– Ale ja i Nino ci powtarzaliśmy - mówiła Alya.

– Ale on i tak jest idealny - wpatrywałam się w moją tapetę na lapotopie. – Cóż poradzić - westchnęłam

– Lecz to nie jest chłopak dla ciebie - kręciła zrezygnowanie głową.

– Hmm, mam pomysł - skierowałam wzrok na nią. – Może to ja będę wybierać chłopaków sobie, a ty sobie - wskazałam na nią.

– Myślisz, że dlaczego Nino się już z nim nie przyjaźni? - zapytała.

– Bo Adrien jest samolubny - powiedziałam udawając głos Alya'i. – Nie możecie chodź raz przestać się tak bardzo o mnie martwić? - podniosłam ton głosu.

– Jesteśmy twoimi przyjaciółmi i musimy - poklepała mnie po ramieniu. – Chodź gdzieś się przejdziemy.

– Nie mam czasu - odpowiedziałam bez zastanowienia.

– Ty wiecznie go nie masz - pociągnęła mnie za rękę i zaprowadziła w stronę drzwi.

***

ja: co on tu robi

alya: gdzie jesteś i czemu do mnie piszesz

ja: poszłam się już przebrać i czekam przy wyjściu xx

alya: jejku dziewczyno

***

– Kto i co robi? - zapytała Alya łapiąc oddech.

– No kto, kto - skierowałam wzrok za moją przyjaciółkę. – O nie on tu idzie - złapałam ją pośpiesznie za nagdarstek i wybiegłam z budynku.

– Marinette, stój! - zatrzymała mnie.

– Co robi Adrien na tym samym basenie co my - wytłumaczyłam jej.

– Eee... No może pływa? - zmarszczyła brwi