Madellin

Jak najszybciej ruszyłam do ogrodu. Potrzebowałam świerzego powietrza. Nagle moją hustkę z głowy porwał wiatr.

- No nie!- ruszyłam szybko za uciekającym przede mną przedmiotem. Przeskoczyłam po kamieniach które leżały w strumieniu, by potem ruszyć pomiędzy krzakami koło domu.

Oby tylko nie zachaczyła się o jakąś gałąź. Przecież to nowa rzecz od papy. Och, po co ją wzięłam. Już prawie ją złapałam ale poślizgnełam się i upadłam łapiąc hustke w ręce. Uśmiechnełam się zwycięsko ściskając zdobytą rzecz. Miałam właśnie się podnieśc, gdy usłyszałam rozmowę pana K z jakimś mężczyzną. Nie mogłam teraz wstać niezauważona, bo gdybym chciałam uciec zobaczyliby mnie w oknie.

Dmuchnełam sfrustrowana na opadający mi na oczy kosmyk włosów, dopiero po chwili dotarło do mnie co mówią.

- Czy to oznacza poważne straty, sir?

- Niestety, cały zakład będzie trzeba zamnknąć. Brak inwestorów nie pomaga naszym interesom. Natychmiast trzeba usunąć ten zakład bo wpadniemy w jeszcze większe zadłużenie. - przyłożyłam zaciśniętą rekę do ust. Wiedziałam co to oznacza. Wszystko to co działo się przez ostatnich kilka dni było tylko snem. Papa na pewno się załamie kiedy usłyszy tę wieść. - Proszę przekazać ten list w odpowiednie ręce. - po chwili usłyszałam trzask zamkniętych drzwi. Odetchnełam myśląc że już sobie poszli. Nagle usłyszałam donośny głos.

- Możesz już wyjść z ukrycia Madellin.