Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

23. Preparation


Eva

.

Ano kaya ang magandang sorpresa para bukas? Ano ba ang susuotin ko?

Panay ang pili ko ng mga damit rito sa loob nga mga ukay-ukay. Puwede naman sana ako bumili sa mall, pero mas type ko ang mga ukay-ukay dahil matibay at de-kalidad ang damit. At isa pa maraming puwedeng pagpilan.

"Anong hinahanap mo, Miss?" tanong ng tindera.

"Uhm, naghahanap ako ng sexy attire, Miss. Iyong kaakit-akit." Ngumisi ako. 

Talagang gagawin ko ito kay Sebastian ano? 

Ito lang din naman kasi ang naisip ko. Dapat may thrill ang gagawin ko. Mahal kaya ang ginawa niya. Kahit papaano ay makabawi naman ako.

"Dito, Miss, maraming seksing lingerie."

Sumunod ako sa kanya sa banda ng kung nasaan ang mga panty at bra.

There were many enticing lingerie options available, but nothing captivated me until I spotted a policewoman's outfit. 

Police attire ito, pero with a twist. May ideya na ako!

"Ito, Miss. Ito ang kukunin ko!"

Pina -laundry ko lang sa labas. Wala na akong maglaba. Hindi na ito matutuyo, dahil bukas ko na ito gagamitin. Bumalik ako sa dormitory pagkatapos, at namili ng iilang damit na dadalhin ko. Konti lang. Siguro dalawa lang. Hindi rin naman ako titira buong araw sa hotel, dahil may pasok ako sa university at trabaho.


"Walang hiya ka! Manloloko! Go to fucking hell, you asshole!"

Parang kampana at masakit sa tainga ang boses ni Tricia. Kalalabas ko lang. Bitbit ko ang malaking bag at iilang libro.

I will not spend the night here. Instead, I will stay at the hotel Sebastian has booked for me. I haven't been there before, and I intend to sleep and study tonight.

Nagtagpo agad ang titig namin ni Tricia. She looks messy from crying so much. Mabilis din niyang pinahiran ang mukha gamit ang kamay at inis akong tinitigan.

I smirked and walked past her. She did the same anyway as she stepped back inside her room.

Bahala siya! Mag-ingay siya buong gabi! Wala akong pakialam.


Dahil may pera na naman ako, ay nag taxi ako patungo sa hotel. Nakamamangha nga naman ang bungad ng hotel na ito. Magarbo at amoy mamahalin. 

Iniwan na ako ng taxi at maingat na akong humakbang patungo sa rotating door ng hotel.

So, this is what it feels like to be rich? It's unbelievable. The luxury around you is impeccable.

"Good afternoon, Ma'am. How may I help you?" Pormal na bati ng receptionist. Lahat sila napatingin sa akin, na para bang lamok ako na dumapo sa mamahaling bulaklak.

"Uhm, I have a reservation to this room." Ipinakita ko ang key card ng hotel.

Tumango ang magandang receptionist. Kinuha niya ito sa akin, at saka nag-check sa monitor.

"Okay, Miss Evangeline Gracie Serino?" tingin niya pabalik.

"Oo, Miss." Ibinigay ko agad ang ID ko. Ang work ID ang binigay ko. Ayaw kong ipakita ang student ID ko.

She checked thoroughly and nodded.

"Enjoy your stay, ma'am. Your reservations include meals, and you're welcome to access all the amenities as well. May pool sa itaas, gym, sports, at massage and spa. You are entitled to use everything for free, ma'am."

Mas lumawak lalo ang ngiti ko. Mabubuhay reyna yata ako rito ng dalawang linggo. Hindi na ako uuwi sa dorm.

"Miss Allen will escort you to your room, ma'am."

"Salamat!"

Matangkad ako ng konti sa Miss Allen na 'to. Naka-heels siya, habang flat shoes lang ang suot ko. She seems friendly as she looked at me.

"Your penthouse is located on the thirty-ninth floor, ma'am." Pinindot niya ito sa gilid.

Penthouse? Penthouse ang kinuha ni Sebastian? Okay lang naman ako sa kwarto lang. Hindi naman ako kaartehan.

Bumakas ang elevator. Mabilis kaming nakarating. At nang makalabas ay ang pinto agad ng penthouse ito. May numero.

Oh, I see... exclusive lang ang unit na ito sa mga VIP. Iyong pagpindot mo ng numero ay iyon na agad. Wala ng paligoy-ligoy.

Pinakita sa akin ni Miss Allen kung paano buksan ang pinto manualy at gamitin ang keycard. Exclusibo lang daw ito sa kung sino ang may hawak ng keycard.

"I believe the other one was with your partner, Ma'am?" May galak sa boses niya.

"Ha? Uhm, oo!"

I did not listen to her much. I know how things works inside this luxury. Hindi naman ako ignorante! Marami na rin naman akong nasubukan noon sa walang hiyang ex ko. Iyon nga lang, first ang ganito na luxury sa buong buhay ko.

"Enjoy your stay, Ma'am."

"Thank you."

It was surreal when she departed. I glanced around once more. It's difficult to accept, yet here I am, and I'll be here for the next two weeks.

Isa-isa kong inenspeksyon ang bawat gilid. Kahit pa sa drawer ay tiningnan ko kung may mga laman ito. The fridge is full of drinks and there's a welcome wine and chocolates. The warm beverages is unlimited. Breakfast is included and so are my other meals. Sadyang ginawa ito ni Sebastian na ganito. Mukhang mabubuhay reyna ako sa loob ng dalawang linggo.

I submerge myself in the warm bathtub covered in vanilla foam with petals of roses. May warm scented candles sa gilid. Sinulit ko na ito, dahil hindi naman nangyayari ang ganito araw-araw.

It's quite and I love it. Kahit pa nakapikit ang mga mata ko ay ang code of law ang iniisip ko. I tried to memorize its law for the upcoming trial.

Ang hirap maging law! Pero kakayanin para sa ekonomiya. Hindi ito nagawa ng ama ko, dahil sa kakulangan sa pera.

My father finished his political science course. He was clever and hard working. Naipagsasabay niya ang pamilya at pag-aaral. Maaga kasing nabuntis si Mama, at syemre ako iyon! Mukhang kasalanan ko pa yata kung bakit hindi siya nakapag law at namatay ng maaga. Pero ayon kay Mama, ay sadyang hanggang doon lang ang buhay ni Papa, dahil sa sakit niya.

Taoos na akong maligo at nakapagdamit na nang maayos. Medyo papalubog na ang araw at tanaw ko ito rito sa mismong balkonahe.

I opened the sliding door to let the fresh air gets in the place. Kahit pa sabin natin na puno ng polusyon ang syudad ng Cebu, ay hindi pa rin naman masama ang hangin. Mas presko pa rin naman ito kompra sa ibang syudad ng Pilipinas.

Ngumiti ako at ramdam ang konting init ng araw sa mukha. May bahid na takot sa puso ko, at ayaw kong magkamali ulit. Pero gusto kong sumabak ulit sa ngalan ng pag-ibig.

It's still early to commit, but I like him quite much. I feel at peace when I'm with him, and I've never felt this secure in my life before.

Ito nga siguro ang pinagkaiba sa amin ni Sebastian.

He is financially stable, and his treatment of me exceeded my expectations. I really like him, and crazy in love with him. 

Mahal ko na siya noong unang gabi pa lang na binigay ko ang sarili ko. Hindi ko man siya kilala ng lubusan, ay nagpapasalamat ako na gusto niya akong makilala talaga.

I guess it's about time to tell him about my past.


Tumunog ang cell phone ko. Nasa tabi ko lang ito. Nag-aaral na ako dahil wala na naman akong gagawin.

"Sebastian!?" I answered. We are on Facetime.

Namungay agad ang mga mata ko nang makita ang kabuuang mukha ni sa screen. Madilim ang likod niya at mukhang ang ilaw ay nanggagaling lang sa harapan. Medyo magulo ang buhok niya, pero ang gwapo pa rin. Nakangiti siya at mukhang may hawak na led pencil sa kamay.

"Can you guess where I am?" I twirled around to reveal my location to him.

"I'm studying." Pinakita ko rin ang mga libro sa ibabaw ng mesa.

"Are you a law student?" Ito agad ang unang lumabas sa bibig niya. Hindi ko pa pala nasabi ito sa kanya.

"Oo. Siguro mga tatlong taon pa. Malapit na."

"Good on you. I'm glad you like it there."

"Thank you! Where are you?" My eyes are focused on him now. I sat down.

"I'm at home, having a little break with work."

"Work? Are you working from home?"

Kaya naman pala ang dami niyang pera. Siguro tiba-tiba na work from home ang ginagawa niya. Nakaka-stress ang ganun!

"I typically leave my work at the office, Eva, but tonight is an exception. It's a big project."

Napaawang ang labi ko.

Ay mali ako. Hindi work from home, kung 'di proyekto.

"I see. . . " I twinkle my eyes. "Are you coming tomorrow night? Martes bukas ng gabi. Duty ko sa Rampage, ay este, duty ko sa 'yo." Pinagdikit ko agad ang labi at pilya akong ngumiti.

I can't wait to see him tomorrow. I've been looking forward to it and have made preparations.

"I'm not sure, Eva, but I will try."

Nawala ang ngiti ko. Dismayado sa naging sagot niya.

"If you can't make it tomorrow night, puwede naman sa susunod na gabi. I'll be staying here every night, Seb."

Ayan ha! May options ka na. Please lang!

"Alright... let's see how it goes. I may catch you tomorrow. Good night, Eva," he said smoothly, flashing an attractive smile.

Shit naman oh, dinadaan niya ako sa ngiti at kaba. Na-e-excite tuloy ako.

.

c.m. louden

always vote for support. Thank you!

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro