Chapter Thirty-five
Happy New Year, readers! Thank you very much for staying with me and reading my stories over the years. I really appreciate it a lot. Thank you for giving me the chance to share my thoughts and feelings. Rest assured that I will continue to write more stories for you to read this year and hopefully in the coming years, too. Have good and blessed year everyone!
Read up to Epilogue with Special Chapter now on my Patreon creator page Rej Martinez or join my Patrons private Facebook group by sending a message to my Facebook Rej Martinez. Thank you!
Chapter Thirty-five
Visit
"How's Arabella?"
Napangiti ako sa tanong ni Noah. "She's doing great, especially at school. Mabilis daw siyang matuto, according to her teacher."
Noah smiled, too. "I missed her. She's about 5 years old now, right?"
Tumango ako. "Yes. She's already in Kindergarten now."
"Ang bilis ng panahon. I remember her just being so little."
Nakangiti akong tumango at naisip din ang anak ko. "Oo nga. Ngayon ang daldal na niya."
Noah chuckled. "Can I see her?"
"Oh. Sure... Pero lumipat na kami ng bahay. Hindi na kami doon nakatira kina Daddy."
Nagkatinginan kami ni Noah. "You live with her Dad now?"
Umiling ako. "Hindi. Uh, I got myself and Bella a condo unit here in Makati."
He nodded. "I see. That's good, I think."
Tumango ako at ngumiti na lang.
"You can visit Bella now. Ngayon mo ba siya gustong makita? Susunduin ko pa siya mamaya sa school niya 'tapos sabay na kaming uuwi."
"Oh. Then, samahan na rin kitang sunduin siya sa school."
"Are you sure? Wala ka bang ginagawa ngayon?"
He shook his head. "I just came home. Bukas pa ako magtatrabaho sa company ni Dad."
"Talagang kakarating mo lang pala? Don't tell me you went straight here from the airport?"
He smiled. "You can say that... Sinundo ako ng driver namin sa airport kanina. Nagpahatid lang ako dito at pinauwi ko na 'yong mga gamit ko sa bahay."
Unti-unti na lang akong tumango sa sinabi niya.
"Sige, uh, magbibilin lang muna ako sa assistant ko. And then we can go to get Bella at her school."
Noah nodded. Pumasok ako sa clinic ko at nagsabi ng mga bilin sa assistant ko. Wala na rin naman akong patient ngayon. Kasi susunduin ko rin si Bella. Babalik na lang siguro ako mamaya. And if there's an emergency for my patients, tatawagan na lang ako ng assistant ko.
"Okay, doc. Ingat po kayo."
"Thank you."
And after that binalikan ko na si Noah na naghintay sandali sa labas. "Let's go."
He nodded and we went off to my car in the hospital's basement parking. Dahil walang dalang sasakyan si Noah since hinatid lang siya kanina rito ng driver nila kaya sa kotse ko na lang din siya sumakay. Nagmaneho ako papunta sa school ni Bella. Noah and I talked about things that mostly just concerned my daughter while we were on the way to her.
Pagdating sa school ay agad lang din namin pinuntahan si Bella sa classroom niya. Sakto at kakatapos lang din ng klase nila.
"Mommy!"
"Bella! How's school today, baby?"
"Good! Look, Mommy, I got a star again!" She showed me the removable star marks that was stamped on the back of her palm. Mukhang binigyan na naman siya ng star ng teacher niya for being a good pupil. I smiled.
"Very good!" I kissed her cheek. She giggled.
Nagpaalam na rin siya sa mga kaklase niya at nagpaalam din kami sa teacher niya. Pagkatapos ay hinarap ko na siya kay Noah. "Bella, do you still remember your Ninong Noah?"
Bella looked at Noah and she looked like she's thinking for a while before she nodded her head. "Granny's..."
I nodded and smiled. "Yes, sweetheart. He's Granny Patricia's son." Iyon kasi ang tawag ni Bella kay Ninang Trish. She's close with our family and close friends kaya may tawag na rin siya sa mga kakilala namin.
Hindi talaga mahirap sabayan ang anak ko dahil marunong din siyang makisama sa mga tao sa paligid niya. She's polite enough to be with both men and women no matter their age also. Siguro dahil napapalaki siyang natuturuan din nina daddy at palagi rin kaming may social events.
"Hi, Bella." Noah greeted my daughter with a smile.
