Gdy cię widzę, powinienem czuć ból w żołądku;
Bo tyle krwi mi napsułaś;
Nienawiść do mnie czułaś;

Gdy cię słyszę, powinienem zatkać uszy;
Bo tyle złych słów mi powiedziałaś;
Jak śmiecia traktowałaś;

Lecz nie potrafię się uwolnić.
Tajemna siła mnie blokuje;
I zamiast nienawiści, bólu i rozpaczy;
uczucie piękne do Ciebie czuję;

Dlaczego? Tajemnica dla mnie niesłychana;

Bo choć wiem, że Twe serce jest jak bryła arktycznego lodu;¹
Bo choć wiem, że niczym Makbetowska² pani pociągasz na samo dno;
To nic mnie nie powstrzymuje;
I Twój urok dominuje;

Chłopie! Uwolnij się od niej! - mówi mój rozum do serca.

Lecz ja tego nie potrafię;
Tajemna siła mnie blokuje;
I zamiast nienawiści, bólu i rozpaczy;
uczucie piękne do niej czuję;

Dlaczego? Tajemnica dla mnie niesłychana;

Bo choć wiem, że kochanych dziewczyn jest więcej na mej drodze;
Bo choć wiem, że me starania i tak pójdą na marne;
I finalnie wiadro pomyj pójdzie na mnie;
To mnie nie powstrzymuje;
I twój urok dominuje;

Chłopie! Uwolnij się od niej! - krzyczy już mój rozum do serca.

Lecz naprawdę nie potrafię;
I niczym Winicjusz dla swej ukochanej;
I ja metamorfozę chcę przejść dla niej;

Dla Ciebie gotów jestem na siłowni cisnąć;
Dla Ciebie gotów jestem klatę wycisnąć;
By w kilku krokach przystojnym zostać;
Jak Wokulski dla Łęckiej postać;³

I Choćbyś mówiła przykre jak cierń słowa;
I Choćbyś mówiła "Ty nie podołasz!"
To te słowa są dla mnie jak piękna melodia;
Do której me serce tańczy jak wrząca pochodnia;

Chłopie! Co ty wyprawiasz? - Pyta mój umysł serca;
Czy ty nie widzisz, ile złego ci zrobiła?
Czy ty nie widzisz, że na zgubienie cię będzie prowadziła?

Po co znów masz się załamywać?
I pod kołdrą gorzkie łzy przełykać?
Ty myślisz, że ona cię będzie lubiła?
Jak w podstawówce tobą gardziła?

Nie możesz się znów załamywać;
Nie powinieneś się w niej zakochiwać;
Zacznij ją ignorować;
I staraj się jej unikać;

Ale ja tego nie potrafię;
Gdyż tajemna siła mnie blokuje
I zamiast nienawiści, bólu i rozpaczy;
Uczucie piękne do Niej czuję;

Dlaczego? Tajemnica dla mnie niesłychana;

Po prostu mam pecha niezmiernego
W sidła kobiety fatalnej⁴ wpadłem;
Ona była dla mnie jak magnes;
A ja dla niej jak ćma do płomienia⁵;

¹ "Twe serce jest  jak bryła arktycznego lodu" — podkreślenie nieczułego i zimnego serca;
² "Makbetowska pani" — nawiązanie do lektury Williama Szekspira "Makbet", gdzie ten pod wpływem Lady Makbet i trzech czarownic dokonuje zbrodni.
³ Nawiązanie do lektury Bolesława Prusa pt; "Lalka" gdzie główny bohater Stanisław Wokulski zakochuje się w Izabeli Łęckiej i chcę dla niej się zmieniać. Poświęca wszystko, aby się jej przypodobać, co ona perfidnie wykorzystuje.
⁴ kobieta fatalna - "femme fatale" ważny motyw literacki, wykorzystywany w wielu utworach literackich jak "Makbet" "Dzieje Tristana i Izoldy" "Trzech Muszkieterów" itd.
⁵ "jak ćma do płomienia" — podkreśla niebezpieczny związek, ślepe podążanie za kimś;

Mam nadzieję, że mój pierwszy wiersz się spodobał. Chętnie poczytam, co o nim myślicie.