Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Chapter 1


Chapter 1


I had never thought that this damn show tonight will be the most confusing part of my life. I just found myself wiping the fresh set of tears coming down from my eyes.

Bakit ako lumuluha? Who is that man? How the fvck did he undress me so easily? Bakit kung titigan niya ay parang matagal na niya akong kilala? Did I encounter him before I've lost my memories?

Yes, Sous L'eau has been chasing me, the hummingbird. But what the fvck is wrong with him? Why did he let me go? Hindi ba dapat ay hinuli niya na ako ngayon?

That is his damn job!

And it was supposed to be 'Till we meet again!' what the--- He's a perv—argh!

Ilang beses kong hinampas ang aking manibela dahil sa pagkainis. Hinubaran niya ako nang walang kahirap hirap! He kissed me! And he snatched that damn jewel from me.

I failed this mission! I failed this damn mission. Asshole.

Nang makarating ako sa pangpang ay walang habas akong bumaba sa sasakyan at ibinagsak ko ang pintuan nito.

Narinig ko ang pagsipol sa akin ni Dhaywill at unti unti niyang pinaglandas sa kawatan ko ang sinag ng flashlight. Biglang sumakit ang ulo ko nang may kaunting mga imaheng pumapasok sa isip ko.

"Have you done this before? Pinaglaruan mo na ba ako ng sinag ng flashlight?" iwinasiwas ko ang kamay ko sa kanya para alisin niya ang sinag ng flashlight sa akin. Umangkas na ako sa malaking speedboat.

"What?" nagtatakang tanong niya.

"No nothing, small memories."

"What happened to your sexy dress? You looked sexier right now," natatawang sabi niya.

Suot ko ang coat ng lalaking taga Sous L'eau na abot lamang hanggang sa gitna ng aking mga hita. I buttoned it a while ago to avoid exposing my breast.

Halos kumulo ang dugo ko nang maalala ko ang mga mata ng lalaking 'yon at ang paraan ng pagtitig nito sa katawan ko.

He even called me in different name. Ipinikit ko ang aking mga mata at pilit kong inalala ang pangalang itinawag niya sa akin pero sumasakit lang ang ulo ko.

"Have you got the jewel?" umiling ako sa kanya.

"No," I answered him flatly.

"Oh, this is the first time. Magaling siguro ang nakatapat mo ngayon." He should sounds disappointed, but what happened? He seems enjoying my failure.

"Sinuwerte lang siya," naiinis na sabi ko.

"Uhuh? Maybe? Nakikilala mo ba ang umaagaw ng alahas sa'yo?" biglang naging seryoso ang boses niya sa huli niyang tanong.

"Sa tingin mo ba dapat ko siyang makilala Dhaywill?" makahulugang tanong ko sa kanya.

"Why so serious hummingbird?" idinaan niya na lamang sa pagtawa ang tanong ko. He's good at this.

Pinagpatuloy na lang ni Dhaywill ang pagmamaneho sa speedboat hanggang sa makarating kami sa aming maliit na headquarters na kung titingnan ay parang bahay bakasyunan lamang.

Padabog akong pumasok dito at nagmamadali akong pumasok. Magdidiretso na sana ako nang harangin ako ng asawa ko. Hinawakan niya ang magkabilang balikat ko at iniharap niya ako sa kanya.

My handsome husband and his very beautiful green eyes.

"What happened? It's all over the news," nag aalalang tanong niya. He's not on duty for months because he is still injured after his last mission.

"Gray, I've lost the jewel. Naagaw sa akin, sorry to disappoint you.." pinasadahan niya ng tingin ang kabuuan ko.

"I don't fvcking care about the jewel, what happened to you? Bakit ganyan ang suot mo?"

"May nakaharap ako mula sa Sous L'eau, he's too tough. I tried to fight back, but it ended up---" hindi ko maituloy ang sasabihin ko.

Dahil bumalik sa alaala ko ang paghalik niya sa akin at kung papaano niya ako unti unting hinuburan. Pinaglaruan ako ng gago!

"Naagaw niya ang alahas na kailangan natin." I felt so frustrated, simula nang lumabas muli si hummingbird hindi pa ito nagkakaroon ng misyong hindi matagumpay.

Only this time! Only with that damn man. I should get back that jewel, kailangan ko 'yong maagaw sa kanya.

Pinakatitigan ako ni Gray na parang binabasa niya ang bawat pagkilos ko.

"How are you feeling Cleo?"

"I need to rest Gray, let's talk about this tomorrow. Sorry to disappoint you again.." Umiling ito sa akin at hinalikan niya ang aking noo.

"Magpahinga ka na, kaming dalawa na ni Dhaywill ang bahala dito."

"Thank you.."

Pumasok ako sa aking kwarto at inihiga ko ang aking sarili sa kama. Who is that man? Bakit mukhang kilalang kilala niya ako. Why did he kiss me instead of killing me?

Ilang beses kong sinabunutan ang sarili ko. Mag iisang taon na simula nang magising ako sa aking pagkakacoma, pero hanggang ngayon hindi pa rin ako makaalala.

Yes there are scenes flashing back, but it was always blurry. Hindi ko makilala ang mga taong nakikita ko sa mga maliliit kong naalala.