Bella politely smiled to him, too. "Hello, po!" My daughter adorably greeted her ninong.
"He actually have some things for you in the car." I said.
Tumingin sa akin si Bella. Her eyes widened a fraction. I know she's excited. I just chuckled a little at my daughter's reaction. She loves gifts and surprises.
Kaya bumalik na rin kami sa sasakyan at nandoon na rin sa backseat ang mga dala ni Noah galing abroad for Bella. And Bella was just so happy. Dahil ang dami din ng bigay sa kaniya ni Noah. From chocolates to books and toys, and even shoes. "Thank you, ninong!"
I smiled while putting on my seatbelt now. Hindi na siya kailangan pang sabihan o paalalahanan. Bella already know how to thank someone who did a good thing for her. She also know how to excuse herself, and act politely every time.
I saw Noah smiling to my daughter. We were both seated here in the front seat. At nasa backseat naman si Bella na abala na sa mga pasalubong sa kaniya ni Noah. Nagmaneho na rin ako paalis at pauwi sa condo namin.
"This is for you." Noah gave me some paper bags too after we arrived home.
Nag-angat ako ng tingin sa kaniya galing sa bags na pinapakita niya ngayon sa harapan ko.
"It's just some perfumes that you might like. I remember when our families goes abroad when we were younger, kahit bata pa tayo interesado ka na sa mga pabango."
Napangiti ako sa sinabi ni Noah. Totoo nga naman iyon. At naalala pa pala niya ang ilang alaala mula sa kabataan namin. We used to travel din kasi before with Ninang Patricia's family dahil best friend nga sila ni Mommy kaya close din ang mga pamilya namin mula pagkabata ko pa. Tinanggap ko na ang bigay ni Noah sa akin. "Thank you."
He smiled. "You're welcome."
Pinatuloy ko pa si Noah sa loob ng condo unit namin ni Bella. Pinaupo ko muna siya doon sa sofa ng living room namin. At nagpaalam akong maghahanda lang din muna ng some snacks sa kitchen.
"Bella, stay here with your ninong muna. Mommy will just prepare snacks in the kitchen."
My daughter obediently nodded her head right away. "Aight, Mommy!"
Ngumiti ako at iniwan na muna sila doon.
Pagkabalik ko matapos lang gumawa ng sandwich at juice ay naabutan kong dumadaldal na si Bella kay Noah. Napangiti na lang ako habang naglalapag ng snacks sa coffee table doon.
Noah had snack with us. Muntik na siguro siyang abutin ng gabi sa amin dahil sa dami rin ng kwento ni Bella sa kaniya —just about her school and classmates or her toys. Nang marinig namin ang doorbell.
"Oh." Agad akong napatayo.
"Expecting a visitor?" Noah asked.
Bumaling ako saglit sa kaniya mula sa pinto. "Uh, wala naman..." Nagpaalam na muna akong pupuntahan ko lang ang pintuan.
And Noah just nodded.
I went to the door and opened it. Bahagya pa akong nagulat na si Aaron iyon. Palagi din naman niyang binibisita si Bella dito sa condo namin at madalas siya pa nga ang sumusundo at hatid kay Bella dito sa bahay. Pero naalala ko pa iyong nakita ko siya sa mall noong isang araw lang...
"Aaron..."
"Daddy!"
We heard Bella's voice now running to the door. Bumaba agad si Aaron para salubungin at saluhin ang anak namin sa mga bisig niya. "My baby." Hinagkan niya ang anak namin.
Tumabi ako at pinapasok na siya. Nakatayo na rin si Noah sa living room. And Aaron immediately saw him standing there. Tahimik lang ako. It's not as if may ginagawa kaming masama ni Noah. He's just here to visit his goddaughter. Bahala na si Aaron kung ano-ano na naman ang iisipin niya...
"Daddy, Ninong Noah's here! He just came back from the US! And look here, he brought me so many things that Bella likes!" Hinila ni Bella and dad niya papunta sa mga bigay sa kaniya ni Noah na nandoon pa sa living room at hindi pa napapasok sa kwarto niya dahil inuna ko pang gumawa ng snacks kanina sa kitchen.
Tumingin sa akin si Aaron. I looked away. I think I'm just...tired already of his accusations... And in the past I hoped that he'd learn to trust me again...
But...I don't know anymore...
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro