Chapter Thirty Six

Paano Kung

"Are you okay?" Bulong ni Jen sa akin.

Tipid ko siyang nginitian bago tumango.

"I'm fine."

Nakita kong ngumiti si Blaire sa gawi ni Marcus. Kita ko rin ang pagiging emosyonal ng huli. Kahit na pigilan niya 'yon ay ramdam ko. Damang dama ko ngayon ang lubos na panghihinayang niya.

The wedding was perfect.

Natapos ang lahat ng hindi tumututol si Marcus. Taliwas sa biro ng lahat. He just made fun of it and acted like he totally moved on from his relationship with Blaire.

"Ayos ka lang?"

Tanong ko matapos naming makabalik sa sasakyan at binabaybay na ang daan patungo sa reception ng kasal.

Bumuntong hinga siya at tumango.

"I am fine..." He answered.

Napalunok ako ng sulyapan niya ako.

"Parang hindi."

Umiling siya at itinuon ng muli ang atensiyon sa daan.

"You now you can't hide that from me Marcus. Kilala na kita."

Hindi niya ako kinibo. Sa pagkakataong 'yon ay ramdam ko ang tila pagbigat ng aura sa paligid namin.

"Turn right." I said when we reached an intersection.

"Huh? Akala ko ba sa Le Sireneus ang reception?" Nalilito niyang tanong sa akin pero minaniobra rin naman ang sasakyan sa sinabi kong direksiyon.

"We're not going there. Alam kong mahirap parin sa'yo ang nangyayari ngayon at alam kong maiintindihan ni Hermes kung hindi na tayo pupunta. Ako na ang bahala."

"But Mir-"

"Come on! I don't want you looking sad while they're celebrating the best day of their lives! Huwag na tayong magdala ng negativity sa party! How about we make our own para sumaya ka naman kahit paano?!" Ngumisi ako at itinuro sa kanya ang shortcut patungo sa Bijoux.

Natatawa siyang umiling.

"I am happy."

"Well you look sad mister!" Giit ko, "Stop it Marcus. Come on! Iinom natin 'yang natitirang sakit mo sa puso!"

Natawa siya doon. Hindi ko na alam kung paano ko naipagpilitang malungkot siya kaya nanalo ako sa usapan.

Tinulungan niya akong tanggalin ang kulay cream kong vest at pagkatapos ay inalalayan akong makaupo sa bar area.

Matapos ilapag ng waiter ang order namin ay agad ko iyong inilagay sa kanyang harapan. Tumikhim ako at inayos ang sarili bago magsimula.

"So... Cheers to moving on?!" Magiliw kong sambit.

Hindi man sigurado ay sinakyan na lang ni Marcus ang lahat ng trip ko.

Hanggang sa dumami ang tao at umingay ang club ay hindi kami natigil sa pag-inom.

"Hindi ko alam kung anong nakita mo sa gagong 'yon!" Natatawa niyang bulalas ng mapadpad ang usapan namin kay Tyrone.

Lahat nga yata ng topic namin ay tungkol sa mga ex namin dahil sa tema ng mga shots naming 'moving on.'

Halos hindi na ako makahinga habang tawang tawa ako sa hindi malamang dahilan.

We're probably drunk, right?

Nagpalit na ng bartender pero nandito parin kaming dalawa.

"Bakit? Maybe I'm just attracted to him! Gwapo siya at mukhang matino!" Humagikhik ako at ininom muli ang panibagong shot ng alak.

"'Yon lang? Kasi mukhang matino at gwapo kaya nagustuhan mo?"

Umirap na ako at sinapak siya sa braso.

"You're being mean! Gano'n naman talaga kapag nagmahal ka Marcus! Nagiging bulag ka!"

Natatawa niyang sinang ayunan ang sinabi ko. Dalawang shot pa ng alak ang nainom namin bago kami nagdesisyon na umuwi.

"Whoa!"

Inakbayan ako ni Marcus ng tumayo na kami at sinubukang lumabas ng club.

Pareho kaming lasing na at wala akong ideya kung paano pa kami nakalabas ng club ng hindi natutumba.

