Join my growing Patreon creator page Rej Martinez for $3 and/or my Facebook VIP group (message my Facebook Rej Martinez to join) for 150 PHP monthly membership! And have access to my exclusive and completed stories there, and read up to the latest chapters in my ongoing stories now! Thank you for your support!

Chapter Thirteen

Parade

I woke up early in the morning and the sun wasn't almost rising yet. Pero gising na ako at lumabas sa balcony ng kwarto ko. The place was spectacular. And I think I really needed this after all that I've been dealing with the past weeks. I've been obviously stressed. At alam kong hindi ito makabubuti para kay baby. So I ended up deciding to go to the province where Ate Marie's family lives. Si ate na ang nag-alaga sa akin simula noong baby pa lang ako ay kinuha na siya nina Mommy at Daddy. So I grew really close to her. She's like family to me.

Pero hindi sa mismong bahay nina ate Marie ako tumuloy. Nagpaalam ako kanila Mommy at Daddy at pupunta ako rito sa province nina Ate Marie at pinayagan naman nila ako. I needed a break. And maybe from everything. I was already getting confused and getting lost with all that's happening to me. Alam ko namang may mga mali rin ako. Pero nandito na ito nagawa ko na at tapos na. And if I continue staying there I feel like one day I'll just end up being at the end, at the verge and will end up collapsing from everything. At ayaw ko na hintayin ko pa ang araw na 'yon.

I have to be healthy for my child that's still growing inside me. I wasn't the best decision maker. I haven't been reliable and responsible enough with my past actions. But at least let me be responsible now kahit para sa anak ko. Wala namang kinalaman ang anak ko sa mga naging maling desisyon ko sa buhay. I believe that my child deserves a mother who will look after him or her starting now or from now on.

So I stayed at a nearby vacation villa. Si Ate Marie rin halos ang nag-booked sa akin nito. Kilala rin 'ata nila ang may-ari. At ang sarap ng tulog ko kagabi. Walang maingay dahil ang goal ng vacation villa ay makapagpahinga ang kanilang mga guests sa lugar na ito. Medyo malamig lang dahil halos nasa bundok na ang location. Kaya rin hindi pa gaanong stable ang internet at signal dito. But it's all right and I'm not really using my cell phone right now. Masaya na ako na nakakapagpahinga at relaxed ako ngayon nang maayos dito. And maybe I'm just really still lucky.

Maswerte pa rin ako sa parents at family ko. Despite my mistakes their promise to be there for me no matter what did not falter. I was still privileged to have such a life. And I know that I can't thank the heavens enough. And I feel like I'm already fine with my life. Kaya kung bakit ko pa ba ginawa ang lahat ng iyon with Aaron. And it's too late to regret it now. Isa pa ay ayaw ko nang pagsisihan pa talaga because I only consider my baby a blessing and nothing less. I can be cursed and suffer for all of my sins but I will beg for my child to be free of it. Because he or she is out of it and my baby doesn't know anything.

Sighing a little, I brought my hands to my stomach and my palms caressed my skin to feel my baby. Madalas kong kausapin ang anak ko at humihingi rin ako ng tawad sa kaniya para sa mga kasalanan at naging pagkakamali ko. At madalas din I would cry begging for my child not to hate me because of my past actions. And I promised that I will be better for him or her. Because he or she deserves a mother who he or she can hopefully look up to.

My parents weren't perfect. Nasaktan din ako noong nagkakaisip na ako at nalaman ang history nila. But I'd like to think that they've already paid for their mistakes and it's in the past now. Because I also realized that our God is the type who forgives so we must forgive ourselves, too. Nakakahiya na man siguro pero alam kong may awa ang Diyos at nagpapasalamat ako para doon. I'm just grateful for all of this. There's just a lot of things for us to be thankful of.

Thinking about all these things actually scares me. Natatakot ako lalo para sa anak ko. Siya na ang higit na iniisip ko ngayon.

I received a phone call from Mom early in the morning to check on me and then followed by Ate Marie na nagsabing pupuntahan niya rin ako uli rito mamaya. Gusto pa nga niya akong samahan sa whole duration ng stay ko rito pero hindi ako pumayag dahil gusto kong makasama rin ni Ate Marie ang family niya habang nandito kami. I already met them and they're good people, too. Just like Ate Marie.

And maayos lang naman talaga ako rito. I have a cozy villa and I am well rested here. At complete naman sila staff kaya may nag-aasikaso na rin sa food ko at iba pang mga kailangan ko while I stay here. It's not a luxury resort and it just opened here in the province. But the location of their villas was at a nice and peaceful and comfortable place. And it's really closer to nature kaya nakaka relax talaga. It's like a mountain villa resort.

"Good morning, Ma'am. Breakfast n'yo po." The staff went inside my villa to bring me food.

