Wiesz co teraz robię?

Nie wyobrażasz sobie,

Bo nie znasz mnie przecież,

Żyjemy w innym świecie.

Cicho jak mysz siedzę,

Przy zimnym obiedzie.

Lub w myślach rozmyślam,

Historie wymyślam.

Albo ostrzem po skórze,

Jadę wprost ku górze,

Za me wszystkie błędy,

Za śmierci zachęty.

Wszystko znów zniszczyłam,

W gruzy obróciłam,

I nie umiem zwrócić,

Niewiedzy przywrócić.

W beznadziejnej chwili,

Świadomość mnie myli,

Więc dociskam mocniej,

Odkrywam piękno zmory nocnej.

Lecz znów się myliłam,

Po momencie obudziłam,

Gdy marzenie moje,

Pokrywało wreszcie twoje.

Bell