Wala kaming ginawa kung hindi ang tumawa ng tumawa sa walang katuturang dahilan!

Ikinuha narin kami ng cab dahil sigurado akong hindi na kaya ni Marcus ang magmaneho at baka sa ibang dimensiyon pa kami mapunta kapag pinilit niya.

Walang humpay ang pang uusisa ng mga taong nadaraanan namin papanhik sa kanyang apartment pero ni isa ay wala na akong inintindi. I'm too drunk to even care!

Pasalampak na naupo si Marcus sa couch kaya naman nadala niya ako doon. Kahit na ramdam ko ang bahagyang pag-ikot ng mundo ko ay nagawa ko paring pumunta sa kusina at kumuha ng tubig para sa aming dalawa.

"Nagugutom yata ako..." Natatawa kong sabi matapos uminom ng tubig at makabalik sa tabi niya.

"Pizza?"

I nodded.

Umorder si Marcus ng pizza at siya rin ang kumuha no'n ng dumating ang delivery boy.

Habang tinatanggal ko ang suot kong sapatos ay napasalampak ako ng upo sa ibaba ng couch. Iyon ang pwestong naabutan ni Marcus kaya doon narin siya umupo.

Pakiramdam ko'y nagbunyi ang kabuuan ko ng maamoy ang mabangong aroma ng pizza. Damn! Sana pala nakikain muna kami bago kami naglasing!

Ibinaba ni Marcus ang hawak niyang beer sa nasa harapan naming coffee table.

Nakadalawang pizza na ako bago ako huminto at gawing tubig ang dala niyang beer. Gano'n din ang ginawa niya ng matapos ang pagkaing nasa bibig. He burped.

Nagtawanan na naman kami. Shit! Alak pa ba ito o baliw na kami?

Nang mabusog ay itinabi na ni Marcus ang pizza at ipinagpatuloy ang pag inom.

Sa paghinto ng mga mata ko sa kabuuan niya ay parang muli ring nahinto ang pag galaw ng mundo ko.

Gaya noong sa kasal ng kapatid ko...

Mamula mula ang mukha ni Marcus at ang dibdib niyang bahagyang nakabalandra sa harapan ko gawa ng bukas na mga butones ay namumula rin.

Napalunok ako ng makita ang pagtaas baba ng adam's apple niya matapos uminom.

Nagsimula na namang magseryoso at magwala ng puso ko. Bakit kailangan niyang maging ganito ka-gwapo sa paningin ko? Oo nga at gwapo rin naman si Tyrone pero kahit kailan ay hindi ko siya pinuri gaya ng pagpuri ko sa tuwing natititigan ang isang ito...

Matapos maubos ang laman ng beer na hawak ay humilig siya sa couch at sandaling pumikit na tila kinakalma ang sarili. Inabot ko naman ang remote control na nasa lamesa at walang paalam na binuksan ang stereo.

"Ain't never felt this way... Can't get enough so stay with me."

Bumukas ang mga mata niya at wala sa sariling napatitig sa akin.

Pakiramdam ko'y may naghabulang mga kabayo sa puso ko ng harapin niya ako. Alam kong umiikot na ang mundo ko pero mas lalo pa yatang dumodoble ang lahat dahil sa mapupungay niyang mga mata.

"Mir..."

Dahan-daan kong ibinaba ang boteng hawak sa aking gilid. Napalunok ulit ako ng makita ang pagpawi ng kahit na anong tuwa sa kanyang mukha.

He looked at me like looking right into my soul. Wala akong maisagot. Tanging ang magandang musika sa paligid at malakas na tibok ng puso ko ang naririnig ko.

Muli siyang lumunok bago magsalita,

"Paano kung naging matapang ako?"

Kumurap kurap ako sa kanya. Sa kabila ng pamamanhid ng buong katawan ko ay ramdam ko parin ang marahas na pag-aalburoto ng puso ko.

"H-Ha?"

Bumaba ang tingin niya sa mga labi ko kaya wala sa sariling nakagat ko 'yon.

"Paano kung hindi ako naduwag na mahalin ka noon?"

Ramdam ko ang pagdaloy ng tila malamig na hangin sa kabuuan ng katawan ko matapos marinig ang mga tanong niya.

