Close
De periode van kerstmis en nieuwjaar, gevuld met warmte, gezelligheid... en werk. Veel werk en overuren.

Als enigste werkneemster in het asiel ben jij altijd degene die alle shifts moet draaien.

Al zeker met de feestdagen, wanneer last minute sommigen nog een puppy of een kitten komen halen om hun familieleden mee te verwennen.

Momenteel is het in de late namiddag en ben je de kittens aan het voeren.

Je vult de voederbakken en zet je neer tussen de beestjes.

'Mijn schatjes, hoe gaat het ermee.' Glimlach je als de beestje bij je komen en allerlei kopjes geven.

Je wrijft ze één voor één even, en elk beginnen ze te spinnen als je dat doet.

Na de kittens te verzorgen ga je verder naar de puppy's.

De oudere katten en honden zijn weggehaald een paar maanden geleden voor verdere kweek.

Als je bij de puppy's toekomt hoor je al meteen het verschil van volume tegenover de kittens.

Je kan het toch niet laten om te glimlachen bij het zien van de beestjes dat aan het ravotten zijn met elkaar.

Je vult ook bij hen het eten aan en geeft ze vers water.

Net zoals bij de kittens zet je je hier neer maar hier word je meteen aangevallen door hen, bijna allemaal springen ze op je om te beginnen knuffelen.

'Rustig! Rustig! Ik heb tijd genoeg om jullie allemaal aandacht te geven, als ik tenminste nog recht geraak nu!' Lach je en haalt de beestjes van je af.

Als je eindelijk terug normaal recht geraakt bent gaan de puppy's weer spelen met elkaar buiten eentje.

Hij zal altijd bij jou blijven en om extra aandacht vragen.

Je kijkt hem aan en je ziet hoe hij zijn kopje schuin houdt. 'Wat?' Vraag je speels.

Hij opent zijn mond en begint naar je te blaffen, je heft hem op en hij begint je kusjes over je hele gezicht te geven.

'Yeontan!' Roep je naar hem, het beestje stopt en kijkt je aan met zijn schattige oogjes.

Hij springt uit je armen en loopt naar de andere puppy's.

Elk om de beurt knuffel je ze en geeft ze de aandacht dat ze nodig hebben. Je kamt hun vacht en wrijft nog eens over hun kopje voordat je de volgende vastneemt.

Zoals altijd neem je Yeontan als laatste, hij is je favoriet en je beste vriend. Je bent met geen enkele pup zo close als met hem.

Door de drukke baan heb je niet echt tijd om met echte 'vrienden' buiten te gaan.

Je kamt zijn vacht en wrijft over zijn kopje, aangezien je de puppy's als laatste verzorgt kan je hen wat extra aandacht geven.

Je haalt je gsm uit je achterzak om te checken hoe laat het is. 'Ik heb mijn best gedaan vandaag jongens, misschien kunnen we nog ga-'

Je stopt middenin je zin als je de bel hoort gaan.

Je springt recht waardoor je Yeontan laat schrikken.

'Sorry maatje, ik kom zo terug.' Zeg je en wrijft hem nog eens, je hoort hem janken als je de deur van de grote kooi sluit.

Je baant je een weg naar de balie toe, waar je een klant verwacht. Als je er toekomt zie je er een jongeman staan die je heel bekent voorkomt.

'Goedemiddag meneer, hoe kan ik u helpen.' Groet je hem en buigt vriendelijk.

'Meneer? Zie ik er zo oud uit? En de beleefdheden van 'u' moeten helemaal niet. Ik zou graag een puppy adopteren en dit is de enigste zaak dat nog open is.' Legt hij uit.

Je knikt en glimlacht. 'Dat klopt, tijdens de feestdagen zijn we langer open om ervoor te zorgen dat, degen dat willen tenminste, hun feest kunnen vieren met hun nieuwe vriend.' Leg je uit.

Hij glimlacht schattig en knikt. 'Waar zijn de puppy's?' Vraagt hij enthousiast.

Je glimlacht terug naar hem door hoe hij reageert en toont hem de weg. 'Hoe zou u het liefst willen kiezen? Wat voor ras?' Vraag je hem als jullie bij de puppy's aankomen.

