Πρέπει να πω ότι τελικά κατάφερα να κοιμηθώ.Δυσκολεύτηκα αλλά κοιμήθηκα.Όταν ξύπνησα το πρωί,δε πήγα καν να φάω πρωινό.Δεν είχα καμία όρεξη να φάω πρωινό.Δε μπορούσα να φάω πρωινό χωρίς να είναι η Τζέσικα εδώ.Γι'αυτό,έφυγα αμέσως από το σπίτι.Δε πήγα όμως στο νοσοκομείο.Αντιθέτως,πήγα πρώτα στον Μπομπ.Ήθελα να του ζητήσω συγγνώμη για χθες.

Όταν έφτασα στο βιβλιοπωλείο,άφησα το αμάξι έξω και μπήκα μέσα.Πρέπει να πω ότι πήγα λίγα λεπτά αφού άνοιξε το μαγαζί.Μπορώ να πω ότι με βολεύει,για να κάτσω να μιλήσω με τον Μπομπ.Μπήκα μέσα,τον πλησίασα και αμέσως του είπα:
《Μπομπ》
《Ωπ,τι έγινε;Μας θυμήθηκες;》
《Τι λες Μπομπ;》
《Δε μου είπες χθες να σε αφήσω μόνος σου;》

Αναστέναξα.
《Μπομπ.Συγγνώμη.Το βράδυ δεν ήμουν τόσο καλά.Όντως ήθελα να μείνω λίγο μόνος μου》
《Είδες όμως σε άφησα》
《Και καλά έκανες.Τέλος πάντων.Πήγες στο νοσοκομείο χθες;》
《Πήγα.Πήγα και είδα την Τζέσικα σε άσχημη ψυχολογική κατάσταση.Όλη την ώρα έκλαιγε.Και μπορώ να πω ότι την καταλαβαίνω》
《Της ήρθε ξαφνικό...》
《Σε όλους μας ήρθε ξαφνικό Λάρρυ.Το θέμα είναι να ζήσει όμως;》
《Θα ζήσει;》,απόρησα.
《Αυτό μόνο ο Θεός το ξέρει》

Αναστέναξα.
《Τέλος πάντων.Πάω στο νοσοκομείο》
《Να πας.Και να προσέχεις την Τζέσικα》
《Μην αγχώνεσαι》,του είπα και συμπλήρωσα,《Α και.Σε ευχαριστώ για όλα》
《Μη με ευχαριστείς.Πήγαινε τώρα》

Αυτό έκανα τελικά.Έφυγα από το βιβλιοπωλείο και πήγα στο νοσοκομείο.Όταν έφτασα στην εντατική,η αδερφή μου έλειπε.Εκεί βρήκα μόνο τον κύριο Γκρέι.Αμέσως,τον πλησίασα και του μίλησα.
《Εσείς πρέπει να είστε ο κύριος Γκρέι》
《Και εσύ πρέπει να είσαι ο Λάρρυ.Ο αδερφός της Τζέσικα》
《Ναι.Αυτός είμαι.Και αφού το αναφέρατε,η αδερφή μου που είναι;》
《Πήγε κάπου και έρχεται》

Κάπου πήγε.Το θέμα είναι που πήγε.Δε πειράζει.Ας κάτσω να την περιμένω.Μέχρι τότε,θα συζητήσω κάποια πράγματα με τον κύριο Γκρέι.
《Να σας ρωτήσω κάτι κύριε Γκρέι;》
《Βεβαίως》
《Πόσα χρόνια γνωρίζετε τον Τζέραλντ;》

Γέλασε.
《Πολλά χρόνια φίλε μου.Πολλά χρόνια.Σκέψου ότι με τον συγχωρεμένο τον πατέρα του ήμασταν κολλητοί》
《Και να μαντέψω τον αγαπάτε τον Τζέραλντ;》
《Αν τον αγαπάω;Σαν παιδί μου τον νιώθω.Σαν το παιδί που δεν είχα ποτέ》