Uminit ang gilid ng mga mata ko. Hindi ko na alam kung ano ang dapat kong sabihin. Kung ano ang dapat kong gawin.

Lasing lang ba ako o tama ang narinig ko? Tama ang pagkakaintindi ko sa mga tanong niya?

Humilig siya sa couch. Itinukod niya ang siko sa upuan at inihilig ang ulo sa kanyang palad. Lumapit rin siya sa akin at muli akong tinitigan sa nakakabaliw na paraan kaya hindi ko na napigilan ang tuluyang pawawala ng puso ko.

"Marcus-"

"Paano kaya kung sinunod ko 'yung puso kong mahalin ka noon. Paano kung hindi ako nagpatalo sa mga pagdadalawang isip ko? At some point alam kong ramdam mo 'yon Mir. Ramdam mong mahal kita at totoong minahal kita..."

Mas lalong pumungay ang nakakahipnotismo niyang mga mata.

Nang bumabang muli ang tingin niya sa labi ko at umurong pa palapit sa akin ay buong puso ko ng sinalubong ang labi niya.

"Oh, my heart hurts so good
I love you, babe, so bad, so bad..."

Ang sakit ng puso ko.

Ang sakit sakit dahil sa walang humpay na pagtibok ng napakalakas. Gusto ko pa siyang pakinggan pero tingin ko'y narinig ko na ang noon pa may gusto kong marinig na mga salita.

Tumulo na ang mga luha ko ng hapitin ni Marcus ang katawan ko padiin sa kanya kasabay ng pagsagot niya sa uhaw kong halik.

Ilang boltahe ng kuryente ang dumaloy sa katawan ko ng maramdaman ang kamay niyang patuloy ang paghaplos sa aking likuran. Ikinawit ko ang mga kamay ko sa kanyang leeg para mahalikan siya ng mas mabuti. Mas malalim... Mas uhaw...

Hindi ko alam kung mas magaling lang ba talaga siyang humalik kay Tyrone o ano dahil ang halik niyang ito ay hindi ko maikumpara sa huli. Ibang iba si Marcus sa lahat. Sa lahat lahat...

Nahinto siya sa paghalik sa akin ng maghiwalay ang mga labi namin pero muli ko siyang hinalikan. I pulled him closer. Hindi ko na alintana ang natabig kong bote ng beer sa pagbagsak namin sa sahig.

Ni hindi ko narin inintindi ang malamig na likidong bumasa sa aking braso dahil doon.

I'm more focus on what we are doing. Nanghina ang buong katawan ko sa pagbaba ng halik ni Marcus sa aking leeg matapos niyang mailapat ng tuluyan ang katawan ko sa carpeted floor.

Naramdaman ko ang sandaling paghinto niya kaya naman muli ko siyang hinalikan sa labi. Wala na akong maisip kung hindi si Marcus at ang mga sinabi niya kanina.

"Mir... You're drunk..." Tila hirap niyang sambit.

"Just kiss me Marcus... Please..." Paos at nauutal ko namang sagot.

I found myself naked in front of him, gano'n din siya.

Nakasandal si Marcus sa couch habang ako ay nasa ibabaw niya. Pulang pula lalo ang mukha niya partikular ang kanyang tenga habang pinagmamasdan ang kahubaran ko.

Napalunok ako ng bumaba ang mga mata ko sa kanyang katawan. Pakiramdam ko'y umaapoy na ang buong katawan ko ngayon.

Sa pagtitig ko pabalik sa mapupungay na mata ni Marcus ay dahan dahan ko ng inangat at ibinaba ang katawan ko pasalubong sa kanyang kalakihan.

Napakapit ako sa kanya ng maramdaman ang pagkirot no'n. I felt Marcus hand lifted me up pero huli na.

"Mir!"

Umiling ako at muling ginawa iyon sa kanyang ibabaw. I didn't mind the pain. Hindi ko rin alintana ang nag uunahang pagtulo ng mga luha ko dahil sa sakit. At mas lalong hindi ko inintindi ang pagpigil ni Marcus sa akin.

"Mirthene... fuck..." He blurted when I did it again.

Bahagya niya akong inalis sa pagkakayakap sa kanya. Ang pangamba kong tuluyan niyang pag-alis sa akin ay nawala ng mabilis niya akong hinalikan.

Napadaing ako dahil doon. His kiss is just comforting. Parang nawala ang lahat ng sakit at napalitan na ng nakakaliyong pakiramdam.

Maingat niya akong binuhat kaya napakunyapit ako sa kanyang leeg.

He's still inside me. Kahit sa paglalakad niya patungo sa kung saan ay hindi niya inalis 'yon.

Sunod ko na lang nadama ang paglapat ng katawan ko sa malambot niyang kama.

Nang maiayos niya ako ng pwesto ay sinubukan kong gumalaw muli pero mahigpit ang naging pagpigil niya sa balakang ko.

Bumaba ang ulo niya sa gilid ng aking leeg. Nagsitayuan ang lahat ng balahibo ko sa katawan ng maramdaman ang mabibigat niyang paghinga doon.

I tried moving my hips again but I couldn't.

"Don't... Let me do it slower baby..." He said in his husky voice.

Kahit na labag sa loob ko ay sinunod ko siya. Bumagal ang bawat paghalik niya sa aking labi pababa ng aking leeg... Fulfilling his promise the he'd be gentle this time.

Napaigtad ako ng marating ng mainit niyang labi ang tuktok ng aking dibdib. Hindi ko na napigilan ang pagsabunot sa kanyang buhok.

"Marcus... Ah!"

Napasinghap ako dahil sa unti-unti niyang pag-alis sa akin at muling pagpasok sa pinaka-maingat na paraan.

I didn't feel the pain anymore. Sa bawat pag galaw ni Marcus ay tanging nakakabaliw na sensasyon na lang ang nararamdaman ko.

Bumalik ang mga halik niya sa mukha ko. Sa magkabilang pisngi ko na pinapawi ang mga luhang naroon.

He eventually move at his own pace. Iyong ritmong halos bumaon na ang kuko ko sa kanyang likuran.

"Marcus... I think I'm... I'm..." Namamaos kong bulong sa tenga niya.

"Hold me tight... Just hold me Mirthene. Damn!" Hirap niyang sambit.

He groaned and moves faster. Tila gusto akong sabayan sa sukdulan. With his hard, fast and deep thrusts... We both reached our climax.

Ipinikit ko ng mariin ang mga mata ko habang hinihintay na humupa ang pakiramdam ng narating namin ni Marcus.

Maingat niyang ibinaon ang kanyang ulo sa aking leeg habang iniiwanan ng maliliit na halik 'yon. Hinigpitan ko ang yakap sa kanya.

"I love you Marcus..." Mahina kong bulong.

He didn't respond.

Hindi ko alam kung anong dapat kong maramdaman ngayon. Kahit na tapos na ang ginawa namin ay ramdam na ramdam ko parin ang kabuuan niya sa'kin. I can still feel my flesh pulsating because of his massive shaft.

Nang umalis siya sa ibabaw ko at tumabi sa akin ay iniyakap niya ang kamay sa aking bewang. Bumagal ang paghinga niya. Wala sa sariling hinaplos ko ang nakapikit na si Marcus...

He's sleeping. I know he's tired. Hindi ko na alam kung paanong nangyari ang mga nangyari pero kahit isang guhit ng pagsisisi ay wala akong naramdaman.

He groaned when my fingers touched his red lips pero nanatili siyang nakapikit.

Ilang minuto kong pinagbigyan ang sarili kong titigan siya ng ganito. Naging emosyonal na naman ako... Lasing lang ako 'di ba?

Ipinasada ko ang aking dila sa aking labi ng muli kong haplusin ang kanya.

Para akong namagnet ng mga labi niya. I kissed him once more. Pagkatapos no'n ay ibinaon ko ang maliit kong katawan sa malapad niyang dibdib.

Sa pagyakap ko sa kanya ay saka naman ang pagsambit niya ng napakahina ngunit klarong mga salita sa tila nananaginip nang tono.

"I love you... I love you too, Blaire..."