-Wiesz co?

Zaczął brązowo-włosy

-Wiem że nie znam cię dobrze ale chyba mylę że... jesteś fajną przyjaciółką *w myślach (kurczę nie mogę)

-Ym... dziękuję?

Odpowiedziałam nie wiedzieć jak lecz podejrzewam że chodziło mu o co innego...

-Eh... wiesz co? Po prostu... pozwalam ci iść do Sakamakich

Powiedział zawiedziony chłopak

-Naprawdę mogę wyjść?!

Z niedowierzeniem patrzyłam na Yume a on pokiwał głową na tak i wytarł łzy w rękaw, było mi trochę żal chłopaka ale no... Nic nie zrobię, to znaczy chyba

-Dziękuję!!!

Krzyknęłam ucieszona a gdy dotarłam już do rezydencji (Sakamakich) czułam jakąś pustkę w sercu i nawet Shu jej do końca nie wypełniał... To było dla mnie dziwne ale zignorowałam to i poszłam do Juoni, Miki... itd.

*Shu

-Nareszcie gdzie byłaś bałem się o ciebie! Nic ci nie jest? Eh... Po prostu chodź do mnie

Powiedziałem na widok Nilo a następnie ją przytuliłem ale co dziwne od razu mnie odepchnła

-Nilo coś się stało?

Spytałem zdziwiony

-Nic tylko mylę... Eh... nieważne

Odpowiedziała podchodząc do okna

-*Siedząc na parapecie* Chyba... Za kimś tęsknie

Zauważyłem na jej twarzy lekki uśmiech wraz ze łzą spływającą po jej zarumienionym jak róża policzku (wyszło poetycko xD)

-Za kim?

Spytałem

-Za Yumą... Yumą Mukami

Gdy to powiedziała zrobiłem się wściekły... Ten drań zabrał ją do siebie

-Coś ci zrobił?!

-Nic tylko raz ugryzł w szyje... O tutaj

Pokazała mi to miejsce i jeszcze bardziej się wkurzyłem

-Jak on mógł! Nie pójdziesz więcej do niego!

Krzyknąłem już na maksa wciekły

-Ale...

-żadnych ale! Nie pójdziesz i kropka!

W tym momencie Nilo się rozpłakała i pobiegła na górę do swojego pokoju a ja zdałem sobie sprawę z tego że ją tym co powiedziałem zraniłem

-Osz ty! Co jej zrobiłeś!?

Zaczęła na mnie krzyczeć jej siostra

-Nic jej nie zrobiłem Juoni! Po prostu zabroniłem jej się spotykać z Yumą

-Z Edgarem?

-Jakim Edgarem?

Zapytałem zdziwiony

-Tfu!.. Z Yumą?

-No z nim...