(22.04.2020)

Dla pewnego Mostu.

świat jest fałszywą melodią
Kąpie się w chwale niesprawiedliwości
Pożąda, ale często nie oddaje
Darzy złych
Obdarowani nie tracą
Jakby nie byli ludźmi
Choć mają ludzkie ciało
I nieludzkie uosobienie

Wszechświat to poezja o tragedii
Recytuje się ją świtem niby nadzieją
Dobrzy rozumieją różnice
Żyją we Wszechświecie, zdala od świata
Świat jest na pozór piękny
Wszechświat prawdziwy
W nim żyją Poeci
Zagubieni Zatraceni
Stojący przy torach

Stoimy przy torach

Bzdurzymy
Wymyślamy szczęśliwe zakończenia
A potem o nich zapominamy
Rwąc strony

Choć to Wszechświat

Wybaczmy mu