Eva

.

How dare he!

Ang kapal ng mukha niya na magpakita sa harapan ko. At ngayon pa mismo?

Huh, Gobernador na siya? E, ano naman! Hindi ako takot sa kanya!

Inayos ko muli ang sarili at saka taimtim na tinitigan ang mukha sa salamin. Galit ako. Ramdam ko ang kumukulong dugo sa ilalim.

I want to last out to him, but how will I do that? I hate him so much! He just brings out the worst in me at this moment.

Calm down, Eva... Iba ka na ngayon. May narating ka na. May maipagmamayabang ka na sa kanya.

Tama. Iba na ako. Hindi na ako ang dating Eva na patay na patay sa kanya. Wala na ang Eva na iyon, dahin pinatay na niya!

I step out of the lady's room, feeling frustrated. I want to end this night, but I need to extend my patience, or else Judge Del Romero will notice.

"Eva..."

Namilog ang mga mata ko nang marinig ang boses niya... si Sebastian.

What the...

Humarang siya sa hallway, sa dadaanan ko sana pabalik. Walang ibang tao rito maliban nga lang sa amin dalawa.

I scoffed as we stared, and my blood sizzled again.

It's now or never! I don't care where we are. I just need to get this out of my chest.

"How dare you!" Mahabang hakbang ko patungo sa kanya at sa isang iglap ay tumama ang palad ko sa pisngi niya.

"Let me be clear, Sebastian! I did not sleep with your son!" Isang sampal ulit ang pinakawalan ko sa kabilang pisngi niya.

He didn't flinch and simply accepted the slap. I'm furious right now, and all that keeps replaying are the words he spoke five years ago.

Parang sirang recorder rin ito sa isip ko, at pabalik-balik. 

It was painful. The worst of the worst. Ni hindi man lang niya ako pinakingan noon... ni hindi man lang niya ako binigyan ng pagkakataon na ipaglaban ko ang sarili.

I waited for him to come for me because I thought he would eventually understand me. But I was wrong... He just abandoned me.

"I'm not a whore!" Pangatlong sampal ko sa pisngi niya.

"I wasn't anybody's whore because I was solely yours!" Turo ng hintuturong daliri ko sa kanya at nanginig ang laman ko.

"How dare you!" Pigil hinga ko at pumatak na ang luha ko.

Ang akala ko ay tapos na ito at nalagpasan ko na. Pero hindi pa pala. Hindi pala kailanman nag hilom ang sugat na iniwan niya.

"Eva..." he dipped his head halfway and looked back at me longingly.

"I'm sorry. . ."

My eyes widened a little bit more at that.

Sana nga pala ay hindi ko na siya tinitigan sa mata, dahil ayaw kong makita ang ganitong tingin niya sa akin.

How dare he say he's sorry after five years!?

Shit.

I let out a soft laugh and quickly dried my tears. Then, I shot back with my most outlandish glare.

"Sorry? Huh, for what?" Napailing ako. Ibang klase nga naman ang lalaking ito.

"I did not hear anything. Fuck you!"

Nilagpasan ko siya at mabilis ang hakbang ko pabalik sa function room. Nanginig ang tuhod ko, pero mas pinanatag ko ang sarili.

Kaya ko ito at kakayanin pa para sa trabaho.

Sebastian was my past, who inflicted so much on me, and I will no longer entertain the people who once looked down on me. They can go to hell for all I care!

Naupo ako pabalik at nakangiti na ngayon ay Judge at Graham. I inhaled deeply and then converse with them lively.

And then, three minutes later, Sebastian joined us. He was seated right across me, and my damn heart was palpitating fast again.

Dang it.

"What happened to your face, Gov. Why is it it's red?" si Graham sa kanya.

Kinagat ko ang pang-ibabang bibig at lihim akong tumingin kay Judge. Nakatingin siya kay Sebastian ngayon, at nalukot ang mukha niya.

I looked at Sebastian, who was looking at me intently.

"I'm allergic to something..." he cleared his throat as he answered Graham. His eyes were on me.

Pinunasan niya agad ang pisngi ng wet wipes. Meron ito nito sa lamesa.

Ngumisi akong konti at saka kumain na. Hindi ko na siya tiningnan dahil alam ko naman na dikit na naman ang mga mata niya sa akin.

"Which food are you allergic to?" si Judge kay Sebastian. Parang tinuro ng mga mata ni Judge ang mga pagkain na nasa harapan namin.

"Uhm, the macchiato..."

Nahinto ang kamay ko at saka inis na tinitigan siya.

Macchiato pala ha?

Ngumisi siyang bahagya at saka pinunasan ulit ang pisngi. Pulang-pula nga naman ito. Malakas ang pagkakasampal ko kanina at tatlong beses pa. Pero kulang pa 'yon! Kung pwede lang ay sa buong katawan niya, ay talagang gagawin ko hanggang sa ma kontento ako.

"Baka may na-e-halo na ibang sangkap, Gov," agap ni Graham.

"I'll be alright. I'm okay..."

I quickly glance at Sebastian, who is staring at me. I quietly chuckle and eat my food, choosing to ignore him.

Natapos ang meeting at sumang-ayon lang ako sa mga sinabi ni Judge. Wala na akong panahon para hindian pa ang mga sinabi niya, dahil wala na naman aking choice.

I have to serve the damn Governor of Cebu from now on. I am under his team's wing, and I will abide by the rules of protecting him as his legal counsel.

Sabay kami na umalis ni Judge nang matapos at peke akong ngumiti sa dalawa nang umalis kami.

I saw how Sebastian looked at me, and damn him. I will make sure to give him hell.

"Ano? Sino? Governor na siya ng Cebu!?" Nalaglag ang panga ni Tricia sa sinabi ko.

"Amye, alam mo 'to ano?"

Sabay kami ni Tricia na napatingin kay Amye ngayon. Kalmado siya habang kumakain ng mangga na hilaw na maraming asin at sili!

"Hmm, what's the point of telling you, Eva? I mean, that was five years ago, right? And besides, you are no longer living in Cebu. Malay ko ba na babalik ka pala?"

Nalaglag lalo ang panga ko at napakurap ako sa sarili.

Mali ko pa talaga ito ano!?

"But you should have told me, at least." Humalukipkip si Tricia.

"Ba't ko pa sasabihin sa 'yo, Tricia? Eh, hindi ka naman kilala ng tao. At isa pa, hindi ka na babalik ng Cebu 'di ba?"

Sa aming apat, ay si Amye lang ang pabalik-balik ng Cebu madalas. Nandoon kasi ang negosyo niya at kada linggo ang biyahe niya para sa produkto.

She monitors her suppliers here and helps board them every week. May isang branch din siya sa isang sikat na mall rito sa BCG, kaya madalas talaga siya rito. Ginawa na niyang regular sa buhay niya ang pabalik balik na lipad ng Cebu at Maynila at pabalik.

"But why did you not mention the Governor of Cebu? Malay ba natin na ex pala ni Eva ito?" Nilipat ni Tricia ang tingin niya sa akin.

"And in fairness, because he's a Grayson, he's famous." Iling ni Tricia sa akin. "At ngayon Governor? Shocks! What are the odds..." Halakhak niya.

I gritted my teeth as I tasted the most sour mango ever. Binitawan agad ito ng kamay ko at saka ininom ang tubig. Masyadong ma-anghang ito. Wala na akong malasahan kung 'di ang anghang lang at asim habang nag iisip.

"So, ano na ang gagawin mo ngayon, Eva?"

Napatingin ang dalawa na parang malaking problema ito.

Umismid ako at nagkibit-balikat.

"I'll just go with the flow... It's alright. I can take charge from now."

"Woahh... iba nga naman ang fighting spirit ng attorney natin." Akbay ni Tricia.

"Huwag kang marupok, okay? Huwag bibigay..."

"Che!" Inalis ko agad ang kamay niya sa balikat ko. Natawa siya.

Sinong marupok? Sinong bibigay? Hindi ako!

.

c.m. louden

Always vote for support. Thank you.