Mijn helden
Je voelt je hartslag sneller gaan met de minuut, het is bijna zover.

Dit mag je niet verpesten, je bent het middelpunt. Alle aandacht zal voornamelijk op jou gericht worden.

Je staat middenin de grote menigte op de markt.

Nog een paar tellen en dan, het is tijd! De kerkklok slaat twee uur.

Vanuit de verte hoor je de beginnoten van 'Idol' al spelen.

Je begint met de eerste passen in het midden van alle mensen en al snel hebben ze door wat er gebeurt.

De menigte gaat uiteen en langzaamaan volgen de anderen mee met het dansje.

Je kijkt snel achter je en ziet dat de hele groep gevolgd is, maar wat vreemd is is de onbekende jongeman naast je.

Hij draagt een vissershoedje en een mondmasker waardoor je eigenlijk niks van zijn gezicht ziet.

Het enige wat je wel ziet en wat goed opvalt zijn de bewegingen die hij allemaal zonder problemen uit voert.

Hij hoorde niet bij de groep waarmee de flashmob gepland was, hij doet gewoon mee.

Je laat het maar van je afglijden en danst het dansje uit, tot de laatste pas waarbij je zou moeten draaien.

Je verliest je evenwicht en valt maar nog voor je echt de grond raakt vangen de sterke armen van de onbekende jongeman je op.

Julie staan in het midden van de groep, jij in zijn armen terwijl al de andere dansers de andere kant opkijken omdat zij wel de laatste pas correct hebben uitgevoerd.

Even is het stil maar dan wordt het marktplein al gevuld met applaus.

De jongen laat je los en je zet je stevig recht, je klapt mee voor je dansgenoten en samen buigen jullie terwijl het publiek verder klapt.

Als jullie allemaal een buiging hebben gemaakt doet de onbekende man tekens naar je dat je weer moet buigen en dat doe je met veel plezier, het applaus wordt nog luider.

Nadat je je hele dansteam gefeliciteerd hebt zie je dat de onbekende jongeman ergens alleen aan een tafeltje zit.

Je gaat naar hem toe en stopt aan zijn tafeltje.

Hij kijkt op en ook al zie je zijn gezicht niet helemaal, je ziet wel dat zijn mondhoeken omhoog kruipen.

Hij doet tekens voor je om te gaan zitten maar zegt nog steeds niets.

'Ik ben Soo Y/N, je danst echt geweldig moet ik zeggen. Geïnteresseerd om je bij mijn dansschool te voegen?' Vraag je hem beleefd.

Hij lacht en je wangen tinten roder.

'Bedankt, maar ik zit al in een dansgroep om het zo te zeggen.' Wijst hij af.

Even kijk je hem sip aan maar herpakt je meteen weer naar je glimlach zoals gewoonlijk.

'Geen probleem, begrijp ik volkomen. Ik moet je ook nog bedanken om me op te vangen, ik heb het hele dansje verknalt.' Mompel je beschaamd naar hem.

'Hoezo verknalt? Je danste het geweldig! Daarbij, dat is nu eenmaal het voordeel als iemand je opvangt. Niemand zal het doorhebben dat het er niet bijhoort, buiten de dansers zelf dan.' Lacht hij naar je.

Je knikt en bedankt hem weer.

'Goede nummerkeuze btw, je danstalent komt er super goed in over.' Zegt hij en je lacht.

'Ik zal nooit zo goed zijn als Hoseok van BTS, toevallig al van hem gehoord? Zij zijn de reden dat ik ben beginnen dansen, dit was een beetje bedoeld als eerbetoon aan mijn helden.' Leg je hem dromerig uit.

Hij lacht en krabt aan de achterkant van zijn nek, snel grabbelt hij zijn portefeuille uit zijn achterzak en legt wat geld op het tafeltje.

Hij drinkt zijn sprite in één keer uit en zet zich recht.

Hij steekt zijn hand naar me uit en met zijn andere haalt hij zijn mondmasker langs één kant van zijn mond.

'Ik heb me nog niet proper voorgesteld, Jung Hoseok.' Zegt hij en glimlacht naar je.

Je schudt langzaam zijn hand en staat hem geschokt aan te kijken.

'H-Hoseok? Jij bent-!' Roep je maar wordt onderbroken door hem dat snel zijn mondmasker weer goed opzet en zijn hand over jouw mond legt.

Je staart hem met grote ogen aan.

Hij grijpt met zijn andere hand de jouwe vast en sleurt je weg van het cafeetje waar jullie alle aandacht al gestolen hadden.

Hij begeleid je een paar straten verder en uiteindelijk een gebouw binnen.

Als jullie er zijn verwijdert hij zij hand van je mond en valt hij meteen open.

Je krijgt geen degelijke zinnen, noch woorden uitgesproken.

Je blijft hem met open mond aankijken en hij grinnikt. Hij plaatst zijn wijsvinger op je kin en duwt je mond weer dicht.

Dit brengt je meteen uit je trans van de extreem knappe jongen voor je en je schud even met je hoofd om jezelf weer helemaal op aarde te brengen.

Hoseok lacht om je gedrag en laat een hand door zijn haar glijden.

'Waar zijn we?' Vraag je als je beseft dat je ergens onbekend bent.

'Ik dacht dat je het nooit zou vragen!' Glimlacht hij breed naar je.

'Welkom in mijn persoonlijke dansstudio!' Glimlacht hij, je ogen verwijden.

'Persoonlijke? Heb je die gekregen van BigHit?' Vraag je hem en hij lacht.

'Nee gekkie, zelf gekocht. Wat vind je ervan?' Vraagt hij je euforisch.

Je kijkt rond, even je omgeving goed in je opnemend.

Langzaam maar zeker kruipt een glimlach op je gezicht als je rondkijkt naar de zo goed als nieuwe vloer en spiegels.

'Hoe is het geluid hier?' Vraag je hem glimlachend, niets antwoordend op zijn vraag.

'Momentje.' Zegt hij en verbindt zijn gsm aan een computer dat er staat.

Niet veel later komt er 'Idol' perfect uit de boksen gespeeld.

'Niet slecht!' Roep je als je het dansje weer begint te dansen, al snel volgt Hoseok je voorbeeld en genieten jullie samen van het dansen.

Het laatste pasje komt eraan en je bent niet van plan om het weer te verpesten. Je plant om het dit keer perfect te doen.

Alleen had je geen rekening genomen met Hoseok in je plan, hij trekt aan je arm waardoor je valt en hij je weer kan opnemen.

Je kijkt hem aan en even staren jullie in elkaars ogen, je wangen kleuren donkerder en zijn oren kleuren ook wat roder.

'Goed, wat nu?' Vraag je ongemakkelijk als je jezelf eindelijk herpakt en uit zijn armen kruipt.

'K-ken je nog dansjes van ons?' Vraagt hij stotterend, je giechelt om hoe nerveus hij plots geworden is.

'Natuurlijk, zoals ik al eerder zei: jullie zijn mijn helden, mijn voorbeeld.' Glimlach ik naar hem en zijn oren worden nog roder.

'Zullen we dan nog eentje dansen?' Vraagt hij en ik knik hevig, mezelf voor schud zettend.

Meteen herpak ik me en klaar mijn keel. 'Dat zou geweldig zijn.' Glimlach ik.

'Ok, ra ra welk liedje is dit?' Vraagt hij en tikt allerlei dingen in op zijn computer.

'DNA.' Zeg ik nog voor hij iets op heeft gezet. Hij kijkt geschrokken naar me op.

'Hoe wist je dat? Jij bent een heks!' Roept hij met een geschokte gelaatsuitdrukking op zijn gezicht.

'Boe~' zing ik op een speelse toon, maar begin erna te lachen.

'Je tikte drie letters in, er is maar één liedje dat dan in me op komt.' Leg ik uit en hij maakt een begrijpend geluid.

'Goed, dansen maar?' Roept hij vrolijk en ik knik.

Hij zet het liedje aan en jullie dansen samen.

Het blijft niet enkel bij DNA en Idol, jullie gaan alle topnummers af.

Na lang twijfelen zijn jullie ook begonnen met een eigen dansje op te stellen dat jullie samen zullen opvoeren bij een dansvoorstelling.

Natuurlijk wel samen met de rest van de groep.

Het is een iets sensitiever liedje dat Hoseok gekozen heeft, waardoor zijn hand onder andere al eens op je heup durft te belanden.

Je bloost zachtjes bij zijn aanraking en kijkt hem aan.

Jullie vergeten even al het andere en staren, geen woord wordt meer gezegd.

Langzaam komt hij uiteindelijk dichterbij.

Zijn hand dat niet op je heup ligt vindt zijn weg naar je wang en hij brengt je hoofd dichter naar het zijne.

Totdat, jullie lippen elkaar raken en hij je eerste kus van je lippen steelt...

~❦~

~❦~
Bij twee of meerdere vragen om een vervolg, zal dit later geplaatst worden.
~❦~

Here I am! Ik J-hope dat jullie genoten hebben! (Kon de kans om dat te zeggen toch echt niet laten liggen ;))
~❦~