ლილიანი და ქუქი იმ დღის შემდეგ აქტიურად შეუდგნენ ვარჯიშს. იყო ისეთი მომენტებიც როცა დაღლილ ჯონკუკს არ ასვენებდა ლილიანი და ვარჯიშის გაგრძელებას სთხოვდა. შავ პირბადესა და კეპს იხურავდა ჯიმინისაგან დასამალად.
- მალე ლაივია. მაინც ვერ დაიმალები - უთხრა ქუქმა და  თავის კოსტიუმი საკიდიდან ჩამოხსნა
- ვიცი და საშინლად არ მინდა- სავარძელს მუეყუდა ლილიანი
- არ ინერვიულო კარგი. საუკეთესო გამოსვლა გვექნება დღეს. ბევრი ვიშრომეთ - გასახდელს ამოეფარა
- ჰო...ალბათ - თავი უკან გადასწია. - დღეს ღამე ჰოსოკი და ლილიანი მოდიან. უნდა დავხვდე
- წამოგვყები
- არ მინდა დაიღალო იყოს..
- არა ნუ სულელობ. შუაღამეს მარტომ გაგიშვა?
- კარგი როგორც გინდა- გამოვიდა- ჯანდაბა ეს რა ტანსაცმელია
- რატო მშვენივრად გადგას ტანზე
- მოკეტე ლილიან ნუ მაღადავებ- სიცილი დაიწყეს. ოთახის კარი ერთმა გოგომ შემოაღო.
- უკაცრავად.. ქალბატონო ლილიან ეს თქვენთვის გამომატანეს - ოთხკუთხა, მოყავისფრო ქაღალდში შეხვეული ნივთი მაგიდაზე დაასვენა და გავიდა. ლილიანი გაშტერებული უყურებდა მას.
- არ ნახავ?- კითხა ჯონკუკმა. ლილიანი წაიწია და ნივთი აიღო. გახსნა დაუწყო და საბოლოოდ ხელში ის წიგნი შერჩა რომელსაც ჯიმინის კაბინეტში კითხულობდა.
- ჯანდაბა- ხელი გაუსვა
- ეს ის წიგნია რომ მომიყევი ?- დააკვირდა ქუქი
- კიი ეგა - გადაფურცლა და კითხვა განაგრძო. ქუქმა კი დრო იხელთა და ოთახიდან გაიპარა
- ნუნა- გამოათრია ქუქმა ანჯელა  ბრბოდან
- რა იყო გული გამისკდა- გამოყვა ნელა გოგო
- კარგად გამოუყურები
- მადლობა შენც . მითხარი რა იყო . შენ გამო ჯიმინის მეწყვილის და სპონსორის ლაპარაკს ვერ მოვუსმინე!
- წიგნი შენ გამოგზავნე?
- რა წიგნი - დებილივით მიაშტერდა
- ანუ მართლა ჯიმინი იყო
- ქუქ საყვარელო რას ბოდიალობ
- კარგი ნუნა წადი წადი... არა მოიცა.. ჯიმინი სადააა?
- რეპეტიციობს
- რეპეტიციობს?....
- ჰო რა მოხდა - ბიჭის სერუოზულ სახეს დააკვირდა
- რაღაც მოვიფიქრე - გაიღიმა და მოყოლა დაიწყო ( 😝😝😝😝😝😛😛😛 თქვენ მერე გაიგებთ😁😁😂😂)

**********
- ჯიმინ გეყო. მალე ლაივია უნდა მოემზადო- შემოვიდა ქალი კოსტიუმით ხელში. ჯიმინმა გამოართვა ქალს ტანსაცმელი
- წიგნი მიუტანეთ?- იკითხა ბიჭმა
- კი. - მოუჭრა ქალმა და ოთახიდან გავიდა. არ იყო ლაივის ხასიათზე.. ან იქნებ ლილიანის ნახვა არ უნდოდა ჯონკუკის გვერდით
- ბევრი მიზეზი მაქვს საეჭვიანოდ- ბურტყუნებდა. მალევე მოირგო ტანსაცმელი და მაკიაჟის გასაკეთებლად გავიდა.

***********

- კარგი დაწყნარდი- ჯონკუკს ლილიანის გაყინული ხელები ეჭირა და თავის ხელებს უხახუნებდა გასათბობად
- 4 ქუთში გავალთ- მოატრიალა გოგო- მზად ხარ ?
- მ-გონი კი - ნერვიულობდა გოგო
- არ დაგავიწყდეს რო მაყურებლის ერთ-ერთი რჩეული კონკურსანტი ხარ. ჯიმინს შეეშვი. ვითომ არ არსებობს კარგი?- გოგომ თავი დაუქნია.- უნდა გავუმარჯვოთ ლილაინ - ხელი მოკიდა გოგოს და მალე სცენაზე გავიდნენ. გოგომ ჯიმინს თვალი აარიდა და თითქმის ვერც დაინახა როგორ გამოიყურებოდა ბიჭი ამ საღამოს. აუდიტორიისკენ ზურგით გატრიალდა და ცეკვა დაიწყო. წამის მეასედში ყველა გაჩუმდა და განაბული უყურებდა წყვილის თავბრუდამხვევ დაწყებას. მუსიკა წყნარი და ამაღელვებელი იყო. ჯიმინი სკამზე იყო მიყუდებული და წყვილის თითქმის ყველა მოძრაობას აკვირდებოდა. მის გვერდით ანჯელა კი ცრემლებს ყრიდა. ამაყობდა ამ წყვილით და თვალს ჯიმინისკენ აპარებდა რომელიც კალამს ატრიალებდა ჰაერში . მუსიკა დამთავრდა. ჰაერში აწეული ლილიანი ნელა დასვა ქუქმა და წამში სმენის წამღები ტაში ატყდა. ანჯელა ფეხზე წამოდგა და ტირილით მოყვა ტაშის კვრას. ჯიმინი უბრალო ,მოკლე ტაშით დაკმაყოფილდა და იქვე ფურცლებს მიაშტერდა. როცა წამყვანმა თქვა რომ ქულების დაწერის დრო იყო ანჯელამ მუქარის სახით გახედა ჯიმინს. ყველა ჟიურის წევრმა ათიანი დაწერა ჯიმინის გარდა. ანჯელამ ხელში ჩაარტყა ბიჭს და მოტრიალდა
- ბავშვებო. საოცარი გამოსვლა იყო- გაჟღერდა ანჯელას ხმა. ლილიანს კანკალი აუვარდა რაც ბიჭმა იგრძნო და ხელი გოგოს წელზე მოათავსა. ახლოს მისწია და ხელი მჭიდროდ მოუჭირა. ტანზე აიკრო. ჯიმინმა ხელი კალამს მაგრა მოუჭირა და მალევე გაისმა ტკაცუნი. კალმის ნამტვრევები ჯიმინს ჰქონდა კანში შერჭობილი. წყვილი ტაშით გააცილეს. ლილიანმა კი ჯიმინის ხელი სწრაფად აიღო და პირველადი დახმარების ყუთი მოითხოვა.
- მათზე ამბობენ ერთად არიანო- ეშმაკურად შეხედა ანჯელამ და თითებზე პლასტირები დააკრო ბიჭს. ჯიმინი კი წარბშეკრული იყურებოდა წინ და აღარაფერი არ აინტერესებდა. ფინალში 4 მონაწილე გავიდა. ლილიანი მესამე ადგილზე გავიდა თუმცა მაინც უზომოდ იყო გახარებული
- ჰო გითხარი - იღიმოდა ჯონკუკი ლილიანის ბედნიერების შემყურე. წყვილთან საშუალო სიმაღლის, ახალგაზრდა გოგო მოვიდა ღიმილით. ხელში კალმითა და ფურცლებით
- გამარჯობა ლილიან. მე იანგი ვარ. ჟურნალისტი - გაუღიმა გოგომ და ჯონკუკსაც მიესალმა რომელსაც სახე აჭრელებული ჰქონდა. ბიჭი ოდნავ მოტრიალდა და თმაში ხელი წაივლო. შემდეგ სწორებას მოყვა და ჟურნალისტს დააკვირდა რომელიც ძალიამ ლამაზად იღიმოდა
- ჯანდაბა- ხელი რაღაცას გაკრა და ძირს გაყარა. ყველამ მისკენ დაიწყო ყურება. იანგიც ღიმილით შეჰყურებდა მას. გოგო წყვილს გამოემშვიდობა და წავიდა. ლილიანი კი ჯონკუკისკენ გამოტრიალდა
- რა დაგემართა. სულ წითელი ხარ - დაბნეულ თვალებს დააკვირდა გოგო. იანგი მოტრიალდა მათთამ ლილიანის გვარის ჩასაწერად . ქუქი ისევ შეტრიალდა და სახეზე ხელები აიფარა.
- რა მოხდა. რა დაგემართა იანგი რომ მოვიდა მაშინ
- ის...
- ჰო ვიცი აქაური ჟურნალისტია. საყვარელი გოგო იყო მაგრამ პატარა ჩანდა
- 18 წლისაა - შეხედა ბიჭმა ლილიანს
- მოიცა... სულ გაწითლდიიი- გაეცინა გოგოს- ვიღაცა შეყვარებულიაოოოო
- არა ლილიან მოიცადე- გაეკიდა ქუქი მეწყვილეს რომელიც იანგის მიმართულებით მირბოდა

•••••••••••
შემდეგ თავს ჯობია არ ელოდოთ ისეთი რამ მოხდება :) ( სპოილერ 😉😉)
მაპატიეთ დაგვიანება. ვეცდები ახალი თავი ხვალ მოგართვათ. კომენტარებს და ვოუთებს ველი. მიყვარხართ💛💛💛!!!