◖FIRST ENCOUNTER◗ 　

She was walking confidently on the airport's lobby. May halong pagmamadali ang mga hakbang niya pero bakas pa rin ang pagiging elegante. Dala-dala niya ang may kabigatang travel bag.

A single sweat slide down her face which made her more irritated. Ang init-init kanina pa talaga siya na h-high blood, may mga pasahero pang hindi marunong tumingin sa daan kaya nakaka bunggo.
Galing pa siyang Jeong-do, South Korea, for 1 month vacation pero dalawang linggo palang siya roon e nakatanggap na siya ng tawag galing sa ina at pinapauwi siya ng mga ito dahil may emergency raw.

She doesn't even know kung anong emergency, hindi naman sinabi.

Emergency tapos siya pa ang pinauwi, 'di nalang tumawag ng pulis, bombero, doctor o kung sino man na angkop sa klase ng emergency nila.

Argh! They are ruining my vacation!

She was midway out kaya medyo nakahinga-hinga na na siya ng maluwag.

"Final-

ARAY!"
Finally, finally sana but there's someone stupid who bumped her causing her to fall on the ground.
Napapikit siya, sa lakas ng impact daig niya pa ang "sinipa".

"Oww!?" a voice said.
She look up and she,

She,

She blink a couple of times... Did I saw an angel!? No it's a devil- her mind shout.

In front of her, standing tall is a handsome lean man with red kissable lips, pointed nose, and perfect set of hazel brown eyes.
She bit that the man has same age with her or a year older maybe- gusto niyang magmura yung malutong. "Gwapo pero stupido"

Tumaas ang kaliwang kaliwang kilay nito kaya nangunot ang noo niya.

"You really have the confidence to raise your brows at me?" ani ng isip niya. Dahil ang kapal naman talaga ng mukha ng taong kaharap niya, nakuha pang taasan siya ng kilay samantalang may kasalanan ito sa kanya.

She winced in pain. Masakit ang balakang niya, it feels like she broke some of her bones.
Kaya tiningnan niya ito sa mukha, iyong matalim pero manhid ata at deadma lang siya. Nanatili lamang itong naka tayo at walang ginawa para tulungan siyang tumayo.
Mas lalong kumulo ang dugo niya.

"The nerve!?" she whispered.

"Are you stupid or something? Ang laki ng daan naka bangga ka pa rin!" singhal niya rito habang pilit na tumayo.
Despite of the pain, she made her face void of emotions. Ayaw niyang mag mukhang mahina sa harap ng ibang tao.

"Something babe. And sorry if I bumped into you, di kasi kita nakita" he said habang namulsa sa harap niya na parang wala lang. Halatang nang-aasar.

"Something babe huh? hayop!" gusto niya sanang isigaw kaso nakakawala ng poise.
Namula ang buong mukha niya sa galit. At aba 'di daw nakita! She calmed her nerves, she don't want to make scandal in public.

"Bakit bulag ka ba para 'di mo ko makita ha!?" she hissed in a low but firm voice. Parang lahat ng init na absorb na ng katawan niya dahil pakiramdam niya kunti na lang sasabog na siya sa galit. But she remain the proper composure.

"No. I'm not blind it's just that you are too small for me to notice," he said as his lips curve and form into a smirk.

Nangangalaiti siya sa galit. She wanted to smack his face cause how dare him!

Isang lapastangan!
No one ever did this things to her.
No one dares to insult her.
Such an insolent jerk!

Dahan-dahan siyang lumapit sa lalaki. 'Tsaka siya ngumiti rito. She shows her enticing smile, yes, it's a very seductive one.

He gulped hard as she come closer. She looks so beautiful and hot at the same time with her black high waisted shorts and white bralette cover with a see-through coat, litaw na kita ang kanyang maputing tyan at pusod dahil sa suot.

Habang palapit siya ay naaamoy niya ito.
Hmh~ he smell good, very manly and it's somehow captivating.
She saw how he eyed her, it was so intense and hot?
He was gazing at her body especially at the chest part.
"Oh! Enjoy the view jerk, cause after this you can't do it anymore."

She smirks at him and with all her strength...

She punch him on his face.

Kumawala agad ang ngisi sa labi niya habang nakatingin sa lalaki na sapo-sapu ang mukha. A satisfied smile comes out on her lips. Mabilis niyang kinuha ang travel bag niya saka lakad takbo na lumabas ng airport.

