XV
ჯიმინი ერთობ უემოციო სახით უყურებდა გოგოს.. არაფრის შემჩნევა არ უნდა
- რა მოხდა- გაიკვირვა ჰოსოკმა
- უ-უბრალოდ....- დააგვიანა პასუხი- გამიკვირდა შუბლზე პლასტირი რომ ჰქონდა- თავის მიწებებულ პლასტირს შეხედა და ნელა მოკალათდა სავარძელში.
- ჰო... ამბობს არაფერი მჭირდაო... გონება დავკარგე მაღალი ტემპერატურისგანო... ნეტა სახლამდე როგორ მიაღწია
- ნეტა... - ჩაიცინა ჯიმინმა და ტელეფონს შეხედა - იქნებ ვინმემ ამათრია - სენსორს თითი აუსვა და თან ხმა დაბლა ბუტბუტს მოყვა.. ლილიანი გაწითლდა და ტუჩი მწარედ მოიკვნიტა
- არა მართლა საინტერესოა... მის სახლშ წვიანი რომ ვნახე გამიკვირდა... ვიღაცას ცხიმი არ დაუშურებია - ჯიმინმა ფარულად ახედა ლილეს რომელიც სიწითლისგან იწვოდა- და თან ჯიმინი წვნიანს ჭამდა!! თავის ხელებით
- ჯანდაბა ჰოსოკ გეყო. მეზობელმა შემომიტანა მთვრალი ვეგონე ვსიო უჰ..!- გაწყრა ბიჭი - ადამიანი შენთან მოვიდა წინ იყურებ რა- ხელი ჰიუნასკენ გაიშვირა
- უზრდელი! ჰიონი სად წაიღე?
- წვნიანს შევაყოლე... წინ იყურე- თავი აუქნია. ჰოსოკი გაბრაზებული იყო. ლილიანი ცდილობდა თავი სადმე დაემალა... გრძნობდა დროგამოშვებით ბიჭის დაჟინებულ მზერას რომელიც არ ეშვებოდა
Park Jimin: წითელი ხარ
მიწერა პირველმა. გოგომ ტელეფონი იმ იმედით ამოიღო რომ ყურადღებას გადაიტანდა მაგრამ იქაც ბიჭის მესიჯი დახვდა. დასინვა არ გამოვიდოდა. ბიჭი უყურებდა და ელოდა როდის გახსნიდა მესიჯს
Park Jimin: თავს მარიდებ?
Park Jimin: მომწერე. იგნორი უზრდელობა
Lili Ann: სიცხიანს ასე თხლად რატომ გაცვია?
Park Jimin: აღარ მაქ სიცხე
Lili Ann: აბა ამომხედე
ბიჭმა თავი ასწია და გოგოს თვალი თვალში გაუყარა
Lili Ann: თვალები სულ წყლიანი გაქ.. სიცხე გაქვს.. ახლა აქ არ უნდა იყო.. ნუ მემესიჯები შემეშვი😡
Park Jimin: ოუ პატარავ
Lili Ann: ჯანდაბააა ეგ სახელიღა მაკლდა
ინტერნეტი გამორთო გოგომ და ტელეფონი წინ გაწია. თითების თვალიერება დაიწყო. ისევ იგრძნო მზერა რომელიც მკაცრად აკვირდებოდა გოგოს. ტელეფონი აინთო. ნომერზე მესიჯი მოვიდა
მისტერ ბარძაყა : ვერ გამექცევი 😈
ლილიანი : ჯანდაბაა რას ამეკიდე.
მისტერ ბარძაყა : მადლობა არ მითქვამს 😁
ლილიანი: არ მინდა შენი მადლობა
მისტერ ბარძაყა : ეს რა ლაპარაკია. მერე რა თუ ღამე....