Ngumiti rin ako sa babaeng mukhang kasing edad ko lang din siguro na nagtatrabaho rito sa vacation villa. Ang alam ko ay tagarito lang din sa malapit nakatira ang mga staff nila or walking distance lang siguro. Kaya ang pagbubukas nitong villas ay nakatulong din na makapagbigay ng trabaho sa ilang mga tagarito sa lugar.

"Thank you, Annie." I thanked her.

Inayos pa ni Annie nang mabuti ang pagkain ko sa breakfast table. Naka-set iyon malapit sa balcony ng villa and I liked eating my meals especially breakfast with the wonderful view just outside my room.

"You're welcome, Ma'am. Enjoy your breakfast." Annie smiled happily.

Nakangiti rin akong tumango. Pagkatapos ay iniwan na ako ni Annie doon to attend to her other job here. Lumapit na rin ako sa breakfast ko at kumain na doon. Habang dinadama pa rin ang pagiging peaceful ng paligid plus I'm eating a good set of breakfast, too. It felt like heaven. I smiled happily and contentedly.

Ilang oras pagkatapos ng early breakfast ko ay naisipan ko namang mag-swimming. I have a private infinity pool just right outside my rented villa. At mukhang kaonti lang din kaming guests ngayon dito sa vacation villas. Siguro ay dahil hindi pa naman talaga panahon ng bakasyon. I wore my swimsuit and sat on the lounger for a while para mainitan din muna ako sa pang-umagang araw bago ako bumaba na sa pool at lumusong.

Nagulat pa ako nang pag-ahon ko ay may nakita akong tao. Hindi naman gated ang mga villas at may enough distance lang sa isa't isa sa pagkakahilera. But I think their family villa and the other villas of some sort was enclosed with a gate para siguro mas ma enjoy pa ng pamilyang magbabakasyon dito ang kanilang privacy. While I was already fine with the villa I chose which was located at the upper part of the whole landscape. Kaya maganda rin ang posisyon ng infinity pool ko. Kaya rin makikita ko kung may dumadaan man. Umahon ako para batiin ang nakilala ko nang owner nitong vacation villas.

"Glad to see that you're enjoying this place." he said with a smile on his face.

Tumango naman ako at ngumiti rin. "Yes I feel very relaxed here. Thank you."

Chester was a polite man in his late twenties. Nakilala ko siya dahil na rin kay Ate Marie. Kilala siya ng family ni Ate Marie dahil ang Mama rin pala ni ate ang nag-alaga kay Chester noong maliit pa siya. Ilang taon din na nagtrabaho ang Mama ni Ate Marie sa pamilya nina Chester. At minana niya itong lupain na ginawa nga niyang vacation home at business na rin. Nakakatuwa nga na naisipan niyang i develop itong property niya nang ganito. I just loved the place and its goal for its guests.

"Hmm. Have you had your breakfast already?"

I nodded. Lumapit na ako sa lounger para kuhanin ang tuwalya ko at mapunasan bahagya ang basa kong balat galing sa pagligo sa pool. "Nakakain na ako. Hinatiran ako kanina ng pagkain ni Annie sa room ko."

"Will you extend your stay here?"

Hindi agad ako nakasagot sa tanong ni Chester. Ayos lang naman siguro iyon. And I just love this place so much now that leaving so soon would be hard. Pero alam ko rin na may mga kailangan pa rin akong harapin sa totoong mundo. Gaya ng med school ko at ang pagbubuntis ko. Hindi pwedeng dito nalang ako. I just took a break but I have to be back. "I won't be leaving soon, Chester. I think I already fell in love with this place." I said as I looked around the cozy place.

Nanatili ang tingin sa akin ni Chester ng ilang sandali at mukhang may inisip siya bago ngumiti. Napangiti lang din ako. I appreciate his kindness towards a guest like me. "Mamaya na iyong pista sa bayan. Sasama ka ba sa Ate Marie mo?" he asked after awhile.

I nodded. "Ah, oo. Nasabi na nga sa akin ni ate. Sasama ako sa kanila mamaya. I'll just leave most of my things here." May fiesta kasi dito sa lugar nila at sinabihan na ako ni Ate Marie na makisaya kami kahit sandali lang. Wala namang problema iyon sa akin. And I even feel a little excited about the event opening later. "Ikaw rin ba?" I asked Chester.

He nodded. "Yes. See you later then? Or, you can actually come with me to the festival later tonight. At isasabay na rin kita sa pag-uwi pagkatapos since dito ka rin naman uuwi mamaya?" He's probably wondering if kanila Ate Marie na ako tutuloy mamaya pagkatapos dahil mas malapit lang din sa bayan ang bahay nila. But no because I'll still go home to my rented villa here later. Nandito rin kasi ang mga gamit ko. At nahihiya rin talaga akong makaabala pa kanila Ate Marie at sa family niya.

