Ja: Zaprosiłam na jutro koleżankę. Może upiekę babeczki?

Mózg: Ale ty jesteś świadoma ryzyka, prawda?

Pamięć: Pamiętasz jak kiedyś robiłaś niebieskie gofry? Wszystkie białe szafki w kuchni nagle zmieniły kolor.

Serce: To było romantyczne poświęcenie dla sprawy.

Pamięć: Jakiej sprawy? Niebieskich gofrów?

Palce: A pamiętacie, kto później musiał to wszystko szorować?

Wena: Gdybyś postanowiła zrobić babeczki, działyby się rzeczy straszne.

Wyobraźnia: Na przykład włożyłabyś jajka do mikrofalówki, ich wybuch zrobiłby drugą dziurę ozonową, a po ciebie przyszłaby policja i ktoś z organizacji NRDwWOzPJ.

Wena: Organizacji „Nie Róbmy Dziur w Warstwie Ozonowej za Pomocą Jajek"?

Wyobraźnia: Dokładnie.

Wena: Albo okazałoby się, że jedno z tych jajek, to jajko pterodaktyla z dolnego Sudanu, a ty właśnie wysadziłaś strasznie ważną rzecz z epoki dinozaurów w powietrze.

Mózg: A konkretniej, to w warstwę ozonową.

Logika: Te rzeczy są dość prawdopodobne.

Ja:

Ja: To może lepiej pójdę do sklepu i kupię suche ciastka.

Mózg: Mądra decyzja.