ლილიანი: არაა არ თქვა!!... სუ წითელი ვარ ისედაც
მისტერ ბარძაყა : კარგი😈
გოგომ ისევ გათიშა ტელეფონის ზარები და გადაწყვიტა ჯიმინის მესიჯისთვის არ მიექცია ყურადღება. ჯიმინმა კეპი მოიხადა და როცა თავი აწია დაინახა როგორ ედო გოგოს ხელი გულზე და როგორ ისუნთქავდა ღრმად ჰაერს ორგანიზმში. გაეღიმა
-'' რა სულელია'' - იფიქრა ჯიმინმა. თვალი არ მოაშორა და ისიც დაინახა როგორ აწია გოგომ თვალები. როცა მიხვდა რომ ბიჭის თვალებს შეხვდებოდა თავი ისევ დაწია. ჯიმინმა ნაყინი შეუკვეთა და ტუჩები გაილოკა. იცოდა რომ ეს ლილეს ყურადღებას მიიპყრობდა
ლილიანი : მაგ ნაყინის ჯამს დაგახურავ თავზე
მისტერ ბარძაყა: რატოო?😌😋
ლილიანი :იმიტო... ძლივს დაგიწია სიცხემ!!
მისტერ ბარძაყა: დამელაპარაკე და არ შევჭამ
ლილიანი : ჯანდაბაშიც წასულხარ!!
ჯიმინს ამაზე გაეღიმა და ნაყინი მიიდგა. კოვზი გატენა და პირში გამომწვევად ჩაიდო. ლილიანმა თავი აწია და გამწარდა. ლოყები მწარედ აუწითლდა. ყვირილი უნდოდა. მთელი ღამე იმისთვის უთია რომ ახლა მას ნაყინი ეჭამა. ბიჭის ტუჩებს ლოკვაზე ტაოს აყრიდა და კოცნა ახსენდებოდა... ტკბილი და რბილი ტუჩები.... ლილიანის ყავა გაიყინა.. ლამის ყინული მოიგდო. ბიჭმა კი მთლიანად ჭამა ნაყინი რაც გოგოს ნერვებს უშლიდა. უნდოდა ეტირა. ცრემლები აწვებოდა.. რასე გაცვალა ძილი. ჯობდა იმ დარბაზში მიეტოვებინა ჯიმინი. მშვიდად დაეძინა და კოცნაც არ იქნებოდა. ბიჭს ტუჩებზე მიაშტერდა
- '' ჯანდაბა! მარწყვებს გავს''- ტუჩები გაილოკა თვითონაც . ყავას თითები აუსვა და წყვილს გახედა.. გართულები იყვნენ ლაპარაკში. არც კი ახსოვდათ რომ გვერდით ჯიმინი და ლილე ესხდნენ. ჯიმინმა ისევ დაიწყო გოგოს ყურება და თითების მაგიდაზე კაკუნი. ლილიანს დაურეკეს
- ოოჰ მადლობა- წამოხტა - ახლავე მოვალ - გავარდა საპირფარეშოსკენ სწრაფად და უპასუხა თუმცა სხვაგან მოხვდნენ... რითი გაეწელა ეს წყეული დრო აღარ იცოდა გოგომ.. თმის სწორება დაიწყო. ჯიმინი კი სავარძელს უკან მიეყუდა. თავი სუსტად იგრძნო.
- არ უნდა მეჭამა ნაყინი- ამოიტუტუნა და თვალები დახუჭა. ეწვოდა. გოგო ცქმუტავდა.. გასვლა უნდოდა მაგრამ ჯიმინის მზერას ვეღარ აიტანდა. გამოვიდა და იქვე შეჭრილ კუთხეში აიტუზა
- 10 წუთში გავალ - საათს გახედა - ნეტა ჯიმინი როგორაა.... - ტუჩი მოიკვნიტა
- ეს გოგო სად წავიდა ამდენ ხანს - წამოიწია ჰიუნა - გავალ ვნახავ
- იყოს.. თქვენ ილაპარაკეთ.. მე გავალ - წამოდგა ჯიმინი და საპირფარეშოსკენ გაეშურა
~~~~~~~~~~~~~~~
უჰუუ 😌😌😈😈😈 შემდეგი კაი თავი იქნება 😌😌😌 იო წამპალო ვარ ვიცი ბათ....😍😍😍😙😙😙 მიყვარხართ
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro