. "Your dad."
"What happened?!" I asked scared she might be back.
"He left me." Then mom started to cry. I patted her back to calm her down.
"Kanina pa po nakaalis si Sir." Sabi ng isa sa mga maid.
"Sige po, pakidalahan na lang kami ng maiinom." I asked.
Tumango siya at umalis.
"Why did he left?" I asked.
"Nababaliw na daw ako. He won't believe me that your brother and younger sister are still here." Sabi ni Mom habang umiiyak.
Naalala ko ulit sila. Nakaramdam ako ng sakit at galit sa babaeng yun lalo, awa naman ang naramdaman ko kay mom. Tumayo ako at nilabas ang phone ko.
"Where are you going son? Are you also gonna leave me?" Tanong ni mom.
"I'm just going to talk to someone." Sabi ko.
Lumabas ako ng bahay at tinawagan si dad. After a few rings, he picked up.
"Phoenix?"
"Dad, umuwi ka na." Sabi ko. "Mom needs you."
Napatawa naman si dad. "Son! Come on! Maawa ka din naman sa akin. I just got millions of bruises and wounds. Your mom is out of her mind!"
"Dad, I think she's missing them so much. Don't you feel the same?"
"I do, son. I do." Bakas sa boses niya ang lungkot at galit.
"Umuwi ka na dad please." Sabi ko at binaba ang phone.
Pumasok ako sa loob at umupo sa tabi ni mom. "Stay anak." Sabi niya at natulog na.
I carried her to her room and fix her. Kalat kalat ang mga gamit dito at sira sira na ang karamihan sa kanila. Ang daming basag at nasira. Nag-away na naman sila.
Kung hindi daw sa 'pangbabae' ni dad, sa mga kapatid ko sila nag-aaway. Dad had moved on. But it doesn't mean that my siblings mean no more to him. Si mom kasi ay hindi pa okay.
I stayed there for the rest of the night. Doon na ako natulog. Pagkagising ko ay bumaba na agad ako. Dumiretso na akong dining room. I'm starving!
"Kain na anak." Aya sa akin ng isa naming maid.
"Opo." Sabi ko naman.
I sat down and ate my breakfast. Wala pa si mom. "Where is mom?" I asked gently.
"Ah natutulog pa. Dadalhan ko na lang ng pagkain mamaya." At umalis na siya.
I wanted to have a break tonight. Just peaceful things surrounding me. Alam ko na.
"Where are you going son?" Tanong ni mom. "Gabi na."
"Doon lang mom. I'll be back later." Sabi ko.
"Okay, take care." Sabi ni mom.
I took my car out and drove off to the hill. I took a picnic blanket and a bottle of wine with me.
"Aaah! Peace." Sabi ko at inayos na ang picnic blanket.
Umupo ako doon at tumingin sa langit. May mga bituin pa oh. Dito ko siya nakilala. At sana makita ko ulit siya at makausap na. I wish to have the courage to speak to her.
Seth's POV
"Bianca, this is our Private Investigator. He's incharge of finding that woman." Brent introduced the PI to Bianca.
We're at the underground floor where our PI works. This is the first time we'll bring her here.
"Tara na akyat na tayo. He's busy." Kristoff suggested.
"Wow, ang yaman niyo." Bianca praised.
Natawa naman ako. "Puro mana lang yang mga yan. Kami na lang ang nagpapalago." Sabi ko.
"Kahit na noh!" Sabi niya.
"I want to plan our revenge." Takeshi said.
"But we still have no information about her." Sabi ni Carlus.
"That' fine. Our PI is working with it." Sabi ni Brent.
"Bakit pala hindi pa bumabalik si Phoenix? Patay na kaya siya?" And Bianca chuckled.
Natawa naman ang iba sa amin kasama na ako. "That kid won't die!" I struggled to say while laughing.
_______________________________________________________________________________
Thanks!
Don't forget to vote!!!! 😁😁😁😁
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro