Dalej patrzę na tę nieskasowaną wiadomość.

Żałuję, że ją wysłałem.

Po tym nie czułem się już bosko.

Wszystko było tłem.

Przeczytałem odpowiedź.

Ręce mi się trzęsły.

Czuję te emocje ogromne.

One mnie natchnęły.

One mnie prawie zniszczyły.

Nie czułem, że żyję.

Miałem w głowie te parę myśli złych.

Stworzyły tu tego artystę.

To była cena.

Dzięki temu tu jestem.

Nie wiem, gdzie to zmierza.

Już słyszałem tyle na swój temat legend.

Połowa to kłamstwa.

Znają tylko mnie w małym procencie.

Ja tylko duszę łatam.

A pytają się, jak było w tamtym okresie.

Po prostu przeczytaj.

Nie musisz pytać, czy wszystko dobrze.

Ani kto się pod maską ukrywa.

Bo nie chcę tych spojrzeń.

Dlatego twarzy nie pokażę.

Dlatego będę anonimowy.

Niech stanowi zagadkę.

Bo chcę w spokoju tworzyć.

Liczy się moja twórczość.

Nie to, kto się kryję pod maską.

Nie liczy się ten wzrost.

Liczy się, jak krwawię.