Σε αυτό το σημείο πρέπει να πω ότι ο κύριος Γκρέι συγκινήθηκε.Όμως,δε πρόλαβε να πει κάτι άλλο,μιας και η αδερφή μου ήρθε στην εντατική.Όταν πλησίασε,τη ρώτησα που είχε πάει.Η απάντηση της;Είχε πάει στην αστυνομία για να δει τον Τζον Γουντ στη φυλακή!Ναι,αυτό έκανε!Πήγε να δει τον Τζον Γουντ στη φυλακή!Πάντως,πρέπει να πω ότι φρόντισα να της πω ότι δεν ήταν και καλή ιδέα.
《Τρελάθηκες;Πήγες στη φυλακή;》
《Ναι γιατί;》
《Το ρωτάς;Γιατί πήγες στη φυλακή;》
《Έπρεπε Λάρρυ.Έπρεπε να πάω να τον βρίσω》
《Αδερφούλα.Μη το ξανακάνεις αυτό》
《Λάρρυ.Είμαι μεγάλη κοπέλα.Θα κάνω ό,τι θέλω》

Λοιπόν.Πρέπει να πω ότι δε την περίμενα την απάντηση της.Εντάξει,δε λέω.Είναι μεγάλη κοπέλα.Αλλά να πάει να βρει στη φυλακή τον Τζον Γουντ;Δε ξέρω αν ήταν σωστό.Αλλά και πάλι,ό,τι έγινε έγινε.Άρα,και που κάθομαι και το σκέφτομαι,δε πρόκειται να αλλάξει τίποτα.Άρα,το καλύτερο είναι να μη το σκέφτομαι καν.

Μπορώ να πω ότι το μεσημέρι έφυγε ο κύριος Γκρέι από το νοσοκομείο.Αφού έφυγε,βρήκα την ευκαιρία να ρωτήσω την αδερφή μου:
《Πώς είσαι σήμερα;》
《Πώς θες να είμαι;Το ρωτάς;》
《Έχουμε κανένα νέο;》
《Κανένα δυστυχώς》
《Μην αγχώνεσαι.Όλα καλά θα πάνε》

Αναστέναξε.
《Δε ξέρω Λάρρυ.Δε ξέρω》
《Άκουσε με σε παρακαλώ.Όλα καλά θα πάνε》

Όλα καλά θα πάνε.Έτσι πιστεύω.Και έτσι ευελπιστώ να είναι.Δε ξέρω,αλλά δε πιστεύω ότι θα πεθάνει.Μακάρι δηλαδή να μη πεθάνει.Δε θα αντέξει κανείς μας να πεθάνει.Ειδικά η Τζέσικα...

Το απόγευμα,πάντως,είχαμε κι άλλες επισκέψεις.Και μπορώ να πω ότι δε το περίμενα.Ήρθε ο Σάλιβαν με τη γυναίκα του τη Μαίρη!Ο Σάλιβαν!Δε ξέρω τι να πω.Μακάρι μη πει ότι μας ξέρει.Αυτό θα κάνω εγώ.Δε θα πω ότι τον γνωρίζω.Γι'αυτό,έκανα νόημα στην αδερφή μου να μη πει τίποτα.Έτσι,όταν ήρθαν κοντά,η Μαίρη ήταν αυτή που είπε πρώτη:
《Πώς είναι;Πείτε μου πως είναι;》
《Ηρέμησε Μαίρη》
《Τι να ηρεμήσω Σάλιβαν;Πείτε μου πως είναι》
《Ακόμα σε κώμα》,απάντησα,με την αδερφή μου να συμπληρώνει:
《Εσείς πρέπει να είστε οι φίλοι του Τζέραλντ》
《Ναι》,απάντησε δακρυσμένη η Μαίρη και συνέχισε λέγοντας,《Είμαι η Μαίρη και από εδώ ο άνδρας μου ο Σάλιβαν》
《Χάρηκα Σάλιβαν》,του είπα έχοντας δώσει το χέρι μου για χειραψία.
《Παρομοίως》,απάντησε.Πρέπει να πω ότι από το βλέμμα του φαινόταν ότι είναι ακόμα θυμωμένος με εμένα για την απόπειρα δολοφονίας.Και φυσικά,για την απόρριψη πριν 20 χρόνια.Αλλά δεν είπε τίποτα.Καλύτερα.

Μας δόθηκε πάντως η ευκαιρία να τους γνωρίσουμε καλύτερα.Μάθαμε πολλά πράγματα και για τους δύο.
《Και για πες Σάλιβαν.Σπούδασες στην Ελλάδα;》
《Ναι Τζέσικα.Είχα πάει για πολλά χρόνια σε μια μεγάλη σχολή μαγειρικής στην Ελλάδα》
《Πρέπει να ήταν ωραία στην Ελλάδα》
《Να σου πω την αλήθεια Λάρρυ.Ήταν πολύ ωραία》
《Εσύ Μαίρη;Έχεις σπουδάσει τίποτα;》
《Είχα σπουδάσει οικονομικά και τώρα είμαι τραπεζίτης.Και να σκεφτείς Τζέσικα,τον Σάλιβαν τον γνώρισα στην τράπεζα που δούλευα πριν 20 χρόνια》

Αυτό μπορώ να πω ότι δε το περίμενα.Αλλά εντάξει.Μάθαμε πολλά πράγματα.Γι'αυτό,το βράδυ,όταν έφυγαν από το νοσοκομείο και πριν φύγω και εγώ,γύρισα και είπα στην αδερφή:
《Πώς σου φάνηκαν;》
《Πολύ καλοί άνθρωποι.Τυχερός ο Τζέραλντ που τους έχεις φίλους》
《Σωστό.Πάντως,εγώ θα φύγω.Σίγουρα δε θες να έρθεις σπίτι;》
《Δε θα το ξαναπούμε.Πήγαινε.Θα τα πούμε το πρωί》,μου είπε και με αγκάλιασε.

Εγώ έφυγα από το νοσοκομείο και γύρισα σπίτι.Ήλπιζα να πάω το πρωί και να ακούσω κάποιο θετικό νέο.Όμως όχι.Δεν άκουσα.Ακόμα και τρεις μέρες μετά,δεν έμαθα κανένα νέο.

Τρεις μέρες είμαστε εδώ και δεν έχουμε μάθει κανένα νέο.Άρχισα να πηγαίνω πάνω κάτω στο διάδρομο.Για 4η μέρα,η αδερφή μου δε λέει να επιστρέψει στο σπίτι.Κάθεται έξω από την εντατική και κλαίει.Δε ξέρω πως να τη παρηγορήσω.Δε ξέρω αν γίνεται.

Ξαφνικά,η Τζέσικα έπεσε πάνω μου και εγώ την άφησα να κλάψει στην αγκαλιά μου.Προσπάθησα να την παρηγορήσω.
《Αδερφούλα,ηρέμησε》
《Να ηρεμήσω;Πας καλά;Ο Τζέραλντ είναι στην εντατική.Πεθαίνει και εσύ μου λες να ηρεμήσω;》
《Άκουσε με σε παρακαλώ.Πρέπει να χαλαρώσεις.Όλα θα πάνε καλά》
《Τίποτα δε θα πάει καλά!Μ'ακους;Τίποτα!》,μου είπε και εν τέλει συμπλήρωσε,《τι είναι η ζωή Λάρρυ;Τι είμαστε εμείς;》

Αναστέναξα.
《Η ζωή είναι ένας σταθμός και εμείς οι άνθρωποι είμαστε οι επιβάτες που περιμένουμε το σωστό τραίνο.Αν αργήσουμε όμως,θα χάσουμε το συρμό.Ή αν βιαστούμε,θα μπούμε σε λάθος συρμό》
《Και εμείς τι πρέπει να κάνουμε αν χάσουμε το συρμό;Ή αν πάρουμε λάθος συρμό;》
《Θα κατέβουμε στην επόμενη στάση και θα πάρουμε το σωστό》