'Het ras maakt niet uit maar ik zou hem of haar graag eerst een beetje leren kennen voor ik er eentje kies, kan dat?' Vraagt hij hoopvol.

'Meestal komen ze hier met de vraag naar een bepaald ras, maar als u liever eerst de hondjes wat leert kennen is dat prima voor me. Ik wou net met een paar gaan wandelen. U- ik bedoel je weet waarschijnlijk wel dat dat heel belangrijk is voor een hondje.' Zeg je en hij knikt hyper.

Je opent de deur van de kooi en jullie gaan beiden binnen, je zet je al meteen neer zodat je niet achteruit wordt geduwd door de vele puppy's die weer op je springen.

De jongeman lacht je uit en de puppy's merken hem dan pas op. Een paar snellen zich bij hem en hij zet zich neer om hen te aaien.

'Wat is uw naam als ik vragen mag?' Vraag je hem.

Hij lacht even terwijl hij een andere puppy in zijn handen neemt.

'Je kent me niet? Ik ben Kim Taehyung.' Antwoord hij je en dan dringt het tot je door.

'Ik wist dat ik je ergens van herkende!' Roep je dan uit en laat je hoofd in je handen vallen.

Hij lacht alleen maar en dan voel je al een hoofdje tegen de jouwe aanduwen.

Je kijkt op en ziet Yeontan je bezorgd aankijken terwijl hij zijn hoofdje schuin houdt.

'Geen zorgen Tannie, alles is ok.' Zeg je tegen het beestje, vergetend dat Taehyung naar je zit te kijken.

Yeontan likt je wang en gaat dan verder ravotten met de anderen.

'Je zei eerder dat je ze wilt leren kennen, wel vijf van hen ga ik uitlaten nu. Zin om mee te gaan?' Stel je voor en hij knikt.

'Met veel plezier, ...' hij aarzelt even en lacht dan. 'Ik weet je naam nog niet eens, hoe heet je?' Vraagt hij.

'Lee Y/N.' Antwoord je glimlachend voordat je kijkt op je zelfgemaakte lijst wie er vandaag mee gaat wandelen.

'Vandaag zijn het Chin-Sun, Danbi en Yun, dat zijn de drie meisjes en dan nog Chul en Yeontan.' Zeg je, de honden komen al naar je toe als je hun halsbanden vastgrijpt.

'Wil je Yeontan zijn halsband omdoen?' Vraag je Taehyung en hij knikt en grijpt een halsband vast. Terwijl jij de andere vier honden hun halsband aandoet heeft Tae wat problemen met die van Yeontan.

De pup blijft braaf wachten totdat het Taehyung zou lukken, je ziet hoe hij worstelt met het systeem en besluit hem te helpen.

Je legt je handen op de zijne en zorgt ervoor dat de halsband dicht wordt geklikt. Tae kijkt over zijn schouder naar je, recht in je ogen.

'Dankje.' Zegt hij, zijn blik met jou niet brekend. 'Geen probleem.' Antwoord je, ook niet wegkijkend van hem. Jullie staan daar totdat Taehyung plots zijn hand wegtrekt.

'Wa-wat is er?' Stotter je uit en meteen begint hij al te lachen. Je kijkt hem niet begrijpend aan.

'Ik schrok gewoon, Yeontan likte mijn hand.' Lacht hij. Je lacht met hem mee en neemt de riemen ervan vast.

'Welke wil jij vasthouden?' Vraag je hem, hij haalt zijn schouders op. 'Welke zou ik moeten kiezen, ze zien er allemaal even geweldig uit.' Glimlacht hij.

Je besluit maar om hem Danbi, Yun en Yeontan te geven omdat zij nog de relatief rustige zijn. Je doet snel je jas aan, net zoals Tae doet en hij doet ook nog snel een mondmasker aan.

Jullie stappen buiten, hij drie lijnen vasthoudend en jij twee. 'Mocht het niet gaan neem ik er wel over.' Bied je aan maar hij schud zijn hoofd.

'Niet nodig het lukt me wel.' Antwoord hij en dan stappen jullie het asiel definitief uit.