Nag-isip ako bago tumango. Chester nodded at me, too. "You can tell your ate na sa akin ka nalang sasabay mamaya at pwedeng doon nalang kayo magkita sa bayan."

I agreed to Chester's plan for tonight. Para hindi ko na rin maabala pa si Ate Marie na puntahan pa ako rito mamaya. "Thank you."

"No problem. I'll see you later." aniya.

Tumango ako pagkatapos ay nagpaalam na siyang aalis. Ang alam ko ay may tinatrabaho rin siya sa laptop niya. Nakikita ko rin kasi siya na tutok sa laptop habang nasa balcony rin ng sarili niyang villa na katabi lang ng akin. Siguro ay ilang investments bukod pa rito sa vacation villa niya. I felt happy thinking about successful people like him. At sana ay maging ganoon din ako at maging isa rin successful na doctor balang-araw. I wanted to follow my father's footsteps ever since I was young. Siguro nga ay daddy's girl pa rin talaga ako.

When it was near to evening ay sinundo na rin ako ni Chester sa room ko. He's also occupying a villa here. Hindi pinapagamit sa guests dahil personal niya iyong tinutuluyan dito. Nasabihan ko na rin si Ate Marie na sasabay nalang ako kay Chester ngayon. Pumayag naman siya at kilala naman niya si Chester.

I was just wearing a usual dress for tonight. Mahaba ang dress ko na mukha nang maxi dress. I am comfortable in this so I chose it. I just paired it with flat sandals para hindi rin mahirapan maglakad at mag-ikot mamaya sa bayan habang nangyayari ang kanilang pista. And then a small cross body bag where I put my wallet and cell phone.

Ilang sandali pang nanatili ang tingin ni Chester sa akin. Sinalubong ko rin siya ng ngiti at nagyaya nang umalis. Pinagbuksan ako ni Chester ng pinto ng sasakyan. "Thank you." Sumakay kami sa kotse niya pababa sa bayan. Nag-uusap din kami ni Chester habang nasa medyo mahaba rin ng konti na byahe. We just talked about things like the life of the people in this place.

Nang makarating kami ay sinundo na rin ako ni Ate Marie pagkababa ko pa lang sa sasakyan ni Chester ay nandoon na siya. "Ate,"

"Tristeen! Naku, ang daming tao. Ayos ka lang ba? Ano'ng pakiramdam mo? Magsabi ka lang kung nahihilo ka sa dami ng mga tao o ano, ha."

Napangiti nalang ako sa pag-aalala ni Ate Marie. "I'm fine, ate. You don't really have to worry."

"Ay! Salamat nga po pala, Sir Chester. Ang bait mo talaga!" Ngumisi si Ate Marie sa kasama kong dumating.

Tumango lang naman si Chester at bahagya rin ngumiti kay ate. Binati pa siya ng mga tao doon na kakilala rin niya. Mukhang kilala nga na mabait na tao si Chester sa lugar na ito. At apo rin siya ng dati nilang Governor dito sa lugar na minahal din ng mga tao rito. Kaya hindi na rin nakapagtataka ang mabuti nilang pagtrato rin kay Chester. Napangiti ako dahil mukhang nakakatuwa rin pala. People will really remember those who were good to them.

"Halika, Teen! Dito, may mga pagkain silang tinda rito. Naghapunan ka na ba sa villa? Gusto mo bang kumain?" Sinama na ako ni Ate Marie sa kaniya.

"Tapos na po akong mag-dinner, ate." Pero napatingin din ako sa mga pagkaing paninda roon. The different kinds of food looked delicious.

"Ay! Nagsisimula na!" Giniya ako ni Ate Marie sa tabi ng daan nang magsimula na naming marinig ang tugtog ng paparating na banda and their parade started.

Natuwa ako sa makulay na parade at kahit maingay din ang tugtog ng banda ay parang nakaramdam pa ako ng init sa kalooban ko dala ng tuwa at pamamangha sa nangyayaring okasyon.

I was enjoying the night and the festival when something caught my attention. Hindi ko na rin narinig si Chester na mukhang sumunod at tumabi sa amin ni Ate Marie dito. I feel like I was rooted to where I stood. The parade and the loud drumming became distant to my ears now. Nagulat ako na nandito siya. Hindi ko inaasahan na masusundan ako ni Aaron sa lugar na ito. Or maybe...what was he doing here? Unti-unti pa siyang naging mas klaro sa paningin ko habang nakikita ko siya naglalakad palapit nang palapit sa kinatatayuan ko hanggang tuluyan na siyang nakalapit at nasa harap ko na.