Αναστέναξε.
《Λάρρυ.Ώρες ώρες νιώθω ότι δε ξέρω τι είναι η ευτυχία》
《Και να σου πω κάτι;Κανένας μας δε ξέρει.Γιατί πολύ απλά,η ευτυχία είναι υποκειμενική.Δε μπορείς να ορίσεις την ευτυχία Τζέσικα.Είναι αδύνατο》

Πρέπει να πω ότι ήταν η καλύτερη συμβουλή που μπορούσα να της δώσω.Θα της έδινα κι άλλη,όμως αποφάσισα να κάνω κάτι που η αδερφή μου δε περίμενε να ακούσει.
《Πας καλά;》
《Ναι γιατί;》
《Λάρρυ.Θυμάσαι τι μου έλεγες προχτές;》
《Θυμάμαι》
《Και τώρα τι πας να κάνεις;》
《Το σωστό.Εσύ κάτσε εδώ.Θα γυρίσω σε λίγο》,της είπα και έφυγα από το νοσοκομείο τρέχοντας.Το πήρα με τα πόδια μέχρι ένα συγκεκριμένο σημείο.Το αστυνομικό τμήμα!

Όταν έφτασα στο τμήμα,μπήκα μέσα και αμέσως ζήτησα να με πάνε να δω τον κύριο Γουντ.Όπως και έγινε.Με πήγε στο κελί και όταν φτάσαμε,εγώ αμέσως έπεσα πάνω στα κάγκελα και είπα:
《Ηλίθιε!》
《Τι ευχάριστη έκπληξη.Μόνο εσένα δε περίμενα》
《Τι πήγες και έκανες;》
《Το σωστό》
《Το σωστό;Ο άνθρωπος χαροπαλεύει》
《Δε με νοιάζει.Για μένα πάντοτε ήταν ένας άχρηστος αντίπαλος》
《Που πάντα σε κέρδιζε》

Γέλασε.
《Δε ξέρω τι μου λες.Αλλά θα σε παρακαλέσω να φύγεις》
《Εντάξει.Θα φύγω.Αλλά να ξέρεις ότι δε γλιτώνεις την τιμωρία.Θα πληρώσεις για όλα.Ακούς;Για όλα!》,του είπα και έφυγα εξοργισμένος από το τμήμα.Βγήκα έξω και λίγα μέτρα παραπέρα ένιωσα κάτι να με ακουμπά.Ένιωσα τη γνωστή μορφή.
《Τι πήγες και έκανες;》
《Ό,τι έπρεπε Λάρρυ》
《Λάρρυ.Πρέπει να πάμε να συμπαρασταθούμε στην αδερφή μας》
《Αυτό κάνω Λάρρυ.Αυτό κάνω》,του είπα και ξαφνικά,η μορφή εξαφανίστηκε.Όταν γύρισα στην εντατική,η αδερφή μου με πλησίασε και μου είπε:
《Ήρθες;》
《Ήρθα》
《Τι πήγες και του είπες;》
《Τον έβρισα》
《Γιατί Λάρρυ;》
《Αδερφούλα.Το έκανα για εσένα》
《Γιατί όμως;》
《Γιατί κανείς δε πρέπει να χαλάει τη διάθεση της αδερφούλας μου.Κανείς δε πρέπει να σε πειράξει.Γιατί αλλιώς,τα βάζει με εμένα.Κατάλαβες;》

Μου χαμογέλασε.Την άφησα να πέσει στην αγκαλιά μου.Και σε αυτό το σημείο θα πω ξανά κάτι.Μη τολμήσει κανείς να πειράξει την αδερφή μου.Πάντως,πρέπει να πω επίσης ότι δε ξέρω τι θα γίνει με τον Τζέραλντ.Εγώ ακόμα πιστεύω ότι θα ζήσει.Αυτό θέλω.Και αυτό πιστεύω ότι θα γίνει.Μακάρι βασικά να ζήσει.Μακάρι...