Chapter 7

I don't know what happened to me. Once that I heard his words, all I did was to stare at him.

Those words, I heard it before. I heard it before.

Habang nakatitig ako sa kanya ay napatigil siya sa mahinang pagtawa, nagsisimula nang sumakit ang ulo ko. At naramdaman kong nag iinit ang sulok ng aking mga mata sa hindi ko maintindihang dahilan.

"Baby.." My heart flutters when I heard his endearment. Something like my damn heart is used to it.

Pero nang nagtangka siyang hawakan ako pero marahas akong umaatras papalayo sa kanya.

I can't let my guard down, not with him. Not to my own enemy.

I saw pain across his beautiful brown eyes.

"Who are you? Tell me who are you? Can you tell me?" napapikit ako sa biglang pagkirot ng ulo ko.

Blurry scenes are flashing back. I am hearing those same words.

"Tristan!"

"Oh, sorry my bad baby. Akala ko kambyo."

"You pervert Ferell!"

"Yeah?"

Scenes are playing again and again with different versions.

"Baby.."

"Tristan Matteo Ferell! Lagi na lang ang kambyong 'yan!"

I heard the same laugh. Until I saw my own kissing scenes inside the car with faceless man.

"Baby..what happened?" lalo akong pumitlag nang hawakan niya ako.

"Don't touch me! Anong tinurok nyo sa akin ng babae?!" sigaw ko dito.

Sa pagkakataong ito siya naman ang natigilan sa sinabi ko. He just stared at me, blankly and cold.

"Now, you are accusing me that I drugged you?"

"Because my damn memories are now exploding with uneven sequence! Or worst you are supplying me with invented memories!"

Ilang beses niyang hinampas ang manibela sa sinabi ko.

"What the fvck Linnalyn Hidalgo?! What the fvck?! From all the people? Me? Ako pa ang inaakusahan mo ng bagay na ginagawa sa'yo ng mga hayop mong kasamahan? Look at you! Look at you baby, anong ginawa nila sa'yo? They made you a criminal!"

"I am not a fvcking criminal!" sigaw ko pabalik sa kanya.

"Then what are you? What are you?! A saint? Kailan pa naging santo ang isang magnanakaw?!"

Natigilan ako sa sinabi niya.

"Then tell me who you are! Mas gugustuhin ko pa na mahuli at mabulok sa kulungan kaysa makasama ka! You know nothing about me, hindi mo alam ang pinaglalaban ko."

"Alam ko ang lahat sa'yo! You are not a damn Cleo, you are my Lina. And that fvcking Gray? He is not your husband! Ako! Ako ang asawa mo Lina! Shit baby, I am your husband.. and you are damn breaking my heart baby.."

Hindi ako nakagalaw sa sinabi niya. I don't know what to do, hindi ko na alam kung ano ang dapat kong paniwalaan.

Sa isang iglap ay nakalapit na siya sa akin.

We're sitting on the same seat while he's cupping my face with my eyes looking at him unevenly.

He slowly lean his forehead on me while whispering with his soft voice.

"What happened to you baby? What happened after that night? Saan ka niya dinala? What happened with Dr. Vicente? What did they do to you? Why are you with Gray? I will kill him this time, I will definitely kill him this time." Hindi ako makapagsalita.

Kumikirot ang dibdib ko habang naririnig ang boses niya sa ganitong paraan.

"I can't, wala akong maalala. Wala akong maalala, wala. Please, release me. Please..hindi ako pwedeng magtagal. I need to complete those jewels." Halos magmakaawa na ako.

"Damn those fvcking jewels!"

"Wala kang alam! Mahalaga sa akin na makumpleto ang mga batong 'yon! Pakawalan mo na ako, nagmamakaawa na ako." Umawang ang bibig niya sa sinabi ko.

"What's with those jewels Lina?! Itinataya mo ang buhay mo para sa mga batong 'yon! You are making yourself a criminal because of those jewels! You can't have those! Hindi na kita hahayaang magnakaw! You are not a bad person, you are not baby."

"Then I am embracing the life of being a criminal! Wala na akong pakialam, nangako ako, nangako ako sa isa sa taong pinakamahalaga sa akin. I need to complete those jewels, even it cost my life."

Nag iigting na ang kanyang bagang, maging ang hawak niya sa manibela. Pansin ko na nasa harap na pala kami ng isang gusali.

"Then tell me, why can't you tell me the real reason behind those jewels? Baby, the law have ordered your punishment. It was shoot to kill! Pinapapatay na ng batas si Hummingbird! Hindi biro ang mga taong pinagnanakawan mo!"

Papatayin na sana ng lalaki ang makina nang matigilan ito, nang habulin ko ang kanyang mga mata tumambad sa amin ang patay na katawan ng hindi lang iilang tao na may suot na puting coat na basta na lamang ibinagsak sa labas ng mga armadong lalaki.

"Shit!" malakas na mura ng lalaki.

Dahan dahan nang umaatras ang sasakyan at nang makakuha ito ng sapat na distansya ay mabilis niya itong kinabig.

Making its fastest U-turn.

"Get down," agad niyang hinawakan ang ulo ko para maibaba habang pinahaharurot niya ang sasakyan at hinahabol kami ng bala ng baril.

They're shooting us!

Seryoso siyang nagmamaneho gamit ang isa niyang kamay habang hawak niya ang kanyang noo.

"Who are those?"

"Do you think friends will shoot us? Enemies ofcourse." He answered me sarcastically.

Hindi na siya muli nagsalita hanggang sa may tumawag sa kanya.

"This is Cap Theo speaking,"

"Yeah Commander, I got her. I got your princess, but we're under attack. Two cars are now tailing us. I can't fight right now, my car is not a bullet proof. I can't risk her right now. They got highly advance weapons, this car will definitely blow. I'll just run for the meantime."

"Yes Commander, we'll be there in 2-3 hours. Ililigaw ko lang ang mga kalaban." Pinatay nito ang tawag at muli niyang pinaharurot ang sasakyan.

Ilang putok lang ng bala ang nangyari at wala pang kalahating oras ay wala na kaming kasunod.

"Where are we going?"

"Changed of plans," tipid na sagot nito.

"I am telling you, I need to go. What do you want me to do? Who are you talking with? If you want my body then I am willing to give it to you. Right here inside your car, but just promise me to let me go." Desperadang sabi ko.

Isang malakas na preno ang nangyari sa sasakyan.

"What the hell Linnalyn Hidalgo?! Ganyan ka ba sa lahat ng nakakahuli sa'yo?!" pulang pula na siya sa galit.

Kahit ako ay galit na galit na sa mga nangyayari, habang tumatagal ay dumadami ang tanong sa isipan ko.

Pero ito ang huling dapat kong problemahin, dapat isipin ko kung paano ako makakaalis, paano ko matatapos ang misyon ko bilang si Hummingbird kahit hinahabol na ako ni kamatayan.

Mahirap kalabanin ang batas ng buong mundo, pero handa akong gawin ito para sa taong pinangakuan ko.

"Linnalyn Hidalgo!"

"I am not Linna---"

"Then go! Yeah! I am damn asking you Hummingbird! Inihahain mo ba ang katawan mo sa mga taong nakakahuli sa'yo?!" sigaw na siya ng sigaw sa akin.

"Ikaw lang ang nakahuli sa akin! Tang ina mo!" mas malakas na sigaw ko sa kanya.

Ilang segundo siyang tumitig sa akin at kapwa na mabibigat ang paghinga namin dahil sa malakas naming sigawan.

Until I saw his grinning face. Ilang beses naglandas ang makasalanan niyang mata sa aking katawan na parang wala na akong suot.

He's a maniac!

"Let me think about it, but not inside this car baby."

"It's a deal, you'll release me after."

"Sure, if you still have guts of leaving me after you have tasted me."

"Suit yourself,"

Pansin ko na pinunasan niya sa kanyang suot na itim na pantalon ang kanyang palad at inilahad niya ito sa akin.

"By the way you may also call me as Adan,"

"I thought your name is Theo?" or Tristan?

"Nah, on bed I am your Adan. And you are my Eba." Tumaas ang kilay ko sa lumalabas sa bibig niya.

He could be a sex maniac.

"I have handcuffs Adan, remove this first." I answered him.

Ngumisi siya at inilayo na sa akin ang kanyang nakalahad na kamay.

"I can't, I'll remove that when we reached our destination."

Tumawag ito sa kanyang telepono.

"Hello Commander, I think we'll be delayed for one week."

"No, no. Don't worry, she's safe with me this time. Oh no, that's not my nature Commander. I won't attack your daughter, I never did that to her."

Nangangatwiran ang gago.

"Oh, no way Commander. Birhen ko siyang ihaharap sa altar, you can also ask my cousins. We had that kind of vow." Ngumingisi siya sa telepono habang pasulyap sulyap sa akin.

"Yeah, I promise. My bloodline can wait, kakaunti na lang kaming mga lalaking marunong maghintay. You are so lucky to have me as your son in law, Commander."

"Commander, come on. Cap Theo can't lie, we need to see the doctor. We need to—to—" sumulyap ulit ito sa akin.

"We need to find another car! Yeah, they have identified my car. Hindi kami pwedeng masundan sa headquarters, don't throw too much threats Commander. I will return her virgin, untouched."

Marahas akong pumitlag ng humawak na naman siya sa hita ko.

"I got to go, oh shit! The car commander!" itinapon na nito ang kanyang telepono sa likod ng sasakyan.

"Who is that? Why is he worried about me?" Narinig ko ang salitang 'daughter'

"I'll explain it soon, Eba." Kumindat ang sinungaling na lalaki sa akin.

Nakarating kami sa isang masukal na lugar at pilit niyang ipinasok sa isang masikip na lugar ang sasakyan na parang papasok na kami sa isang gubatan na hindi niya rin alam ang patutunguhan.

"Where are we going?"

Ipinarada niya sa tagong lugar ang sasakyan at pinatay na niya ang makina.

"Welcome to our paradise baby!" nasa gitna na kami ng kagubatan.

"Why are we here?"

Lumabas siya sa sasakyan at mabilis siyang umikot para pagbuksan ako. Tinanggal niya ang tali sa paa ko at ang posas. Buong akala ko ay tuluyan na akong malaya nang iposas niya ang sarili niya sa aking kamay.

Shit.

"Anong gagawin natin sa gubatan?" kinakabahang tanong ko.

"Magkakambyuhan tayo hanggang makaalala ka, akin ka lang. Pag aari ka ng isang Ferell."

--

VentreCanard