"Manang Yeta, this is my wife, Chantria Navarro."

"Nice meeting you po." Ngumiti ako sa ginang at magalang na inilahad ang kamay.

"Ikinagagalak ko ring makilala ka, Mrs. Navarro." Sumulyap siya kay Aziel at binigyan ito ng isang makahulugang ngiti. "Tama nga 'tong ipinagmamalaki sa akin ni Aziel. Napakasimple pero napakaganda mo ngang bata. Para kang anghel."

Mas lalong lumawak ang aking ngiti at tila mayroong mainit na palad na humaplos sa aking puso. Nilingon ko rin si Aziel pero tumikhim lamang siya at nagbaba ng tingin sa sahig.

"Talaga? Sinabi po niya iyon?" namamangha kong tanong.

Tumango-tango naman si Manang Yeta, naroon pa rin ang abot langit na ngisi sa labi. "Hay naku, Ma'am, palagi nga kayong pinagmamalaki at bukambibig ni Aziel–"

The man beside me cleared his throat to interrupt the conversation. "I'm running late. I should go now." Pinasadahan nito ng palad ang kaniyang itim na suite bago nagmamadaling lumabas ng bahay, ni hindi na nga nag-abalang lumingon pa muli.

Naiwan kami ni Manang Yeta. Hindi pa naman katandaan ang ginang. Nasa 50's pa lamang siya pero malusog at maliksi pa rin. Ang unang araw niya sa trabaho ay napuno lang ng aming kwentuhan at paglilibot sa kabuuan ng bahay. Napag-alaman kong matagal na pala siyang nagtra-trabaho sa mga Navarro. Bata pa lamang daw si Aziel ay kilala na niya ito. Isang buwan pa lamang daw siya rito sa Maynila dahil kinuha na siya ng anak niya at pinatigil na sa pagtra-trabaho.

"Pero ayaw ko pa kasing tumigil, Ija. Malakas pa naman ako at manghihina lang ako kapag wala akong ginagawa," aniya habang nakatambay kami sa may garden.

"Mabuti po at pinayagan kayo ng anak nyo?" nangingiti kong tanong.

Sumimsim siya sa inumin bago mahinang natawa. "Wala naman siyang magagawa. Takot lang n'on na bumalik ako ng probinsya at isa pa'y malakas sa kaniya si Aziel."

"Oh? Close po sila?"

"Hmm." Tumango si Manang Yeta. "Kababata ni Aziel ang anak kong si Louie. Sa katunayan nga'y sa S&N Building din siya nagtra-trabaho pero sa ibang branch lang."

Nalibang ako sa pakikipag-usap sa kaniya at hindi ko na namalayan pa ang oras. Nang sumapit ang gabi ay nagluto na si Manang Yeta ng hapunan at patuloy pa rin kami sa pagkwe-kwentuhan.

Maalaga, malambing at talagang mother-material si Manang Yeta kaya mabilis na napalagay ang loob ko sa kaniya. Aminado akong nananabik ako sa presensya ng isang ina. Maikling panahon ko lamang nakasama si Nanay at hindi naman maganda ang pakikitungo sa akin ng aking stepmom. Bukod-tanging ang Mommy ni Aziel ang nagpaparamdam sa akin ng kalinga, ngunit malayo naman siya. Nasa probinsya.

Sa totoo lang, kagaya nga ng sinabi ko kay Aziel ay hindi naman talaga namin kailangan ng kasambahay dahil kaya ko namang gawin ang mga gawaing bahay. Wala akong trabaho at iyon na lamang ang bukod-tanging pinagkakalibangan ko. Pero napagtanto kong hindi na rin pala masama ang naging ideya niya.

Having Manang Yeta now was a huge help to still keep my sanity.

"Huwag mo sanang masamain pero nagulat talaga ako na biglang pag-aasawa ni Aziel noon. Kilala ko kasi ang batang iyan. Napakatayog ng pangarap sa buhay at nasa huli ng listahan niyan ang pagpapatali sa isang babae. . ." panimula niya at doon na ako nagsimulang manahimik.

Tila awtomatikong naubusan ako ng mga salitang sasabihin. Gusto ko na lang na biglang ibahin ang topic pero wala naman akong maisip na maaaring ibang pag-usapan.

"At saka kung hindi ako nagkakamali, ang pangarap talaga niyan ay maging arkitekto. Kaya nga iyon ang kinuha niyang kurso noong nasa kolehiyo pero ewan kung bakit biglang lumihis ang landas at napunta sa pagnenegosyo. . ." patuloy pa niya habang mga mata'y naroon pa rin sa niluluto niyang sinigang.

Nagkibit balikat siya. "Pero sabagay, wala rin naman kasi siyang pagpipilian. Lalaki siya at panganay pa kaya baka napilitan siyang sumunod sa yapak ng kaniyang ama."

Kumuyom ang aking kamao sa ilalim ng lamesa. Parang may punyal na tumutusok sa aking puso sa mga sinasabi ni Manang Yeta. She didn't even know a thing, that's for sure. Kung malalaman kaya niya ang katotohanan at pagiging makasarili ko, magagalit din kaya siya sa akin?

