Fenna

Ik word wakker in de armen van Evert. Snel sta ik op en besluit om een ontbijtje voor hem, Nienke en Brecht te maken. Langzaam kleed ik mezelf aan en loop naar beneden. Daar maak ik een ontbijtje voor Evert, Nienke, Brecht en mezelf. Dan loop ik weer naar boven en maak de meisjes wakker.

Nienke wordt als eerste slaperig wakker. Nienke is de oudste dochter van Evert.

'Hé mam...' zegt het meisje slaperig met een glimlach.

'Sst... Papa slaapt nog.' Ik help Nienke uit haar bed en het meisje kleed zichzelf aan. Dan maak ik Brecht wakker en die kleed zichzelf ook slaperig aan.

Dan voel ik een hand voor mijn ogen en hoor Nienke en Brecht lachen. Het is Evert.

'Goedemorgen, schoonheid,' zegt hij en laat zijn hand voor mijn ogen zakken en draait mij om, dan kust hij me op mijn mond en ik kus terug.

'Bah...' zeggen Nienke en Brecht tegelijk en lopen lachend naar beneden.

'Het zijn echt schatten van kinderen, maar wel enorme boefjes,' zeg ik lachend en geef Evert snel nog een kus en dan lopen we naar beneden.

Om 8 uur brengen Evert en ik de meiden naar school en vertrekken daarna naar het politiebureau.

Met een zucht ga ik achter het bureau zitten wat me en vragende blik van Evert en de rest van het team oplevert.

Evert

De hele weg naar de school van Nienke en Brecht was Fenna stil. Ook tijdens het rijden naar het politiebureau was ze stil. We zijn al een poosje bezig met een zaak die ondertussen vastloopt. Misschien dat dat Fenna dwarszit? Dat kan eigenlijk niet... Zo is Fenna wel, maar deze zaak heeft niks te maken met Fenna en haar verleden... Er moet iets anders zijn en ik ben vastbesloten om daar achter te komen.

Fenna

Ik weet niet precies wat mij dwarszit... Iedereen kijkt mij vragend aan en daar kan ik niet tegen. Ik loop weg en ga naar de toiletten. Het wordt mij even teveel en de tranen beginnen over mijn gezicht te stromen. Snel veeg ik de tranen weg als er op de deur word geklopt. Ik kijk in de spiegel, er is niet veel te zien... Maar wel dat ik heb gehuild. Ik plens wat water in mij gezicht die ik daarna droogveeg. Nu zie je er bijna niks meer van. Ik doe de deur open en zie Liselotte staan. Aan haar kan ik het op zich wel vertellen. Zij vertelt mij ook altijd alles, bijna alles... Liselotte loopt de toiletruimte in en omhelsd me als ze mijn gezicht ziet.

'Wat is er aan de hand?' vraagt ze zacht. Ik laat haar de zwangerschapstest zien die ik net heb gebruikt...

'Ik ben zwanger...' zeg ik zacht.

'Maar dat is toch leuk? Of ben je bang dat Evert het niet wil houden?' Zoals gewoonlijk weet Liselotte waar ik aan denk en ik knik.

'Ik weet niet hoe ik het hem moet vertellen...'

'Ga vanavond anders uit eten met hem en dan vertel je het tijdens het eten,' zegt Liselotte.

'Goed idee.' ik plens nog één keer wat water in mijn gezicht en dan lopen we samen terug naar het team. Niemand staart me meer aan, gelukkig.