Mówią mi "piękna", lecz też "kłująca"

Mówią "swą wonią w nosie wiercąca"

Mówią "wspaniała", "godna przyjęcia"

Mówią...

Lecz zostawiają na pastwę losu

W wazonach u świętujących osób,

I nie przejmują się moim losem

Ani tym bardziej niesłyszalnym głosem,

Który ich błaga: "zostaw mnie na łące",

Gdzie mnie tak pieści gorące słońce,

Gdzie mam warunki kwitnięcia w spokoju,

Gdzie nie usycham w spiekocie i znoju,

Gdzie choć są zwierza mych płatków pragnące,

Ja jestem w domu. Na wiosennej łące.