Ja: Dzięki wam nic nie jest w stanie mnie zdziwić. Dziękuję.

Wena: *wzruszona* Wreszcie nas doceniłaś!

Wyobraźnia: Och, nie ma za co...

Oczy: Chyba zaczniemy płakać...

Uszy: Tam ktoś kwiczy, jakby zobaczył łaciatego emu z miotaczem popcornu!

Mózg: *przemyśla*

Ja: Dzień jak co dzień. Idziemy napisać opowiadanie o królewskim węgorzu?

Wszyscy: Tak!!!