Jullie praten over veel, niet alleen over de honden en hoe hun karakters zijn maar ook over jullie levens, over alles eigenlijk.

'Je kent ze wel goed, of niet soms.' Zegt hij en kijkt je dan aan.

'Ken ik wie goed?' Vraag je, hem niet helemaal begrijpend.

'De honden, gekkie, wie anders?' Grapt hij, je rolt speels met je ogen.

'Zij kennen mij nog beter, ik ben de enige die voor hen zorgt totdat ze geadopteerd worden. Ze hebben niemand buiten de anderen in het hok en mij.' Antwoord je en verbreekt zijn staar door weer naar de honden te kijken.

'Ben je de enigste die daar werkt?' Vraagt hij plots verast, je knikt kort en glimlacht.

'Ik ben de enige werknemer, buiten in sommige vakanties waar dan al eens een jobstudent komt. Meestal zitten die toch de hele tijd op hun gsm maar dan is er tenminste wel iemand. Ik verzorg hen, geef hen eten, ga met hen gaan wandelen en geef hen aandacht en liefde.' Antwoord je.

Zonder dat jullie het doorhadden zijn jullie al in een rustig parkje binnengewandeld.

Plots stopt hij met stappen en draait zich naar je toe. 'Heb je dan nooit eens vakantie?' Vraagt hij je, je schud je hoofd.

'En ik denken dat idool zijn lastig was, respect. Dat zie je niet elk mooi meisje doen.' Zegt hij en zijn ogen worden erna groter.

'I-ik bedoelde niet om- ik wilde niet.' Stottert hij uit en zucht. 'Dankje Tae, niemand heeft dat ooit tegen me gezegd.' Zeg je en hij zet zijn mondmasker onder zijn kin.

'Je bent echt beeldschoon.' Fluister hij en leunt al dichter naar je toe.

Er is nog maar een paar millimeter tussen jullie neuzen en dan schiet zijn hoofd naar de zijkant. 'Yeontan!' Roept Tae.

Je kijkt opzij en ziet Yeontan vrij lopen. 'Yeontan nee!' Roep je nog maar het is al te laat.

Je zucht en laat je hoofd achteruit hangen. 'Yeontan hier!' Roep je erna. Het beestje komt helemaal onder de modder terug gehuppeld. Tae haakt hem weer vast aan de leiband en grijpt die steviger in zijn hand.

'Zullen we maar terugkeren?' Vraag je en hij knikt.

'Weet je, hij vindt je echt leuk.' Zeg je en je ziet hoe hij zijn gezicht opklaart.

'Niet iedereen gaat hij een kusje geven, en al zeker niet zijn leiband laten aandoen.' Zeg je en hij lacht.

'Er was ooit een oude vrouw die hem wilde adopteren, alles was in orde buiten haar handtekening. Ze ging bij Yeontan en nam haar op zonder problemen, maar toen ze aan zijn halsband kwam om de leiband vast te haken begon hij te grommen. De vrouw wilde hem niet meer en ging naar huis met een chihuahua.' Leg je verder uit.

Ondertussen zijn jullie alweer aangekomen bij het dierenasiel en brengen jullie de puppy's terug. Je maakt alle banden los en laat ze weer spelen, buiten Yeontan.

Je heft hem op en brengt hem naar de wasbak. 'Ik zal hem eerst weer moeten wassen.' Zeg je, Tae wordt roder.

'Het spijt me echt heel, heel erg.' Verontschuldigt hij zich en je lacht.

'Hoeft niet, zo is Yeontan. Speels, vrolijk en een echte steun.' Zeg je en zet de kraan al aan.

'Laat me op zijn minst helpen.' Stelt Tae
voor. 'Omdat je mijn verontschuldiging afwimpelt.' Gaat hij verder.

Je lacht en knikt en zet de pup in het water dat nog steeds stroomt.

'Wil je er wat zeep bij doe?' Vraag je Tae en gaat al om een handdoek voor het beestje.

Als je terugkomt hoor je de kraan uitgaan en als je ziet waarom worden je
ogen groot.

'Wat is hier gebeurt?!' Roep je, je ziet Tae nergens en Yeontan probeert het bad uit te geraken.

Je gaat bij de hond en schrikt op als plots Tae vanachter de wasbak springt met allerlei schuim
op zijn gezicht.

'Ik ben de kerstman!' Roept hij en je begint te giechelen om hoe schattig
het eruit ziet.

Je wast Yeontan terwijl Tae met hem speelt. Je ziet hoe ze beiden plezier hebben. Je glimlacht om te zien hoe naar hun zin ze het beiden, samen hebben.

Je glimlach verdwijnt zachtjes als je beseft dat er een grote kans is dat hij Yeontan nu gaat adopteren. Dus dat betekent dat
hij weggaat.

Je probeert om niks te laten merken en zorgt dat Yeontan snel klaar is zodat hij eruit kan en meteen wordt opgevangen door Tae met de handdoek.

Samen drogen jullie hem af, kort raken jullie handen elkaar en maken jullie ogen contact.

Je voelt je wangen warmer worden en glimlacht beschaamd.

Als de hond droog is halen jullie de handdoek weg en zien dat zijn vacht er ontploft uit ziet.

'Kammen dan maar.' Glimlach je. 'Mag ik?' Vraagt Tae als je de kam vastneemt, je knikt en overhandigt
hem de kam.

Tae begint hem rustig te kammen en Yeontan lijkt ervan te genieten. 'Wel, dit is nieuw.' Zeg je en glimlacht.

'Wat?' Vraagt Tae als hij uit zijn trans met de hond geraakt.

'Yeontan dat met iemand anders zo close is, kijk hoe hij geniet.' Zeg je en wijst naar de pup zijn oogjes
die stralen.

Taehyung glimlacht en onbewust glimlach je mee.

'Ik denk dat ik mijn pup gevonden heb, ik wil Yeontan adopteren.' Zegt hij en je slikt kort en voelt even hoe je hart breekt maar uiteindelijk knik je toch.

Als Yeontan helemaal gekamd is glimlach je als hij je een kusje op je hand geeft, net als hij doet bij Taehyung.

'Laten we hem nog even bij de anderen zetten zodat we de papieren in orde kunnen maken.' Stel je voor en
hij knikt.

Je neemt Yeontan in je armen en wrijft hem terwijl je hem naar het hok draagt en hem erin zet.

Je gaat samen met Taehyung naar de balie en jullie maken al het papierwerk in orde.

'Je bent echt dol op die honden of niet soms?' Vraagt hij je uit het niets tijdens het invullen van een papier over de inentingen van Yeontan.

Je knikt en glimlacht. 'Ik ben aan het sparen om ook een puppy te adopteren.' Vertel je hem eerlijk.

'Al een pup op het oog?' Vraagt hij je als hij zijn handtekening onder het net ingevulde papier zet.

'Gewoon, één van hen, niks speciaals.' Antwoord je en glimlacht flauwtjes.

'Volgens mij gaat het over een speciale pup, het is Yeontan of niet soms?' Zegt hij en vanbinnen breek je, je glimlacht door de
tranen heen.

'Zorg goed voor hem ok?' Vraag je als je het laatste formulier aan hem geeft om te ondertekenen en je
tranen wegveegt.

Je hoort Tae slikken en achter de balie komen, hij wikkelt zijn armen om
je heen.

'Als je liever hebt dat ik een andere pup neem, dan neem ik een andere.' Biedt hij aan.

Snel schud je je hoofd en wring je uit de knuffel. 'Yeontan verdient het om bij iemand terecht te komen dat goed voor hem kan zorgen en ik denk, nee ik weet, dat jij daar perfect voor bent.' Zeg je en glimlacht.

Hij kijkt je nog een laatste keer aan en je knikt, voordat hij de bepalende handtekening zet waardoor Yeontan officieel van hem is.

'Als je wilt kan je zijn naam altijd veranderen, het zal training kosten om hem de naam gewoon te laten worden.' Zeg je en hij wuift al met zijn handen voor hem.

Hij schud met zijn hoofd en lacht. 'Yeontan is perfect hoe Yeontan is, naam, karakter, dat heeft hij allemaal van jou voor een deel meegekregen en dat moet zo blijven.' Zegt hij en je voelt alweer een paar tranen opkomen maar laat ze
niet zien.

Je toont de mand en andere hondenspullen die hij meekrijgt en zet ze voor hem klaar. Daarna halen jullie samen Yeontan en help je hen naar zijn auto.

'Wat dacht je ervan om Yeontan zijn nieuwe woonplaats te bekijken en zijn huisgenoten te ontmoeten?' Stelt hij voor.

'Dat hoeft niet.' Antwoord je vriendelijk.

'Het is dat, of ik neem je mee uiteten, als nogmaals sorry voor het modderbad.'
Lacht hij.

Je glimlacht en knikt. 'Goed dan, ik zal eens meekomen om te kijken waar Yeontan gaat verblijven.' Glimlach je.

Je sluit snel het gebouw af en stapt dan in de auto, je houdt Yeontan voor alle veiligheid op je schoot.

Eens aangekomen draagt Taehyung al de hondenspullen en draag jij Yeontan. Hij belt aan en de deur wordt opengedaan door wie jij herkent als Jin.

'Laat me je helpen.' Biedt de jongen aan en helpt hem met de spullen.

Je stapt achter Taehyung binnen en laat Yeontan zelf wandelen, hij komt achter je staan en wandelt achter je mee naar binnen.

Eens aangekomen in de, wat jij denkt, woonkamer te zijn merk je de andere vijf jongens in de zetel op en merken zij jou op.

'Taehyung, je ging toch een hond meebrengen en geen meisje?' Vraagt naar wat jij je herinnert Yoongi.

Je giechelt als je merkt dat Yeontan zich achter je verstopt en neemt hem op in je armen.

'Ik ben Lee Y/N, ik heb voor hem gezorgd de tijd dat hij in het asiel was.' Stel je jezelf voor.

'Jongens, dit is Yeontan!' Roept Taehyung enthousiast en neemt de pup voorzichtig in zijn armen.

Je glimlacht bij het zien van hoe iedereen Yeontan de nodige aandacht en liefde geeft die hij nodig heeft.

'Hier ben ik niet meer nodig.' Denk je bij jezelf en stapt richting de voordeur opnieuw.

Langzaamaan sluit je de deur achter je en stapt het voetpad af richting huis.

'Y/N! Y/N!' Hoor je nadat je een paar stappen gezet hebt.

Je draait je snel om en ziet Taehyung naar je toelopen.

'Waarom ga je? Je bent er net.' Zegt hij en je glimlacht.

'Ik heb gezien dat jullie allemaal genoeg voor Yeontan zullen zorgen en dat jullie hem alles en meer kunnen geven dan hij nodig heeft.' Leg je uit.

'En wat als ik nu zeg dat ik jou nodig heb?' Vraagt hij en kijkt beschaamd naar zijn schoenen.

'Het aanbod van dat etentje geld nog steeds.' Vult hij erna aan.

Je glimlacht weer maar eens en knikt. 'Laten we dat dan maar eens doen.' Zeg je en je ziet hoe hij ook een
glimlach krijgt.

'Weetje, niemand is ooit close met me geweest buiten Yeontan.' Mompel je en hij lacht kort.

'Laten we dat dan maar eens snel veranderen.' Zegt hij, je lacht en hij lacht ook.

'Hier, bel me.' Zegt hij en haalt een kaartje uit zijn achterzak waar niet meet opstaat dan zijn nummer.

Je neemt het kaartje aan en grijnst. 'Zullen we wel nog zien.' Zeg je speels en draait je om en stapt weer verder naar huis, Taehyung daar verwonderd achterlatend.

'Wat een wonderlijk meisje.' Hoor je hel nog mompelen, je glimlacht naar jezelf. Je weet dat Yeontan daar thuis hoort.

~❦~

~❦~
Bij twee of meerdere vragen om een vervolg, zal dit later geplaatst worden.
~❦~
Speciaal voor Taehyung zijn verjaardag een deeltje over hem met maar liefst, 3110 woorden (zo der deze extra tekstjes) hopelijk heeft hij veel liefde en geen haat gekregen vandaag! Hopelijk vonden jullie het leuk
~❦~