"G-Gaano po ninyo kakilala si Aziel?" namamaos kong tanong at bahagya siyang natigilan doon.

Sinulyapan niya ako saglit kasabay ng pagsupil ng maliit na ngiti sa labi. Ang mga mata niya'y punong-puno ng hindi maitatangging pagmamahal para sa dating alaga. "Si Aziel, mabait na bata iyan. Matalino, matulungin, magaling makisama at may mabuting puso kagaya ng mga magulang niya. Pero sinasabi ko sa iyo, Ija, sa oras na magalit at abusuhin mo ang kabaitan niya, hindi mo magugustuhan ang mga kilos at salita niyan."

That hit me hard. Muntikan ko nang mapigilan ang aking paghinga. Sapul na sapul talaga sa akin ang lahat ng mga sinasabi ni Manang Yeta. Kaya naman hanggang sa matapos siya sa ginagawa at nagpasya nang umuwi nang lumalim pa ang gabi ay tila wala pa rin ako sa sariling katinuan.

Pinasadahan ko ng tingin ang kabuuan ng mansion. Kagaya ng nakagawian, tahimik, malungkot, madilim at walang buhay. Ganiyan kung ilalarawan ang paligid. Dahan-dahan akong humakbang patungo sa malaking picture frame na nakasabit sa puting dingding. It was taken during our wedding day three years ago. Sa loob iyon ng simbahan. Malawak ang ngiti ko sa labi habang hawak ang magara at mamahaling bouquet. Samantalang wala namang mababakas na kahit anong emosyon sa mukha ni Aziel. Hindi siya malungkot, galit, naiiyamot o ano. . . pero alam kong mas lalong hindi rin siya masaya.

Hindi ko alam kung gaano ako katagal nagmuni-muni. Mas lalo pang lumalim ang gabi at wala pa ring Aziel na dumadating. Malamig na ang hapunan at medyo nawalan na rin ako ng pag-asang uuwi pa siya. Matamlay akong umakyat sa aking kwarto at pabagsak na humiga sa kama.

Mula sa malalim na pagkakahimbing ay naalimpungatan ako nang maramdaman ang mainit na hiningang tumatama sa aking leeg. Unti-unti kong idinilat ang mga mata at ang unang bumungad sa akin ang mukha ni Aziel.

He was busy planting soft and gentle kisses on every part of my body particularly on my neck. He was leaving marks on it as his hands started to massage my breast even with clothes on.

Tumigil lamang siya saglit nang makitang nagising ako. Sandali siyang tumitig sa akin gamit ang namumungay na mga mata, binasa niya ang pang-ibabang labi bago inilapit ang mukha sa akin upang siilin ako ng halik.

I smelled whiskey on his breath, but didn't give a single damn. He hummed as he sucked my lip. Mabilis na kumalat ang init sa aking katawan lalo na nang maramdaman ang unti-unting paggapang ng kaniyang kamay sa loob ng t-shirt. Malamig ang buong silid dahil sa aircon pero namumuo ang butil-butil na pawis sa aking noo.

Mas naging marahas ang kaniyang halik. Labis na nakakalasing at nakakabaliw. At hindi ko nga namamalayan na sa isang iglap lang ay natanggal na niya ang aking bra at inihagis sa kung saan.

Mula sa labi ay unti-unting bumaba ang kaniyang halik patungo sa aking dibdib. Hindi ko na nga napigilan ang sariling magpakawala ng halinghing lalo na nang maramdaman ko ang init ng kaniyang bibig doon habang ang isa ay pinaglalaruan ang kabila.

"A-Aziel. . ." I called but sounded like a moan.

"Hmm," he replied. Nag-angat lamang siya ng tingin sa akin, pinapanood ang reaksyon ko sa kaniyang ginagawa.

"Aziel, please. . ." I almost begged as I pulled his hair tight.

Nang pagsawaan ang pareho kong dibdib ay marahang bumaba ang halik sa aking tiyan patungo sa aking hita at pabalik pagitan noon. Gamit ang buong pwersa ay pinunit niya ang suot kong shorts kasama ang panty.

Nanlaki ang mga mata ko sa ginawa niya. "Aziel!"

"Sorry." He only gave me a smudged smile and without any warning, he opened my legs widely.

I felt his tongue circling on my soft spot and my whimper became more loud when he inserted two fingers.

"Please, Aziel. I want you now. . ."

Wala ni isang saplot akong suot. Ilang beses akong nagmakaawa at matagal bago niya akong pinakinggan. Umalis siya sa pagkakaibabaw sa akin at umalis sa kama. Hinubad niya ang lahat ng kaniyang damit habang hindi inaalis ang nag-aapoy na titig sa akin.

My throat went dry as I stared at his proud and massive shaft. He crawled to the bed again and positioned himself between my thighs. I was highly obliged when he took me roughly. The bed was creaking badly as followed by loud moans from both of us.

Mariin kong ipinikit ang mga mata, sinasamantala ang pagiging mahiwaga ng gabing ito dahil alam kong sa pagsikat ng araw, wala na siya sa tabi ko. Mahirap at masakit mang aminin pero bukod sa papel at batas, sa kama lamang niya ako itinatrato bilang asawa.