Narinig niya pa ang pagmumura nito pero wala siyang paki. Doon niya lang din napansin na ang daming nakatingin sa kanila. Sarap mag flip hair.

And oh, serves him right!
Mali siya ng taong binangga, she is Airenne Salazar at wala siyang inaatrasan.

Agad siyang sumakay ng taxi at nagpahatid sa bahay ng magulang niya. Yes, bahay ng magulang niya dahil mag-iisang taon na rin simula ng bumukod siya sa mga ito. She is currently living in a high paid condominium.

Napangiwi pa siya pagka-upo sheyms~ parang kaylangan niya ata talaga mag pa x-ray. "Pag may nabali talagang buto sa balakang ko hahanapin ko talaga siya at tatadtarin ng bala," she murmured.

Habang tinatanaw ang nag tataasang mga building sa paligid ay bumalik uli sa kanya ang hitsura nong lalaki habang hawak ang mukha nitong sinapak niya.

She chuckled. Kaya napatingin ang taxi driver sa kanya. She throw the driver a deadly glare. Hindi niya alam na tumatawa na pala siya. Umirap siya sa driver, "anong karapatan niyang tingnan ako na parang nababaliw na!"

Padabog siyang bumaba sa taxi, na h-high blood na naman kasi siya dahil kay manong driver. Though wala na man itong sinabi at tumingin lang sa kanya na para siyang weirdong tao... mabilis lang talaga mag shift ang mood niya dahil sa init at sa sakit ng balakang.

"Maam Airenne, kumusta po?"
"Kami na po ang bahala sa mga gamit mo, maam."
Mga katulong nila ang bumungad sa kanya pag bukas ng pinto. Hindi siya nagsalita at hinayaan lang ang mga ito na iakyat sa taas ang mga gamit niya. Siguro ay dito muna siya matutulog ng ilang mga araw.

Mula sa kanyang pwesto ay kitang-kita niya na ang patakbong pagbaba ng kanyang ina sa hagdan.

"Airenne, welcome home baby" napairap na lang siya. Her mother hug her with so much excitement parang ilang years sila hindi nagkita.

Inilibot niya ang paningin sa loob ng bahay at pinakiramdaman ang paligid pero wala na mang kakaiba.
Tiningnan niya rin ang ina, pero wala na mang mababakas na problema sa mukha nito, in fact, blooming pa nga ito. Napairap uli siya ng mapansin na pulang pula ang labi ng kanyang mama.

"Ano bang emergency ang sinasabi niyo Ma?" she asked her. Mas sinuri niya pa ang paligid at kapansin-pansin ang mga bagong glass vase na naka display malapit sa hagdanan at meron din sa may pintuan.

Tumikwas ang kilay niya, saan naman kaya galing ang mga ito?

"Nuh~ baby bukas na lang natin pag-usapan. Glad you're home." her mother said while smiling brightly.
Parang kakaiba ang nararamdaman niya rito. She smell something fishy, really fishy.

"Whatever! Saan si Dad?" Tanong niya habang umaakyat sa kwarto. Masakit ang katawan niya pati ulo.

"Nasa work baby. Magpahinga ka muna, baba ka na lang dito mamaya." she said as she walk through the kitchen.

Nasa huling baitang na siya ng hagdan ng mapansin ang dalawang naglalakihang crystal vase sa gilid. Pag-alis niya wala pa ang mga ito, buti sana kung hindi babasagin. Pag nasipa niya 'to at gugulong pababa, ay 'tyak na magkaka pira-piraso talaga ang mga ito.

"Ma! Ba't ang daming vase? Para saan naman ang mga ito?" Kunot noong tanong niya.

Ngunit hindi ata siya narinig dahil hindi sumagot. Humakbang siya pabalik ng isang beses.

"Ma! " nakaka bother lang kasi ang naglalakihang vase, dahil imposible namang binili ng mama niya. Sa pamilya nila walang mahilig sa vase, may mga vase sila pero maliliit lang.

"Huh!? Anong sabi mo?" Nakangiting tanong nito, halatang good mood.

"Yang mga glass vase," ani niya sabay turo kung nasaan ang nakapwesto ang mga ito.

"Oh!" she chuckle a bit. "A gift from a dearest friend."

Kumindat pa ito bago bumalik sa kusina.

Feeling bagets!

Napairap na lang siya sa kawalan. Sarap pasabogin nitong bahay.

To be continued.

🥀Note: This chapter has been REVISED. Thank you for reading and or re-reading.

I'll accept constructive criticism😘

You can leave your vote and comment/s.