XXXIV
- იანგ!- დაიძახა ლილიანმა და იქვე აპარატურას ამოეფარა. მოტრიალებულ იანგს კი ჯონკუკი შერჩა სათვალავში.
- გისმენ- გაუღიმა გოგომ. ქუქი დაბნეული სახით იყურებოდა. უნდა ეთქვა რომ ლილიანმა დაუძახა გოგოს , თუმცა ამით ძვირფას შანსს დაკარგავდა. ამიტომ წინ წაიწია და ოდნავ ხმადაბლა ჰკითხა
- საღამოს... რამე ხომ არ გაქვს დაგეგმილი?
- უკვე თერთმეტია ჯონკუკ- გაეღიმა გოგოს- არა არაფერი
- იქნებ სადმე გავსულიყავით და ყავა დაგველია?- თავი მოიფხანა ბიჭმა
- კარგი. შემოსავლელში დაგელოდები - გაუღიმა გოგომ და გატრიალდა. ჯონკუკი ღიმილით იყურებოდა გარშემო. თურმე არ ყოფილა ძნელიძნელი
- ჯობია მალე გამოიცვალო - გამოვიდა კისკისით ლილიანი
- შენ მოგკლავ
- ჯერ გელოდება გოგო. ნუ ალოდინებ მალე!
ჯონკუკი სასწრაფოდ გავარდა გასახდელში და გამოცვლა დაიწყო
***********
- ჯანდაბა გავიყინე- მოიბუზა ლილიანი და აეროპორტის შენობაში შევიდა - იმედია მალე მოვლენ
- მეძინება თან- მთქნარებას მოყვა ჯონკუკი. წყვილი წინ გაიჭრა და მთავარ დარბაზში არსებულს სკამებზე ჯონკუკი მაკალათდა. მათ პირდაპირ იყო სკამი რომელიც ერთ შავებში მოსილ ადამიანს და აეკავებინა. თავი ჩაქინდრული ჰქონდა და ფეხები განზე ეწყო. ლილიანი კარგად რომ დააკვირდა სწორედ მაშინ ასწია უცნობმა თავი და გოგოს შეშფოთება გამოიწვია
- ყველგან ეს როგორაა - ზურგით შეტრიალდა გოგო
- ცოდვებისთვის გეზღვება კიმ ლილიან. რაც გამიკეთე იმისთვის
- ეგ როარ გამეკეთებინა იქნებოდა კიდევ გასული ორი წელივით დებილი და გეყურებინა შორიდან მაგ გოგოსთვის - დაეჯღანა ლილიანი და წამოდგა- ჯანდაბა აგვიანებენ
- დაჯექი და იყავი რა წყნარად- გაუწყრა ბიჭი. გოგო ჩამოჯდა და თვალი მოპირდაპირე სკამისკენ გააპარა. ბიჭი აღარ ინძრეოდა. მხოლოდ თანაბარი სუნთქვა ამოძრავებდა მის სხეულს ზემოთ-ქვემოთ
- მგონი დაეძინა- თქვა ჩურჩულით გოგომ - ასე გაიყინება. ორპირიაა ის კი მოკლემკლავიანით ზის და თან სძინავს
- რომ გკითხონ არ გიყვარს....
- როგორ მოვიქცე...?
- გვერდით მოსაცმელი უდევს. დააფარე
- მე?- გული აუჩქარდა გოგოს
- აბა მე?
- კი მაგრამ რანაირად. გაიგებს და
- მაშინ გაიყინოს
- არა არა-წანოხტა და ნელა წავიდა ჯიმინისაკენ. ქუქმა კი ტელეფონი იმარჯვა და გადაუღო გოგოს როგორ ნაზად გადააფარა მოსაცმელი ბიჭს. უკან არ იყო გამობრუნებული რომ აეროპორტში ხელებს გაშლილი ჰოსოკი და მის გვერდით უმაკიაჟო ჰიუნა მოდიოდნენ. ლილიანი მათკენ გავარდა და ორივე მიიხუტა ჰიუნა დაიტოვა ხოლო ჰოსოკი თავის მეგობართან წავიდა რომელსაც ვითომ ეძინა
- აე...მოვედი.. მოვიდა შენი ჰოსოკი- ჯიმინი წამოიწია და წამოხტა ჰოსოკის დანახვისას
- მომენატრე შე წურბელა- გაეღიმა ჰოსოკს
- მეც მომენატრე ჰიონ- თვალები მოიზილა ჯიმინმა. ჰიუნა ლილიანზე იყო აკურლი და ისე ელაპარაკებოდა ჯონკუკს
- როგორ მოხდა რომ მაკიაჟს არ ატარებ
- ჰოსოკმა მითხრა რომ ასე უკეთესია
- და მე რო გეუბნებოდი არ მიჯერებდი- შებღვირა ლილიანმა
- ახლა საით?- იკითხა ჰოსოკმა-ჩვენი სასტუმრო საერთოდ სხვაგანაა
- ჰო და წადით იქ
- კარგი. კიდევ შევხვდებით- ხელი დაიქნია ჰოსოკმა და ყველა მანქანებში განაწილდა.