All I can hear are laughters, the endearment baby, my crying voice and many more. Sa tuwing pilit kong inaalala, sumasakit lang ang ulo ko kaya hinahayaan ko na lamang na kusa itong magpakita sa aking isipan.

It's been what? Ilang buwan na ba akong nabubuhay bilang ang kilalang si hummingbird?

Natatandaan ko nang magising ako, unang sumalubong sa akin si Gray. And he introduced himself as my husband, my friends Dhaywill, Gray's sister Gisela, Alexis and Bryce.

Ipinaliwanag nila sa akin na naaksidente ako dahil sa isang mission. At higit na naapektuhan nito ang ulo ko dahilan kung bakit mahigpit isang taong akong na comatose.

Buong akala nila ay hindi na ako magigising pa, but miracle happened. Iminulat ko ang aking mga matang iwan ang aking mga alaala. Akala ko noon ay masasamang tao kami, that we earned for our living by doing illegal business. But I was wrong.

Our organization might be illegal and unregistered, but we are merely helping those people who are being targeted by predators. Ang pinagkaiba lang namin sa Sous L'eau, we accept big amount of money. May bayad ang serbisyo namin at mas mabilis kaming mapalapitan.

May pera sila, wala kami. That's why we are asking large amount of money for them to have our service. Not like Sous L'eau, we have never undegone with series of investigations before our mission. Once the clients ask for our help, we'll definitely take our action fastly and smoothly. Wala nang mahabang proseso.

Pero umamin din sila sa akin na dati silang mga miyembro ng sindikato. Hindi na rin ako nagula sa kaalamang ito.

We were once in a good side, but something happened that made us embrace the darkness again. At maging ako ay handang magpalunod sa mundo ng mga putok ng baril para lamang matapos ang misyong ito.

We badly need those jewels and I am willing to risk my own life just to complete those. Buhay ko ang mga alahas na kailangan naming kumpletuhin dahil ikamamatay ko kapag hindi ko nagawang mapagsama sama ang mga ito.

Hindi ko na alam kung ilang oras na akong nakatulala sa kwarto ko nang marinig kong may kumatok.

"Come in," I saw my husband carrying tray of foods for me.

Kasal kami? Hindi ko alam. Sinabi niya lamang sa akin na mag asawa kami. I never bothered asking for marriage certificate or any proof.

Aminin ko man hanggang ngayon hindi pa rin buo ang tiwala ko sa lahat ng mga taong kasama ko ngayon. I've lost my memories, wala akong kayang panghawakan. Dahil nabubuhay ako sa mundong punong puno ng pagpapanggap hindi ko maaaring hayaang ang sarili kong maniwala sa lahat ng mga sinasabi niya.

I am just going with the flow, but not wholeheartedly. Ipinaliwanag ko rin kay Gray na hindi ko muna kayang ibalik kung anong meron kami dati, noong nakakaalala pa ako.

What I mean are those intimate moments, kung totoong mag asawa kami alam kong ginagawa na namin ang bagay na ginagawa ng mga mag asawa. I am aware that I am no longer a virgin, it's proven.

I have those dreams, o tama ba na sabihin ko na ilang mga alaala? I have melted in someone's arms, I've been kissed by someone lips, and I've moaned someone's name. Someone marked my body already, yet I can't picture him.

Pilit kong iniisip na mukha ni Gray ang nasa likod ng lalaking nagpapainit ng panaginip ko, he's my husband afterall and we might did that for several times. But it's not working, I probably need more time.

Biglang pumasok sa isip ko ang lalaking walang pakundangan akong hinubaran at niyakap. Shit!

Hinarap ko na si Gray at tipid akong ngumiti sa kanya.

Hanggang wala akong naalala, sinabi ko sa kanya ang aking limitasyon. It's been what--? One year without any intimate physical contact. Maybe kiss on forehead will do. Yes, my husband is totally hot. Kapag magkasama kaming dalawa, hindi iilang beses na mapapalingon sa kanya ang mga kababaihan pero hindi ito rason para ibigay ko na lang ang sarili ko sa kanya.

I will wholeheartedly give in to him if my memories, heart, body and soul recovered.

"Something strange happened? May naalala ka na ba Cleo?" umiling ako sa kanya.

"Kumain ka na, after your meal drink you medicine. Everything will be fine wife.." hinalikan niya muli ako sa aking noo bago niya inayos ang pagkain ko.

"Thank you Gray.."

Habang kumakain ako ay binuhay niya muna ang tv. Lumabas nga sa balita na binalak ni hummingbird nakawin ang pinakamagandang alahas ng gabi pero nabigo ito.

They covered Sous L'eaus existence as always. China's National Police Federation took all the responsibilities, pinalabas pa ng mga ito na sila ang nakahuli sa akin at nakatakas lamang ako.

"Gray do you know someone from Sous L'eau?"

"No..nothing.."

"Oh, I think the man in his brown eyes got a high position in Sous L'eau. I encountered him," agad tumayo si Gray at pinatay na niya ang tv.

"Rest Cleo, I'll be retrieving the jewel this time."


--

VentreCanard

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro