გოგო ადგილზე მიიყინა
- არაფერი არ გვაქ სალაპარაკო - უკან დაიხია და კედელს აეკრო. ჯიმინი მასთან ახლოს მივიდა და მიაშტერდა.
- შენ გამო ანჯელამ მიყვირა. მითხრა რომ ცუდად გექცევი- სახე ახლოს მიუწია. - რომ მე ვარ დამნაშავე ...- თვალებში მიაშტერდა. გოგოს კანკალი აუვარდა. ყველა კოცნა გაახსენდა და ცუდი მოგონებები მოაწვა. ბრაზი იგრძნო. უნდოდა გემრიელად ელეწა ყბაში ჯიმინისთვის და ამოენთხია ნახევარ წლიანი ჯავრი. კბილები ერთმანეთს მაგრა დააჭირა და თვალები დახარა. ჯიმინს გაეცინა
- არ მსურს შენთან ლაპარაკი - თქვა გოგომ და თავი გვერდით გასწია- პირად სივრცეს მირღვევ გ-აიწიე- მკერდზე მიაწვა თუმცა უშედეგოდ.  შემდეგ თვალებზე ცრემლები მოადგა და ტირილი დაიწყო.
- რა გატირებს- შეყვირა ჯიმინმა- არაფერი არ გამიკეთებია. შენ კი ტირი. რა გინდა შეგიძლია მითხრა?- გოგო ჩაიკუზა და ისე განაგრძო ქვითინი.
- საერთოდ არ ვიცი რა გინდა ან რას მერჩი... ისევ მე მადანაშაულებ. ანჯელა იმას მეუბნება რომ შენი წყალობით ვარ აქ.. ეს უსამართლობაა. 15 წელი ცეკვაში იმისთვის გავატარე რომ ეთქვათ დღევანდელი შედეგი კიმ ლილიანის დამსახურებააო?- გამწარდა- უსამართლობაა - კარისკენ გატრიალდა და  ბრახუნი დაიწყო. გოგომ კი თავი მუხლებში ჩარგო. ხუთი წუთი გადაბმულად აბრახუმა სანამ საბოლოოდ ვიღაცამ კარგი არ გააღო .კართან მდგარ ჯონკუკს ჯიმინმა მკაცრად შეხედა. რამდენიმე წამით თვალი თვალში გაუყარა და შემდეგ იქაურობას გაერიდა
- ლილიან?- ქუქმა ძლივს შენიშნა სიბნელეში მოკუნტული გოგო. ლილიანმა თავი ასწია. წამოდგა და ბიჭთან მივიდა. ნამტირალევი გოგო ბიჭმა ჩაიხუტა
- რა მოხდა
- არაფერი- უთხრა წყნარი ტონით - წავიდეთ- გავიდა წინ და ცრემლები შეიმშრალა
- რამე ჰომარ გჭირდება?
- კატა მენატრება... რამდენიმე წელია მყავს.. ძალიან მენატრება... - თითებს შეხედა
- ცხოველის მოფერება გინდა ანუ?- იკითხა ბიჭმა
- ჰო ალბათ.... ალბათ არა ძალიან...
- იდეა მაქვს- ხელი მოუჭირა ბიჭმა და სადღაც გაიყვანა
- სად მივდივართ- ინტერესით გაყვა. ქუქმა კაბინეტის კარი შეაღო .
- მინ ჰიონ- სავარძელზე მჯდარი თეთრი ბიჭი მოტრიალდა
- ოჰ ჯონკუკ- შეხედა - რამ შეგაწუხა?
- მეგობარი მოვიყვანე. კორეელია ესეც
- ჰო... კიმ ლილიანი- აათვალიერა- ვიცი ჰო მერე?
- ცხოველის მოფერება უნდა-  გაიკრიჭა
- მერე რომელ პანდას მე ვგავარ აქ რომ მოიყვანე
- ჰიონ რა სულელი ხარ - გაიცინა - მინ ჰოლიიი!!!- იყვირა და დაუფშტვინა. იუნგიმ ამოიხვნეშა და კომპიუტერს მიუბრუნდა. ძაღლი ქოშინით მოვარდა და ყეფა დაიწყო . ლილიანი დაიხარა და ძაღლის ფერება დაიწყო . ბედნიერად იღიმოდა და თან ცხოველს გულში იკრავდა
- ესეც რო ჯიმინზე  თბილი იქნება - ამოიბურტყუნა გოგომ. იუნგი მოტრიალდა ისევ
- ჯიმინი?- წარბი აწია და გოგოს დააკვირდა. ჯონკუკმა ანიშნა რომ ისევ გატრიალებულიყო და გოგოსთან ჩაიკუზა
- ის ჯიმინის ახლო მეგობარია- უჩურჩულა ბიჭმა
- ჯანდაბა არაუშავს კარგი- მალე გამოვიდნენ კაბინეტიდან და გასასვლელისკენ გაუყვნენ გზას
- შენ და ჯიმინი რომ შერიგდეთ ერთ დღეს?
- არა მგონია. ეგ ყველაზე ნაკლებად წარმომიდგენია
- რა ვიცი.. სამყაროში ბევრი რამ ხდება.
- ჰო... რა ვიცი- გარეთ გავიდნენ- კორეაში მინდა. ისევ ისე წყნარად მშვიდად ვიქნები ჯიმინის გარეშე. აღარ მომიშლის ნერვებს და აღარ მიყვირებს. დავივიწყებ....
- არამგონია - გაიცინა ჯონკუკმა
- რა არა გგონია
- ვერ დაივიწყებ ჯიმინს ასე მალე
- როგორ ვერა დაგიმტკიცო?- ეშმაკური სახით უთხრა გოგომ ჯონკუკს
- მიდი- უთხრა ჯონკუკმა და გოგოც გვერდით გამვლელ ბიჭს აეტუზა
- თქვენი გაცნობა შეიძლება ლამაზო?- თვალები დააფახულა. ჯონკუკი სიცილით გაიხა. გოგოსთან მივიდა და გაკვირვებულ ყმაწვილს გამოარიდა
- მას შენი კორეული არ ესმის ქალბატონო- იცინოდა
- ქალბატონო?
- დიახ ქალბატონო პაკ- გაიკრიჭა და გაიქცა. იცოდა კარგი საღამო არ ელოდა ამის გამო. გოგო სიცილით გაეკიდა. თითქმის გოგოს სასტუმრომდე ირბინეს. ბოლოს ქუქი დაიღალა და დანებდა
-  მაპატიეთ ქალბატონო პაკ - ხელი დაუქნია. - ხვალ რეპეტიციაა. მხოლოდ ორი ტური დარჩა...  უნდა გავუძლოთ
- ტკბილი ძილი ბაჭიავ- სასტუმროში ავიდა და მაშინვე დასაძინებლად დაწვა ლილიანი.

*************
ჯიმინი სახლს ალაგებდა როცა კარზე კაკუნი გაისმა
- კიმ ლილიანი გეწვიათ- შეატყობინა კაცმა
- შემოუშვით- გაუკვირდა ჯიმინს და დივანზე დაჯდა. ოთახში თეთრი პარიკით სანჰა შემოვიდა და სანამ ჯიმინი რამეს იტყოდა დაიწყო
- მაპატიე ოპა. შესარიგებლად მოვედი- გაუღიმა და კარი მიკეტა - ყავას გავაკეთებ - ბიჭმა თვალებს აატრიალა და ამოიხვნეშა. გოგომ  მალევე მოიტანა ყავა და ჯიმინს მმისი წილი წინ დაუდგა
- დალიე საყვარელო
- ოთახში წამალი დევს. შეგიძლია მომიტანო?
- აჰ მაგას რა კითხვა უნდა- გავარდა ოთახში და წამლის ძებნა დაიწყო. ჯიმინმა სწრაფად ჭიქები შეცვალა და აიღო. გოგო წამლით ხელში გამოვიდა და  ბიჭს მიაწოდა
- აიღე მინი- გვერდით მიუსკუპდა. ლაპარაკი გაუბა და ფინჯნის ბოლომდე დალევის შემდეგ ძილი მოერია. ჯიმინმა თავი გააქნია და მიძინებული სანჰა გასწა
- სულელი ვგონივარ ამას- თავის ოთახში გავიდა და კარი კარგად ჩაკეტა.... და მაინც რატომ შემოუშვა ″კიმ ლილიანი″ სახლში?

•••••••••
ანიოოო😁 გელით აბა... იაქტიურეთ... იმედია მოგწონთ რავი😍😍😍

თუ გნებავთ ნახეთ😝😍😍😍😍😍 მიყვარხართ