***********
- ფინალის ცეკვები- ამოიღო ბარათები მასწავლებელმა - ყველა ჟიურის წევრის მოერ შესრულებული ცეკვაა. რომელსაც ამოიღებთ იმას წარადგენთ - რიგრიგობით აიღეს ბარათები. ბოლო ბარათი ლილიანს შეხვდა. გახსნა თუარა ჯიმინის სახელმა და გვარმა ამოანათა ფურცლიდა
- ჯანდაბააა... დამტანჯე ღმერთო დავიღალე,- ბუზღუნს მოყვა ლილიანი. - აღარ მინდა არაფერი
- რა იყო. უბრალოდ მის ცეკვას წარადგენ
- არ მინდა
- არ ვიცი რა გინდა და რა არა მაგრამ რეპეტიციები უნდა დავიწყოთ - უთხრა მკაცრად ჯონკუკმა- ერთი კვირა გვაქვს
~
მასწავლებელმა ჯონკუკის თხოვნით წყვილს ის ცეკვა დაუმტკიცა რომელიც ერთ დროს ჯიმინმა და ლილიანმა იცეკვეს. რადგან ლილიანმა ყველა პარტია იცოდა რეპეტიციები შედარებით კარგად მიმდინარეობდა. ფინალის წინა საღამოს წვეულება დაგეგმეს . ჰოსოკი და ჰიუნა ჯიმინმა მიიწვია წვეულებაზე.
- ლამაზია აქაურობა- თქვა ჰიუნამ ღიმილით
- ჰო ყველა კარგად გამოიყურება- გაეღიმა ლილიანს. ჯონკუკთან ანჯელა მოვარდა და ორივეს გადაეხვია. ჰოსოკსა და ჰიუნას თავი დაუკრა
- სწორედ ვქენი- იღიმოდა და თან მეგობრებს ათვალიერებდა.
- ჯიმინს ვუთხარი თითქოს თქვენ ერთად ხართ- უთხრა ყურში
- ზედმეტი მოგვდის მგონი- უთხრა ჯონკუკმა
- არ ვიცი.. მაგრამ რაღაც უნდა ვქნათ - ტუჩები მოკუმა გოგომ
- ჯიმინი სადაა?
- არ ვიცი. სპონსორმა გაიყვანა. მეზიზღება ეგ ადამიანი. საშინელი სახე აქვს... - დაიჯღანა
- ფინალში უზარმაზარი პოსტერი უნდა გავაკეთო ზედ შენი ნომრითა და სურათით- იღიმოდა ჰოსოკი
- არაა საჭირო
- რო გაიმარჯვებ ჰო უნდა თქვან ეს ლილიანის მასწავლებელი იყოოო- ჰიუნას სიცილი აუტყდა
- ღმერთო. ჩემზე არავინ ფიქრობს. - თავი გაიქნია ლილიანმა. მუსიკა შეწყდა და ყველამ სცენიასკენ გაიხედა. სანჰა ბედნიერი სახით იდგა მიკროფონთან და ყველას გაჩუმებას ელოდა. გვერდით ჯიმინი ედგა ძალიან საეროზული სახით
- რა ხდება- იკითხა ჰოსოკმა. სანჰამ ყურადღება ითხოვა და ღიმილით წარმოთქვა.
- ქალბატონებო და ბატონებო. მინდა ახალი ძალიან მაგარი სიახლე გამცნოთ- ყურებამდე გაიკრიჭა- დღეს, ამ საღამოს, ჩემი და ჯიმინის ნიშნობაა
•••••••••••
😈😈😈😈😈😈
ჩემით გავალ. აბა ჰე კუბო მზად მაქ. პირდაპირ ვწვები არ მინდა დახმარება იყოს😍😍😍😍 მეც მიყვარხართ.
კომენატრებს და ვოუთებს ველი😌😌😌😌
რაც შეეხება ახალ ფიკს რომლის წაკითხვას ისურვებთ
• დრამა
• ფანტასტიკა თუ ისევ ესეთი მაიმუნობა 😁😁😁 აი სახალისო რომ იყოს.... ესეც მაინტერესებს ბითიესის რომელ წევრზე... გელით👐👐
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro