Read up to Chapter 35 now on my Patreon creator page Rej Martinez or Facebook VIP group for 150 PHP monthly membership and have access to the latest chapters in my ongoing stories and read complete and exclusive stories there. Message my Facebook Rej Martinez to join. Thank you!

Chapter Fourteen

Baby

"Aaron..."

"Sir Aaron," nakita na rin siya ni Ate Marie.

"What are you doing here?" I asked him immediately. He can't just appear here...

"We need to talk, Tristeen. Basta ka nalang umalis nang hindi man lang nagpapaalam sa akin. I was worried." he said with controlled emotions.

Siguro ay nagalit din siya sa akin ngayon. Totoo naman na basta na nga lang akong umalis. Halos kanila Mommy at Daddy nga lang ako nagpaalam. And where did Aaron knew I was here? Probably from my parents. Hindi ko naman siya tinatakasan... I just needed a break.

"Tristeen..."

I heard Chester calling from behind me. Napunta rin sa kaniya ang atensyon ni Aaron nang marinig na tinawag ako nito. Marahan kong inabot ang kamay ni Aaron. Maingay dito dahil sa parade ng pista. If he wanted to talk to me we should do the talking somewhere else place. Iyong tahimik kahit papaano. At medyo malayo rito. "Where's your car? Did you bring it with you here?"

Unti-unting tumango si Aaron at kinuha pa ang kamay ko para mahawakan. Bumaling muna ako sandali kay Ate Marie. "Ate, mag-uusap lang po muna kami ni Aaron. Itetext nalang po kita o tatawagan." And then my attention went to Chester too na nagpapalit ang tingin sa akin at kay Aaron. "Chester, I'm sorry, please excuse us."

Pagkatapos ay ako na ang humila kay Aaron paalis. Tahimik kami habang naglalakad sa madilim nang gabi patungo sa kung saan niya iniwan ang kotse niya. Hindi na rin namin binitiwan ang kamay ng isa't isa. "It's here." Giniya niya ako sa pamilyar niyang sasakyan na nakita ko na rin.

"You'd like to talk inside? Baka lamukin ka dito sa labas." he said to me gently.

Tumango naman ako at sumang-ayon na na sa loob kami ng sasakyan niya mag-usap. Pinagbuksan ako ni Aaron ng pinto ng sasakyan at pumasok na ako sa loob. Pagkatapos ay umikot din siya papasok sa driver seat. Medyo malayo na nga ito sa parada at naririnig pa rin namin ang tugtog ng kanilang banda pero hindi na iyon ganoon kalakas dito.

"What is it...?" My eyes remained in front of us. May iilang tao na dumadaan malapit sa harap ng sasakyan ni Aaron pero hindi naman namumuna ang mga ito. Naramdaman ko naman ang mga mata ni Aaron na nakatingin lang sa akin habang nasa tabi ko na rin siya.

"Why did you just leave? It got me worried. What are you doing? How are you feeling?"

He must just be concerned for his child that I was still carrying in my womb. At least now he acknowledged that it really was his child. Bakit nga naman ako magsisinungaling sa pagkakaroon naming dalawa ng anak? And he must know that he's the only man I ever slept with.

Alam ko namang nag-iba na ang tingin niya sa akin simula sa nangyari sa nakaraan. When...he caught me having a partial affair with Noah... I was young and stupid back then. I was at fault, too. At ngayon alam kong may kasalanan na naman ako. At handa ko namang pagbayaran ang lahat... Pero sana huwag nang magbayad din ang anak ko.

It always scares me to think about thoughts about my child. Sa totoo lang ay natatakot ako. Na minsan ay naisip ko na ring iwan nalang ang lahat ng ito. Including my dreams. At magpapakalayo-layo nalang ako kasama ang anak ko. Because I knew that this was going to be hard and thinking that it would be harder for my child already broke my heart.

"I just...wanted to take a break." marahan kong sinabi.

Aaron remained looking at me while my eyes just stayed in front of us. I heard his breathing. "Fine. Then take a break. Have some rest. But you don't have to be alone, Teen. Especially with your condition right now. You are pregnant with our baby. I can be with you, you know... Just tell me."

Narinig ko ang halos pagsusumamo sa boses niya. Teen... I think I missed him calling me in my little nickname. And he just said our baby. Talagang inaako na niya ang anak namin. Anak namin. Will Aaron really stay with me now for our baby? Would it be okay? What will happen to us...

Unti-unti nalang akong tumango. And from there I knew that I have to go back already. Marami pang bagay ang naghihintay sa akin bukod dito. My life must continue despite this.

"Kailangan na nating bumalik. Ayaw kong mag-alala sa akin si Ate Marie." I told Aaron.

Ngayon ay bumaling at tumingin na ako sa kaniya. Nakita ko ang pagtango niya. Muli kaming lumabas sa sasakyan niya and I got my phone out to call Ate Marie. Agad din naman nitong sinagot ang tawag ko na para pang nag-aabang na rin siya. After calling her nagkita kaming muli halos sa parehong lugar lang din kung saan kami naghiwalay kanina. And Chester was also still there. Nakatingin na rin siya sa amin ni Aaron nang makita kaming bumalik.

The rest of the evening I still tried to enjoy the festival with Ate Marie and some of her childhood friends in this place, too. Habang buong gabi rin na nakasunod lang din sa akin si Aaron.

"Kanila Ate Marie ka ba tumuloy?" Aaron asked me when we've already decided na uuwi na para makapagpahinga after the night was already getting longer.

Umiling ako. "No. I stay at a vacation villa here."

"Tristeen, uuwi na tayo?" Chester went to me. Agad din bumaling sa kaniya ang atensyon ni Aaron. Tumingin din si Chester kay Aaron. I saw how Aaron's forehead was already creasing.

"Uh, yes, Chester. But, it's okay if I'll bring someone with me to my villa, right?"

Kakarating lang kasi talaga ni Aaron dito sa lugar. At wala pa siyang na booked na pwedeng pag-stay-han habang nandito kami sa probinsya. At lumalalim na rin ang gabi. Hindi ko naman siguro siya pwedeng hayaan na matulog nalang sa sasakyan niya, hindi ba?

Chester nodded slowly.

Tumango rin ako. "Thank you, Chester. At, uh, salamat nga pala at pinasabay mo ako sa 'yo kanina. Pero may dalang sasakyan si Aaron kaya magsasabay na rin kami pabalik sa villa."

Ilang sandali pang nanatili sa amin ni Aaron ang tingin ni Chester. Bago tumango rin siya at hinayaan na kami. Nauna na rin siyang bumalik na rin sa kung saan siya nag-parked ng sadakyan din niya kanina. While I went with Aaron after saying my goodbye to Ate Marie and her friends, too.

"Who was that?" Aaron asked while we're nearing his car.

"Who? Chester? He's the owner of the vacation villa where I stay now. Kilala rin siya nina Ate Marie. Hindi na ako tumuloy kanila ate dahil ayaw ka na ring makaabala pa."

Aaron just nodded. And then we drove off to the vacation villas. I opened my rented villa and let Aaron in. Nilibot niya rin ang tingin niya sa loob ng cozy ko na villa. "I'll just take a quick shower. You can follow after me. May dala ka bang damit mo?" I asked him.

He nodded. "I have. It's in my car."

I nodded, too. "Sige balikan mo nalang muna para kuhanin. I'm really tired now and I just wanted to rest. Have you eaten?" Naalala ko lang na baka hindi pa pala siya nakakapag-dinner.

"It's okay. I'm not hungry. At kumain din naman tayo kanina doon sa festival."

Tumango na ako. Nakakain nga rin naman kami kanina sa mga paninda doon at siya pa nga ang nagbayad ng lahat ng kinain ko. Now I feel full but satisfied. And I just wanted to sleep after cleaning myself.

Nang lumabas ako sa bathroom ay nakabalik na rin si Aaron. I was already in my terno pajamas, too. Napatingin pa siya sa akin. Pero dumeretso na ako sa malambot na kama at narinig ko nalang na sumunod na sa akin si Aaron gumamit ng banyo.

Nakatulog na ako at hindi ko na namalayan si Aaron who also settled beside me in the large bed. Pero nagising ako saglit sa gitna ng gabi at naramdaman at nakita kong nakapaloob na ako sa yakap ni Aaron habang tulog na rin siya. Halos mawala pa ang antok ko pero pinikit ko na rin muli ang mga mata ko.

The next morning I decided na bumalik na kami. Alam kong may iniwan din na trabaho si Aaron. I saw Chester when I went out of my rented villa that early morning. Mukhang kagagaling niya lang din mag-jogging. I gave him a smile which he also returned with a small smile. "Thank you so much for my cozy stay here in your villas, Chester. I would definitely love to come back here in the future."

Chester nodded. "You're welcome here... Uh, your boyfriend?" He was talking about Aaron who he just met last night, too.

Hindi agad ako nakasagot pero unti-unti nalang din akong tumango. When truth was it's really still complicated between me and Aaron. Napahawak ako sa tiyan ko. Bumaba rin ang tingin ni Chester doon at mukhang nagulat pa siya.

"Are you...?"

I nodded with a gentle smile on my face. "Yes. Hindi pa naman halata dahil maliit pa si baby sa loob." I smilingly told him.

Habang gulat pa rin naman ang mukha ni Chester. Pero unti-unti rin siyang tumango muli at bahagyang napangiti. "Congratulations, I guess? Ah! Congratulations! Stay healthy with your baby..." he said.

Nakangiti akong tumango sa kay Chester habang hawak ko pa rin ang tiyan ko. And then we both turned to Aaron when we heard him who just came out of our villa. Bagong gising lang at mukhang inaantok pa pero pinilit na ang sariling bumangon para hanapin ako rito sa labas nang magising siyang wala na ako sa tabi niya.